"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

19.8 C
Trikala

Άρχισαν τα όργανα στη Φαρκαδόνα – Άγρια επίθεση Καραμάνου κατά Τάκη Χαντζή και Γιάννη Γεωργολόπουλου

lafarm

Σχετικά άρθρα

ΟΙ “ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ” ΕΧΘΡΟΙ…
ΚΑΙ ΟΙ “ΑΣΠΟΝΔΟΙ ΦΙΛΟΙ”…

η εικόνα προφίλ του Ηλίας Καραμάνος, Η εικόνα ίσως περιέχει: τον Ηλίας Καραμάνος

Εθεάθησαν σε ουζερί της περιοχής, έτοιμοι να κατασπαράξουν τη λεία τους, σαν τους δεινόσαυρους.

Και αυτή η συνάντηση μαζί με τις “διασταυρωμένες φήμες” είναι η αφορμή της παρακάτω ιστορίας.

Σε ένα μικρό χωριό, κεφαλοχώρι όμως, ζούσαν πριν χρόνια και ζουν, δυο νεαρά παιδιά τότε, μπαρμπάδες σήμερα. Με τη διαφορά περήφανος και “κιμπάρης” ο ένας, καρμίρης και σκ@τ@ψ@@ος ο άλλος.

Αυτοί οι νεαροί προκόψανε, έστρωσαν τις δουλειές τους, έφτιαξαν τις ζωές, δεν μας ενδιαφέρει με ποιό τρόπο.

Κάποια στιγμή τους ήρθε να γίνουν και “άρχοντες” του χωριού τους.

Και έτσι ξεκίνησε μια ανελέητη προσωπική κόντρα μεταξύ τους, που σαν την “κολώνια κρατάει αιώνια”.

Και εναλλάσσονταν στη τοπική ηγεσία του μικρού χωριού τους στην αρχή και μετά στο πρώτο διευρυμένο Δήμο της περιοχής τους.

Ο ένας, “ο κιμπαρης”, δοκίμασε και στα μεγαλύτερα δύο φορές, αλλά δεν τα κατάφερε. Μάλιστα στη δεύτερη απόπειρα κατάφερε να βάλλει υπό την αρχηγία του τον άλλο.

Ο άλλος “ο καρμιρης”, πονηρός και “παρτακιας” όπως είναι, κρύβεται πίσω από τον άλλον, πλέον, αφού δεν μπορεί να κάνει τίποτα καλό και δημιουργικό. Το μόνο που μπορεί είναι να συκοφαντεί, να διαβάλλει, να ρουφιανεύει.

Σε όλα τα προηγούμενα χρόνια “μεγαλούργησαν ως άρχοντες” με τη “σωστή διαχείριση”, τη “δημιουργική διοίκηση”, τις “διαφανείς διαδικασίες”.

” Έκλεισαν” κεντρικούς δρόμους για να φτιάξουν “πλατείες”, “έφτιαξαν” τεράστιες αθλητικές εγκαταστάσεις (αποδυτήρια 50 τ.μ. σε τιμή κόστους..100.000€+), ο ένας “άνοιξε” πισίνα και ο άλλος την “σκέπασε” χαρακτηρίζοντάς την ως “έλος”.

Θα σταματήσω εδώ με τα “έργα” τους… γιατί δεν έχουν τελειωμό..

Κάποια στιγμή λοιπόν το εκλογικό σώμα αποφάσισε να τους τιμωρήσει και τους απέρριψε, τους καταδίκασε.

Όμως το θράσος τους δεν έχει όρια. Το πάθος τους για την εξουσία τους έκανε εμμονικούς.
Και φαίνεται τελικά πως είναι δύσκολο να ξεπεράσεις τα εμπόδια που το σύστημα έχει βάλει γύρω σου. Δεν μπορείς να τα ξεπεράσεις, αφού έτσι είσαι γαλουχημενος. Είναι η στάση ζωής που σε χαρακτηρίζει.

Ολόκληρη ζωή βουτηγμένοι στην ίντριγκα, στα κόλπα, στις μεθοδεύσεις, στις συναλλαγές.

Βρέθηκαν λοιπόν πάλι οι δύο τους, και μαζί τους ξανά, οι άλλοι δυο αποριφθεντες “πατριάρχες της αυτοδιοίκησης”.
Και επειδή το ξέρουν καλά το παιχνίδι (όπως λέει ο λαός είναι παλιές π……..ς), σκέφτηκαν το εξής.

Βρήκαν έναν “νέο-παλιό” τον έβαλαν μπροστά, ότι έκαναν και πριν 8 χρόνια με άλλον συγχωριανό του. Και προσπαθούν με κάθε τρόπο, παρακάμπτοντας τους πάντες και τα πάντα να στήσουν το παιχνίδι υπέρ τους.
Άρχισαν τη γνωστή διαδικασία.

Το δεύτερο που σκέφτηκαν ήταν να βάλουν στο παιχνίδι και ένα προϊστορικό αυτοδιοικητικό -από την εποχή των κοινοτήτων- αλλά φιλόδοξο και με πολιτικές βλέψεις, άτομο με “παραγοντικές αδυναμίες”. Ποντάρουν στην “πατριαρχική σχέση του” με τους εργαζόμενους και στην “εργασιακή ομηρία” που φρόντισε να επιβάλλει επιδέξια. Βλέπεις, είναι δύσκολες οι εποχές και ο αγώνας της επιβίωσης.

Οι τέσσερις παρασκηνιακά λειτουργούντες, ο επιλεγμένος αρχηγός και το πολιτικά φιλόδοξο άτομο (ή κάποιος δικός του) , που στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις ήταν με την άλλη πλευρά, δεν “βρέθηκαν τυχαία” μαζί…

Όλοι τους έχουν, ο καθένας για τον εαυτό του, αλλά και συνολικά την ίδια επιθυμία. Να πάρουν στα χέρια τους το Δήμο. Όχι γιατί τους νοιάζει το αύριο του τόπου, όχι γιατί θέλουν να προσφέρουν. Αλλά μόνο για να είναι αυτοί.

Δεν τους απασχολεί το κακό που προκαλούν, αλλά μόνο η προσωπική επικίνδυνη φιλοδοξία τους. Ο ρεβανσισμός.

Και φυσικά θα βρουν και κάποιους αγνούς δημότες που θα τους στηρίξουν. Είναι εύκολο για αυτούς να τους πείσουν. Έχουν πολλούς τρόπους.

Αγνοούν όμως το βασικότερο. Πως ο λαός, όσο και να τον υποτιμάς, όσο “εύκολο” και να τον θεωρείς, όσο και να πιστεύεις πως έχει “κοντή μνήμη”, δύσκολα πέφτει έξω στην κρίση του. Το το απέδειξε στις εκλογές του Μάη το 2014, θα το αποδείξει πάλι

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης