Γράφει ο Ειδικός Συνεργάτης
Αριστερός Ψάλτης
Στο μακρινό φθινόπωρο του 2006 τα νούμερο «2» του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης έφθαναν μαζί στα Τρίκαλα για να παραστούν στη συγκέντρωση στήριξης της κοινής, των δύο κομμάτων τους, υποψηφιότητας για την εκλογή του στη θέση του νομάρχη Τρικάλων, του κ. Σάκη Παπαδόπουλου.
Αυτή ήταν και η μοναδική σε ολόκληρη τη σύγχρονη πολιτική ιστορία τόσο θεαματική σύμπτωση των δύο κομμάτων για την εκλογή ενός προσώπου σε ένα τόσο κορυφαίο πολιτικά θεσμό.
Ο κ. Σάκης Παπαδόπουλος, μέλος σε υψηλά κλιμάκια του ΚΚΕ στην πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, σημαντικό στέλεχος της «ανανεωτικής» του πτέρυγας υπό τον Μίμη Ανδρουλάκη, εξέχον στη συνέχεια μέλος του Συνασπισμού της Αριστεράς και αυτοδιοικητικός του παράγοντας , γιατρός με καλές επιστημονικές συστάσεις στο νοσοκομείο Τρικάλων, ήταν το «πρότυπο» υποψηφιότητας που θα ενσάρκωνε την όποια προσπάθεια της δεξιάς πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς να μεταλλαχθεί και να κινηθεί σε λιγότερο ανατρεπτικές οδούς, να ενταχθεί με άλλα λόγια περισσότερο στα στενά μονοπάτια που του επιφύλασσε το σύστημα της δικομματικής εξουσίας.
Ως γνωστό το πείραμα της συγκεκριμένης υποψηφιότητας δεν πέτυχε, η υποψηφιότητα «πάτωσε» και ο αντίπαλος του, Ηλίας Βλαχογιάννης εξασφάλισε την πιο εύκολη εκλογή του πολιτικού του βίου.
Στη συνέχεια και για μια 5ετία ο Σάκης Παπαδόπουλος προτίμησε τα «απόσκια», τα πολιτικά μετόπισθεν, μάλιστα είχε φθάσει σε σημείο να δηλώσει ότι ο κύκλος των εκλογικών υποψηφιοτήτων είχε κλείσει για τον ίδιο!!!
Συμμετέχοντας βέβαια ακροθιγώς στις εσωτερικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε να χρησιμοποιεί πολιτική επιχειρηματολογία που κινούνταν στα όρια της «γραμμής Λαφαζάνη», όταν με την είσοδο της χώρας στα μνημόνια άρχισε να μιλά ευθέως για την αμφισβήτηση του ευρώ και την αποδοχή του εθνικού νομίσματος.
Πρωτοστατούσε στην όσμωση της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ με μικρότερες κομματικές συλλογικότητες της εξωκοινοβου λευτικής αριστεράς, όπως το ΚΚΕμ-λ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κ.α. φθάνοντας στο σημείο να «κατσαδιάζει» συντρόφους του που διέβλεπαν ότι δεν υπήρχε σημαντικό πολιτικό όφελος από αυτές τις γραφειοκρατικές συνευρέσεις,
αφού δεν συνοδεύονταν από κοινό πρόγραμμα πολιτικής δράσης και ουσιαστική κινηματική συμπόρευση.
Στις εκλογές του Μαΐου του 2012, όταν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχιζε να ξεπεράσει δημοσκοπικά το 5%, παρ` όλο που του προτάθηκε η a priori και η εθιμικώ δικαίω συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο των Τρικάλων, όπως και στον άλλο σημερινό του συνάδελφο, ευγενικά απέρριψε την πρόταση, επιδεικνύοντας συντροφικό αλτρουϊσμό για να προωθηθούν όπως χαρακτηριστικά είχε πει νέες και άφθαρτες υποψηφιότητες στην τρικαλινή κοινωνία.
Μετά φυσικά τον εκλογικό θρίαμβο της κατάληψης της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης με 16,78% εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και τις 52 εκλογικές έδρες που κατέλαβε στις εκλογές του Μαΐου …. όλα άλλαξαν και για τον Σάκη Παπαδόπουλο.
