"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

16.6 C
Trikala

Μην πυροβολείτε τον Μίκη! – του Χρήστου Γκίμτσα

lafarm

Σχετικά άρθρα

Του Χρήστου Γκίμτσα

«Ξέφυγα από τους καρχαρίες 
 και νίκησα τις τίγρεις.
Μ’ έφαγαν όμως οι κοριοί.»

Μπρεχτ

Και από κοριούς, σ’ αυτή την χώρα, άλλο καλό!

Παρίσταναν λοιπόν οι εγχώριοι κοριοί, πως δεν καταλάβαιναν. Πως είχαν μπροστά τους, εκεί στο συλλαλητήριο των Αθηνών, τον ρωμαλέο Μίκη περασμένων εποχών, και όχι ένα Γέροντα, που δικαιούται κι αυτός στο τέλος της ζωής του, να έχει μειωμένη κρίση και υπολειπόμενα αντανακλαστικά, για όσα γίνονται σ’ αυτή τη χώρα, τα τελευταία χρόνια.

Λοιπόν, παρίσταναν πως δεν καταλάβαιναν πως εκεί στο ετερόκλητο πλήθος, ο Μίκης ήταν μόνος, ξένο σώμα, και απροστάτευτος ανάμεσα σε αγριεμένους ανθρώπους.
Και αποφάσισαν να του επιτεθούν, άλλοι συγκαλυμμένοι, άλλοι ειρωνικοί και άλλοι προσβλητικοί.
Ποιοι; Αυτοί που με όλο το μπόι τους τεντωμένο, δεν τον φτάνουν ούτε μέχρι το γόνατο. Τι λέω; Ποιο γόνατο; Ούτε μέχρι τον αστράγαλό του!

Άνθρωποι που ούτε η μάνα τους, τους γνωρίζει καλά, καλά, βρήκαν την ευκαιρία να κουνήσουν το δάκτυλό τους, στη σκιά ενός ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που τώρα στον απόηχο της ζωής του, με τις αισθήσεις μειωμένες και με έλλειψη κοινωνικού προσανατολισμού, δικαιούται να στραβοπατήσει.

Και αντί για κατανόηση και προστασία, θέλησαν να τον σταυρώσουν, και κυρίως οι σημερινοί εξουσιαστές που κάποτε ορκίζονταν στο όνομά του.

Εκεί στο συλλαλητήριο, δεν ήταν ο Θεοδωράκης που αγέρωχος, είτε διευθύνοντας την ορχήστρα είτε μιλώντας από το μπαλκόνι, μαγνήτιζε τον νου και την ψυχή.

Όχι, ο Μίκης δεν ήταν στο συλλαλητήριο. Η σκιά του ήταν και μ’ αυτή πάλευαν οι ασήμαντοι που τον έκριναν. Και αν θέλετε να τον βρείτε, βρίσκεται ήδη εκεί, εξαπτέρυγο μέσα στον Μεγάλο Ναό του Έθνους

Ήταν η σκιά του, γιατί ο Μίκης έχει «φύγει» από καιρό. Και αν θέλετε να τον βρείτε, βρίσκεται ήδη εκεί, εξαπτέρυγο μέσα στον Μεγάλο Ναό του Έθνους, μαζί με τον Παπαδιαμάντη, τον Θεόφιλο, τον Σολωμό, τον Παπανικολάου, τον Τσιτσάνη, τον Ρήγα, τον Μάνο τον Καραθεοδωρή, τον Καβάφη, τον Ελύτη.
Και να μην ξεχνάμε πως για όλους αυτούς τους Έλληνες, βρέθηκαν πικροί άνθρωποι που για λίγο και πρόσκαιρο φως ή για να δικαιολογήσουν τη λάσπη που κουβαλούν μέσα στο μυαλό τους, τους κούνησαν το δάκτυλο, θέλοντας να μειώσουν τη μεγαλοσύνη τους.

Ποιοι; Εκείνοι οι μικρότατοι, που ποτέ δεν βρέθηκαν στη θέση να πούνε το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι» στα μεγάλα διλήμματα της ζωής.

Όχι, ο Μίκης δεν ήταν στο συλλαλητήριο. Η σκιά του ήταν και μ’ αυτή πάλευαν οι ασήμαντοι που τον έκριναν.

