«Η παιδεία είναι η μεγαλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε στη χώρα». Με αυτά τα λόγια παρέλαβε, πριν από ένα χρόνο, το βαρύ χαρτοφυλάκιο της Παιδείας η Νίκη Κεραμέως και από τότε, κάνει τα πάντα για να πραγματοποιήσει αυτήν τη θέση της.
Επένδυση, όχι όμως με την έννοια του κοινωνικού κεφαλαίου αλλά της μετατροπής του αγαθού της εκπαίδευσης σε αγοραίο είδος, με ευνοϊκούς όρους για τους επιχειρηματίες και απορρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις. Ενα είδος προσβάσιμο μόνο σε όσους έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν οικονομικά.
Η εκπαιδευτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας περιλαμβάνει μεταξύ άλλων σύνδεση της κρατικής χρηματοδότησης των ΑΕΙ με την αξιολόγηση, σε μια λογική ανταγωνιστικότητας μεταξύ των ιδρυμάτων.
Περιλαμβάνει ισοτιμία των πτυχίων των κάθε είδους ιδιωτικών κολεγίων με αυτά των δημόσιων Πανεπιστημίων.
Προωθεί τη λειτουργία ξενόγλωσσων προπτυχιακών τμημάτων σπουδών με δίδακτρα για προσέλκυση ξένων φοιτητών-παραθεριστών.
«Win – Win, θα κάνουν και τουρισμό στη χώρα μας», όπως έχει δηλώσει άλλωστε και ίδια η υπουργός.
Η υπουργός, που την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, που έφερε τα πάνω-κάτω στην εκπαιδευτική διαδικασία, εξήρε ιδιωτικές εταιρείες για την «αρωγή» τους στην υλοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, μια διαδικασία η οποία θα αποτύγχανε ολοκληρωτικά χωρίς την υπεράνθρωπη προσπάθεια των εκπαιδευτικών.
Το πιο πρόσφατο πόνημα της κυβέρνησης είναι το νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση, που στρώνει τον δρόμο στους ιδιοκτήτες σχολείων για τη λειτουργία all year round επιχειρήσεων, με ορίζοντα υπερκερδών και παροπλισμένους -οικονομικά και ηθικά- εκπαιδευτικούς.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τουλάχιστον είναι συνεπείς στις δεσμεύσεις τους προς τα διάφορα επιχειρηματικά κέντρα.
Διαλεκτή Αγγελή
