Οι κοτσαμπάσηδες επί Τουρκοκρατίας , αποτελούσαν ένα σύνολο κοινωνικών θέσεων και πολιτικών ρόλων,που μεσολαβούσαν ,οργάνωναν και ρύθμιζαν τις σχέσεις των ραγιάδων με το Οθωμανικό σύστημα διοίκησης ,τόσο σε τοπικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.
Αν και πολλοί πιστεύουν ότι διορίζονταν από τις αρχές ,ήταν εκλεγμένοι και μάλιστα με υποτίθεται Δημοκρατικές διαδικασίες.
Κι αυτό γιατί οι ψήφοι εξαγοράζονταν με χρήματα η εξυπηρετήσεις ,κοινώς ρουσφέτια.
Μετά την απελευθέρωση την θέση των προυχόντων με φέσι την πήραν οι τοπικοί άρχοντες και οι μοντέρνοι πολιτικοί .Οι μέθοδοι ανάδειξης και αντιπροσώπευσης όμως παρέμειναν οι ίδιες.
Οι πλειοψηφίες τότε και τώρα διαμορφώνονται με πελατειακές συναλλαγές και συμπεριφορές .Οι θύμησες αυτές ήρθαν στο νου στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ,ακούγοντας γιατρό του ΕΣΥ ,να προτρέπει ψηφοφόρους με μάλλον άκομψο τρόπο να τον ψηφίσουν, γιατί θα τον χρειαστούν όταν θα παρουσιαστεί ανάγκη .
Ουσιαστικά δηλαδή ένας κρατικός λειτουργός ομολογούσε , ότι χρησιμοποιούσε τη θέση του σε μεγάλο νοσοκομειακό ίδρυμα για επιλεκτικό προσπορισμό ψηφοφόρων.
Φυσικά σε μία υποανάπτυκτη Δημοκρατικά χώρα και ένα εκλογικό σώμα πολιτικά καθυστερημένο,εθισμένο σε τέτοιες πρακτικές , ο άνω εκβιασμός συνήθως αποδίδει.
Η πολιτεία από την άλλη παρά τις παραινέσεις διακεκριμένων συνταγματολόγων κωλυσιεργεί στην επέκταση του ασυμβίβαστου στους γιατρούς του Δημοσίου .
Γιατί όπως έλεγε ο μεγάλος Γρηγόρης Σκαλκέας “έναν γιατρό που θεωρείς ότι τον έχεις υποχρέωση ,του προσφέρεις ένα κουτί γλυκά ,δεν τον ψηφίζεις”.
Για τους εφοριακούς;
Εδώ είναι που χρειάζεται το ασυμβίβαστο!