Θα ρθεί ο καιρός, και γεγονότα όπως αυτό της Novartis, της Siemens, του χρηματιστηρίου και των άλλων εθνικών προδοσιών, θα είναι υπόθεση των τυμβωρύχων της ιστορίας.
Θα ρθεί καιρός που ψευδεπίγραφα γεγονότα σαν αυτό των Σκοπίων, που «δημιουργούνται και λύνονται» μέσα στα σκοτεινά γραφεία των συμμοριών που εξουσιάζουν ανήμπορους και αμόρφωτους λαούς, σαν τον δικό μας, θα έχουν ξεχαστεί και θαφτεί μέσα στην ιστορική στάχτη, μαζί με τους ανθρώπους που διαχειρίστηκαν αυτά τα γεγονότα.

Θα έρθουν όμως στιγμές, που το Έθνος σε στιγμές λιποψυχίας θα χρειαστεί κουράγιο. Τότε ο Μίκης με τη μουσική και τον πατριωτισμό του, θα είναι εκεί, φρέσκος και άφθαρτος, μαζί με τους άλλους αρχαγγέλους, όπως ο Κοραής, ο Κάλβος, ο Μακρυγιάννης, ο Παλαμάς, ο Σεφέρης, για να το κρατήσουν από το χέρι και να το φωτίσουν μέσα στα σκοτάδια.

Και αυτοί που κάποτε παρακαλούσαν για μία φωτογραφία μαζί του και έγιναν «κάτι» τραγουδώντας τα τραγούδια του και δεν άρθρωσαν ένα λόγο για να τον προστατέψουν έστω να τον δικαιολογήσουν, έννοια τους. Σε λίγο ούτε το χώμα που θα τους σκεπάσει, δεν θα τους θυμάται.
Έτσι εκδικείται η Ιστορία.

Ο Χρήστος Γκίμτσας είναι γιατρός και συγγραφέας – Christos.gim@gmail.com

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. (επί προσωπικού από ¡H.lV.S! / hasta.la.victoria.2014@gmail.com)
    Ε… όχι ρε φίλε! Έλεος! …άκου ο Μίκης δεν ήταν στο συλλαλητήριο, ήταν η σκιά του και μ’ αυτή πάλευαν οι ασήμαντοι …εξαπτέρυγο μέσα στον Μεγάλο Ναό του Έθνους!!
    Το τι ήταν πολιτικά ο Θεοδωράκης, λίγο –πολύ το ξέραμε, όπως πχ. πως από στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού το 70, ολοκλήρωσε την πολιτική του καριέρα ως βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός του «επάρατου» Μητσοτάκη, πολύ προτού «γεράσει» (1989-1925…μόλις 64 χρονών)
    Στο συλλαλητήριο μετά το τέλος της ομιλίας του δεν ήταν αυτός που –ουσιαστικά ασελγώντας και προσβάλοντας τη μνήμη του Γιάννη Ρίτσου, έδωσε το δικαίωμα να γίνει η μουσική του εργαλείο στην υπηρεσία των φασισταριών της ΧΑ και των ένθεν αλύτρωτων; με θέσεις για τη Μακεδονία τελείως λαθεμένες; κολυμβήθρα του Σιλωάμ των υπερατλαντικών «συμμάχων» μας, με άλλοθι πως «όσοι συμμετείχαν δεν ήταν όλοι φασίστες»;
    Και μαζί στο «Μην πυροβολείτε τον Μίκη!» -όρεξη που είχαμε… μαϊντανός ολίγος «Επιτάφιος για τον Μ.» Ξέφυγα από τους καρχαρίες κλπ. λες και το νόημα του Μπέρτολντ Μπρέχτ είναι να κουνάς το δάχτυλο σε –κατά την κρίση σου «μικρότατους» που ποτέ δεν βρέθηκαν στη θέση να πούνε το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι» στα μεγάλα διλήμματα της ζωής…
    Συντάσσομαι λοιπόν ως «μικρότατος» και εγώ, με το Θύμιο Καλαμούκη σ’ εκείνο
    «Τον ευχαριστώ που μου έδειξε τι σημαίνει ΚΑΤΑΝΤΙΑ… Πόσο απεχθές είναι να σε αγκαλιάζει το παπαδαριό, να σε χειροκροτεί το φασισταριό, να σε χρησιμοποιεί δημοσιογραφικό αληταριό…
    Πόσο δύσκολο είναι να είσαι συνεπής μέχρι το τελευταίο λεπτό της ζωής σου. Όμως μέχρι το τελευταίο. Και πόσο κομβικό μπορεί να είναι το προτελευταίο λεπτό.
    ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΓΕΜΑΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 44, ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΟΝ ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 2018…»

    όλο το κείμενο εδώ > http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/eyxaristo-ton-miki-theodoraki

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης