- γράφει η Ματίνα Κούκια
Πράματα και θάματα γίνονται από χρόνια με την ανοχή των εργαζομένων και με τη συγκάλυψη των πολιτικών γραφείων στις εκλογές για την εκπροσώπηση στο διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου.
Θα το ξαναπώ… και η ιστορία είναι καταγεγραμμένη.
Μέχρι τις προηγούμενες εκλογές για εκπροσώπους στο ΔΣ του Νοσοκομείου, συνήθως οι εργαζόμενοι δεν ενημερώνονταν καν για την υποβολή υποψηφιοτήτων.
Οι υποψηφιότητες ήταν πάντα δύο και εκλέγονταν δύο, ένα τακτικό μέλος και ένα αναπληρωματικό. Επομένως η υποψηφιότητα σήμαινε και εκλογή.
Η εκλογική διαδικασία αποκτούσε νόημα επίδειξης ισχύος και μόνο.
Άξιο απορίας δε, από 600 περίπου εργαζόμενους, ένας και μόνο υποψήφιος να δηλώνει μόνιμα πρόθυμος και να εναλλάσσεται που και που ο αναπληρωματικός.
Στη προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, τόλμησα να σπάσω το κατεστημένο και να θέσω ως τρίτη την υποψηφιότητα μου.
Καταθέτω με μεγάλη επιείκεια τη ψυχροπολεμική εμπειρία που αποκόμισα και το προεκλογικό μήνυμα….. που επικράτησε, όποιος με ψηφίσει,θα του πάρουν το κεφάλι.
Φέτος, είναι η πρώτη φορά που τόλμησαν να θέσουν την υποψηφιότητα τους, 4 εργαζόμενοι αλλά τα παρατράγουδα καλά κρατούν.
Και διερωτάται κανείς, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, η πλήρης ενημέρωση του εργαζόμενου για τη λειτουργία των θεσμικών οργάνων και η ενεργός συμμετοχή του σε θέματα που αφορούν το εργασιακό του περιβάλλον, πότε έγιναν μονοπωλιακό είδος πολυτελείας;
Ποιοι επιτρέπουν τη καταστρατήγηση συνταγματικών αρχών;
Ποιοι επωφελούνται από θολά τοπία και επιτρέπουν συμπεριφορές που υποτιμούν την ανθρώπινη αξία και νοημοσύνη;
Οι πολιτικές παρεμβάσεις αποκτούν κύρος και ήθος όταν προστατεύουν τις ανθρώπινες και εργασιακές αξίες και όχι όταν κατευθύνουν τα πολιτικά τους παραμάγαζα.
Μακρυά και όχι αγαπημένη , παρά κυνηγημένη, εκφοβισμένη και προσκυνημένη.
- Η Ματίνα Κούκια είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Τρικάλων
