ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Δ. Α. Σ.(Στηρίζεται από το ΠΑ.ΜΕ.)
Εργατικού Κέντρου Τρικάλων
Συνεχίζουμε με αισιοδοξία, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς απογοητεύσεις!
Οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ στο Εργατικό Κέντρο Τρικάλων χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους που απέργησαν και συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις των προηγούμενων ημερών ενάντια στο αντιασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο κυβέρνησης και «κουαρτέτου». Όσους αντιστάθηκαν στον εργοδοτικό εκφοβισμό και τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, καθώς και ήρθαν σε κόντρα με τον εκφυλισμό του εργατικού κινήματος που καλλιεργούν συστηματικά οι δυνάμεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Από τη στιγμή, που ανακοινώθηκε ο προγραμματισμός της κυβέρνησης για την ψήφιση του νόμου – λαιμητόμου και κηρύχτηκε η 48ωρη γενική απεργία, τα σωματεία, οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται με τις αρχές και τη δράση του ΠΑΜΕ σήμαναν συναγερμό. Ο σχεδιασμός που ήδη υπήρχε, για να ενημερωθούν και να συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι στην απεργία, επιταχύνθηκε, απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πιάσει τα σωματεία στον ύπνο και να περάσει σαν τον κλέφτη το αντιλαϊκό νομοσχέδιο.
Το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε συνεχόμενα επί ένα τετραήμερο με ενημερωτικές εξορμήσεις, με δυναμικές δράσεις και μαζική απεργιακή συγκέντρωση την περασμένη Παρασκευή στα Τρίκαλα , με μαζική κάθοδο στην Αθήνα-μαζί με αγρότες και αυτοαπασχολούμενους- το περασμένο Σάββατο στο μεγάλο συλλαλητήριο. Με μεγάλη συγκέντρωση , την Κυριακή στα Τρίκαλα, τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά και διαδηλώνοντας ενάντια στα βάρβαρα μέτρα που συζητούνταν στη Βουλή,.
Σε αντίθεση με τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ , οι συνδικαλιστές της διορισμένης διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων ήταν απλώς εξαφανισμένοι. Την Παρασκευή, πρώτη μέρα της 48ωρης γενικής απεργίας, το Εργατικό Κέντρο δεν ανακοίνωσε καν απεργιακή συγκέντρωση. Το ίδιοι ισχύει και την δεύτερη μέρα της 48ωρης. Την Κυριακή, η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Μετρημένοι στα δάχτυλα των δυο χεριών συνδικαλιστές των παρατάξεων της διοίκησης , ορισμένοι «θεσμικοί παράγοντες» και ελάχιστοι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί» που συνήθως παίζουν το ρόλο «γλάστρας» στις συγκεντρώσεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μόνο που την περασμένη Κυριακή ήταν όλοι τους μαζί τόσο λίγοι , που δεν πραγματοποίησαν καν πορεία, προφανώς για να μη γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Το μόνο που έκαναν ήταν στα γρήγορα να πάνε να καταθέσουν στεφάνια στην πλατεία της Εργατικής Πρωτομαγιάς .
Η γύμνια τους σε όλο το απεργιακό τριήμερο, είναι δείγμα της απαξίωσης με την οποία τους αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι . Τα τμήματα εργαζομένων που συμμετέχουν στους αγώνες, ή δείχνουν αγωνιστικές διαθέσεις, βλέπουν ότι οι δυνάμεις τους εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί» κολαούζοι τους δεν θέλουν και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας με τα αντιλαϊκά μέτρα, με την εργοδοσία και τα κόμματα που υποστηρίζουν αυτή τη στρατηγική. Απ’ αυτή τη σκοπιά, η μαζικότητα των απεργιακών και των Πρωτομαγιάτικων συλλαλητηρίων που οργάνωσε το ΠΑΜΕ, συγκαταλέγεται στα ενθαρρυντικά στοιχεία που προέκυψαν από το τριήμερο, σε συνέχεια των κινητοποιήσεων που έγιναν το προηγούμενο διάστημα.
Με εφόδιο την πείρα και τις παρακαταθήκες των κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος συνεχίζουμε τον αγώνα με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και δύναμη, με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Δε θα σκύψουμε το κεφάλι. Δε θα πειθαρχήσουμε στα μέτρα τους! Έχουμε μπροστά μας νέους αγώνες , γιατί η αντιλαϊκή επίθεση δεν έχει τελειωμό Δεν θα δεχτούμε αυτή τη ζωή ως κάτι το φυσιολογικό, δεν συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα, με τα ελάχιστα!
Όσα δικαιώματα αποσπάσαμε με τους αγώνες μας ή τα βρήκαμε από τις αναρίθμητες θυσίες προηγούμενων γενιών, κατακτήθηκαν όταν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είχαν ξεκάθαρο το ερώτημα “ποιος παράγει τον πλούτο και ποιος πρέπει να τον καρπώνεται”.
Το ταξικό εργατικό κίνημα, ο κάθε εργάτης ξεχωριστά, έχει μόνο μια επιλογή: Τη γενικευμένη αναμέτρηση με το κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό τους, την ανυποχώρητη πάλη ως το τέλος για την ανατροπή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων.
Σηκώνουμε ψηλά την ανάγκη της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, για να αναπτυχθούν νικηφόροι αγώνες και σήμερα! Θα δουλέψουμε για να οργανωθεί ο κάθε εργάτης στα Σωματεία, να μη μείνει κανένας ασυνδικάλιστος. Να αναδειχθούν επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς μέσα από συλλογικές διαδικασίες των εργατών.
Καλούμε τους εργαζόμενους στο νομό μας να πάρουν την τύχη στα χέρια τους και να μην περιμένουν άλλο. Να βάλουν στην άκρη τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες , τους εκπροσώπους του παλιού και νέου κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού. Εκεί που επικρατούν συμβιβασμένοι και εργοδοτικοί συνδικαλιστές να παραμεριστούν . Να πάρουν το τιμόνι τίμιοι και ανιδιοτελείς εργαζόμενοι
Μόνο αν κάνουμε βήματα οργάνωσης της πάλης στους χώρους δουλειάς θα ισχυροποιήσουμε τη φωνή μας. Τότε που η διεκδίκηση του κλάδου θα γίνει υπόθεση και του τελευταίου εργάτη. Τότε να είμαστε σίγουροι ότι στους ενωμένους και οργανωμένους εργάτες δεν υπάρχει δύναμη που να μπορεί να βάλει εμπόδια.
Μπορούμε σίγουρα να ζήσουμε καλύτερα. Συνεχίζουμε με αισιοδοξία, με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς απογοητεύσεις. Κρατάμε γερά και είμαστε σίγουροι ότι εκείνη η μέρα δεν θα αργήσει. Ψηλά το κεφάλι, κοντά στις αγωνίες και τις δυσκολίες των εργατών. Δεν θα παραδοθούμε όπως απαιτούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Θα οργανώσουμε ακόμα πιο μαζική, ισχυρή αντίσταση, σε κάθε κλάδο , σε κάθε χώρο δουλειάς.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Όταν θα σηκωθουμε από τους καναπεδες κι αφήσουμε τους φραπεδες θα είναι αργά!