"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

12.3 C
Trikala

Καλές οι πλάκες και τα καλαμπούρια αλλά …..

lafarm

Σχετικά άρθρα

Δημήτρης Πετσέτας : Καλές είναι οι πλάκες και τα καλαμπούρια, οι έξυπνες ατάκες και οι θαλασσινές φωτογραφίες, αλλά υπάρχουν και σοβαρά θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν κατεπειγόντως.

Στη χτεσινή 42η επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, είδα και διάβασα πολλά σχόλια και διάφορες απόψεις. Αυτό που μου έμεινε τελικά, είναι μία βαθιά θλίψη. Το πολιτισμικό μας επίπεδο είναι πολύ χαμηλό και η πολιτική μας παιδεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Φταίμε όλοι για αυτό, αλλά θεωρώ ότι η κύρια ευθύνη ανήκει σε όσους κατείχαν και κατέχουν δημόσια αξιώματα, με τις ψήφους των πολιτών. Αυτοί είναι που, με τις πράξεις και με τις παραλείψεις τους, κατάφεραν να απαξιώσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς, επειδή μετέτρεψαν τα πολιτικά τους γραφεία σε κέντρα εξυπηρέτησης των ημετέρων τους και τον δημόσιο λόγο τους σε χάιδεμα αυτιών.

Οι νέοι άνθρωποι, που δεν έζησαν στην προδικτατορική εποχή και στη διάρκεια της δικτατορίας έχουν παντελή άγνοια των πραγμάτων και των καταστάσεων, με αποτέλεσμα να υποτιμούν την αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος και να ευτελίζουν αδιακρίτως όλους όσους προσέφεραν κάτι, για να έχουν εκείνοι τη δυνατότητα να τους υβρίζουν χωρίς αιδώ. Διαβάζω τις απόψεις παιδιών που προέρχονται από δημοκρατικές οικογένειες, αλλά υποστηρίζουν ακραίες και αντιδημοκρατικές απόψεις, αποθεώνοντας ανθρώπους και παρατάξεις που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη Δημοκρατία. Απόψεις που αποδεικνύουν με τον πιο τραγικό τρόπο ότι το έλλειμμα Δημοκρατίας οφείλεται πρωτίστως στο τεράστιο έλλειμμα παιδείας.

Δεν φταίνε μόνον οι πολιτικοί για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας, φταίμε όλοι εμείς που βολευτήκαμε σε ένα περιβάλλον, το οποίο εκείνοι δημιούργησαν. Κανένα συγχωροχάρτι δεν δίνω σε κανέναν από όσους έχουν ευθύνες για τα σημερινά αδιέξοδα. Όμως, όταν ξέρω από προσωπική εμπειρία ότι συγγενείς και φίλοι ψήφιζαν αυτούς που έδιναν υποσχέσεις, που έταζαν θέσεις και ρουσφέτια, που έλεγαν “ναι, σε όλα” και όχι σε αυτούς που έλεγαν δυσάρεστες αλήθειες, τότε καταλήγω αβίαστα στο συμπέρασμα ότι εμείς φταίμε, ίσως και πιο πολύ από αυτούς.

Πόσοι από εμάς πιστεύουμε στην αξιοκρατία και τη στηρίζουμε έμπρακτα σε κάθε βήμα μας; Πόσοι από εμάς προτιμάμε τη σκληρή δουλειά και όχι τον εύκολο πλουτισμό; Πόσοι από εμάς δεν χτυπήσαμε πόρτες πολιτικών γραφείων και δεν ζητήσαμε μικρές ή μεγάλες εξυπηρετήσεις; Πόσοι από εμάς είχαμε το θάρρος να πάμε κόντρα στις πλειοψηφούσες τάσεις και απόψεις των κομμάτων που εναλλάσσονταν στην εξουσία; Πόσοι από εμάς βάλαμε το κοινωνικό όφελος κάτω από την προσωπική μας βόλεψη;

Πόσοι από εμάς διαθέτουμε το μυαλό και τις γνώσεις για να προτείνουμε εφικτές λύσεις στα προβλήματα; Πόσοι από εμάς έχουμε το ηθικό ανάστημα να κατηγορούμε τους άλλους και να πείσουμε ότι δεν θα κάναμε τα ίδια ή τα χειρότερα αν ήμασταν στις θέσεις τους; Πόσοι από εμάς μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τη συνολική μας στάση απέναντι στις εκάστοτε πολιτικές και άλλες εξουσίες; Πόσοι από εμάς μιλήσαμε έξω απ’ τα δόντια και είχαμε τη διορατικότητα να βλέπουμε τα δυσάρεστα που έρχονταν, όταν ολόκληρη η κοινωνία ζούσε μέσα στην τρελή χαρά;

Φίλες και φίλοι, τα προβλήματα δεν λύνονται με φωνές και με αναθέματα. Λύνονται με δουλειά και με πρόγραμμα, με υπομονή και με επιμονή. Λύνονται από αυτούς που θέλουν και μπορούν, δεν διαθέτουμε όλοι τις ικανότητες να κάνουμε τα πάντα. Για να βρούμε αυτές τις λύσεις πρέπει να χρησιμοποιήσουμε περισσότερο το μυαλό μας και καθόλου το θυμικό μας. Και πρώτα απ’ όλα πρέπει να αγαπήσουμε την αλήθεια, όσο κι αν αυτή μας πονάει…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης