Για το νοσοκομείο Τρικάλων όταν τα γεγονότα είναι καταγεγραμμένα δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να τα θυμηθείς, αρκεί να τα διαβάσεις.
Καταγεγραμμένη, λοιπόν, η ιστορία αυτής της πολύπαθης, πολυτάραχης, πολυτάλαντης υπηρεσίας.
Όταν το 2001,ένας ακόμη «σωτήρας», αναλαμβάνει τα ηνία της και βάζει σε εφαρμογή το πειραματικό πρόγραμμα των μνημονίων. Τότε που, με την ευλογία και συναίνεση των εκπροσώπων των εργαζομένων, το μόνιμο προσωπικό καθαριότητας και φύλαξης μετακινήθηκε σε αλλότρια καθήκοντα, για να αναλάβουν τα πόστα αυτά, τα ιδιωτικά συνεργεία.
Τότε που δόθηκε πανηγυρικός χαρακτήρας στον εργασιακό μεσαίωνα που ακολούθησε και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων έσερναν πρώτοι το χορό.
Τότε που καμιά φωνή διαμαρτυρίας δεν ακούστηκε, για την κατάληψη του Δημόσιου τομέα από τους μεγαλοκαρχαρίες ιδιώτες.
Και συνεχίστηκε το πάρτυ, μέχρι που έφτασε το 2011,που επιβλήθηκε και επίσημα η εφαρμογή των μνημονίων.
Τότε που, πάλι οι ιδιοι εκπρόσωποι εργαζομένων,έσπευσαν πρόθυμα, να εκτελέσουν τις εντολές των υπουργείων, και πρότειναν τη κατάργηση των οργανικών θέσεων της καθαριότητας και της φύλαξης.
Τότε που χλευάστηκε η μοναδική φωνή διαμαρτυρίας στα όργανα, για διατήρηση των οργανικών θέσεων.
Και ξαφνικά…!!!! 17 χρόνια μετά, οι ίδιοι εκπρόσωποι, τα ίδια άτομα, οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιοι «σωτήρες», σκίζουν τα ρούχα τους, για τη διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα, για δίκαιες και ανθρώπινες συμβάσεις εργασίας.
Οι ίδιοι εκπρόσωποι, τα ίδια άτομα,οι ίδιοι άνθρωποι. οι ίδιοι «σωτήρες» διαλαλούν για μόνιμες οργανικές θέσεις και εκλιπαρούν βουλευτές και κυβερνώντες για τα αυτονόητα!!
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ;;; Άλλαξε η στάση ζωής;; Άλλαξε η ιδεολογία;;; Άλλαξε ο τρόπος σκέψης;;; Άλλαξαν οι εποχές;; ή Άλλαξε ο Μαγαλιός και έβαλε τη κάπα αλλιώς;;;
Mατίνα Κουκια
