"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

23.3 C
Trikala

ΣΥΡΙΖΑ: Η αλήθεια και το μέλλον για το φράγμα Μεσοχώρας

lafarm

Σχετικά άρθρα

Το Τμήμα Οικολογίας-Περιβάλλοντος-Χωροταξίας ΣΥΡΙΖΑ για το φράγμα Μεσοχώρας

Εκλογές δεν γίνονται χωρίς την “εκτροπή Αχελώου”. Αυτό πιστοποιούν και οι πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού και του Υπουργού ΥΠΕΚΑ, οι οποίοι εξήγγειλαν την ολοκλήρωση του Φράγματος Μεσοχώρας σε δύο χρόνια. Ενός φράγματος που ως γνωστόν αποτελεί έργο κεφαλής της εκτροπής του Αχελώου αλλά τα προσφάτως υπογραφέντα Σχέδια διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας – Δυτικής Ελλάδας, προσπαθούν να το απεμπλέξουν και να το χαρακτηρίσουν ως αμιγώς ενεργειακό. Με αφορμή τα παραπάνω θέλουμε για άλλη μια φορά να τονίσουμε:

  1. Με μεγάλη καθυστέρηση η Ελλάδα ενσωματώνει στο δίκαιό της την οδηγία πλαίσιο για τα νερά 2000/60/ΕΚ, με την ολοκλήρωση των Σχεδίων διαχείρισης υδατικών πόρων αλλά, όπως σχεδόν πάντα, το κάνει με τρόπο προβληματικό, αδιαφανή και πελατειακό.

  2. Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού αποσιώπησε έντεχνα το γεγονός ότι με τα σχέδια που υπογράφτηκαν, ΔΕΝ εγκαταλείπεται η εκτροπή του Αχελώου, μιας και η μελέτη μιλάει πλέον για 250 εκ. κυβικά μέτρα εκτρεπόμενης ποσότητας υδάτων το χρόνο, αλλά και τα τεχνικά έργα εκτροπής διατηρούν τα τεχνικά χαρακτηριστικά για 1200 εκ. κυβ μέτρα τον χρόνο και ο ταμιευτήρας της Μεσοχώρας, ο οποίος είναι απαραίτητος για την αναρρύθμιση της όποιας ποσότητας νερού (250 ή 600 ή 1200 εκ. κ.μ), προωθείται «αυτόνομα». Μήπως τελικά μπαίνει η εκτροπή από την πίσω “ενεργειακή” πόρτα, μιας και ο ωφέλιμος όγκος νερού του φράγματος Μεσοχώρας είναι 250 εκ. κυβικά μέτρα περίπου; Γιατί δεν λέει ολόκληρη την αλήθεια και δεν παραδέχεται δημόσια την ανοησία της εκτροπής;

  3. Είναι απολύτως υποκριτικοί οι πρωθυπουργικοί ισχυρισμοί ότι η ΔΕΗ υφίσταται οικονομική ζημιά από τη μη ολοκλήρωση του φράγματος της Μεσοχώρας. Εάν πράγματι ενδιαφερόταν ο κ. Σαμαράς για τα οικονομικά της ΔΕΗ, τότε δεν θα προχωρούσε στο ξεπούλημα μέσω ΤΑΙΠΕΔ τόσων ήδη κατασκευασμένων φραγμάτων αλλά και των ταμιευτήρων τους. Ο πραγματικός του στόχος είναι να χρηματοδοτήσει η σημερινή ακόμη δημόσια ΔΕΗ, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι, την ολοκλήρωση του φράγματος και στη συνέχεια να δοθεί «πεσκέσι» στους ιδιώτες, όπως συμβαίνει και στις υπόλοιπες περιπτώσεις της μικρής ΔΕΗ. Όταν η Συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την έκφραση «οικονομικά οφέλη», όλοι πια σ’ αυτή τη χώρα γνωρίζουμε ότι αυτό που εννοεί είναι τα οφέλη «για τις διαπλεκόμενες και κρατικοδίαιτες μερίδες του κεφαλαίου».

  4. Στην πραγματικότητα η «αυτόνομη» προώθηση του φράγματος της Μεσοχώρας, η κατασκευή-ολοκλήρωση δηλαδή ενός νέου μεγάλου φράγματος σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει επιδοτήσει πολύ περισσότερες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από όσες χρειάζεται, δεν αναμένεται να λύσει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα πλην ίσως των απαιτήσεων κερδοφορίας των φιλικών προς την Κυβέρνηση εργολάβων. Αυτών δηλαδή που θα αγοράσουν “κοψοχρονιάς” τον ΥΗΣ Μεσοχώρας, όπως και άλλους πέντε που ήδη είναι προς πώληση μαζί με την ΔΕΗ. Αντίθετα θα επιφέρει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο παρόν και στο μέλλον. Όχι μόνο περιβαλλοντικές και κοινωνικές, οι οποίες εξάλλου έχουν αναδειχθεί με επάρκεια στο δημόσιο διάλογο τόσων χρόνων (καταστροφή βιοποικιλότητας και οικοσυστημάτων, υποβάθμιση της ποιότητας του νερού, άνοδος της υγρασίας, έκλυση μεθανίου και συμβολή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, σεισμικότητα, αλάτωση των εδαφών, καταστροφή τοπίων και μνήμης, ξερίζωμα Χωριών, ανθρώπων και τοπικών κοινωνιών.. κλπ.), αλλά και καθαρά οικονομικές (π.χ. η πτώση των υδροφόρων οριζόντων και η υποβάθμιση της γεωργικής γης, το κόστος διαχείρισης των κινδύνων από τη μεγάλη συγκέντρωση νερού, η μετεγκατάσταση και πολλές άλλες).

  1. Ο Αχελώος αριθμεί ήδη τα φράγματα: των Κρεμαστών, του Καστρακίου, του Στράτου και του Ταυρωπού και με τα προσεχώς σχεδιαζόμενα παύει να είναι πλέον ποτάμι και μετατρέπεται σε ένα εγκιβωτισμένο σύμπλεγμα τεχνητών λιμνών. Τα φράγματα αυτά είναι συνυφασμένα με αφανισμό χωριών και μνημείων, ερήμωση, εγκατάλειψη και με ένα καταστροφικό σεισμό (1966 – προκλήθηκε από την πλήρωση της λίμνης στα Κρεμαστά) εξαιτίας του οποίου οι γύρω περιοχές χαρακτηρίστηκαν κατολισθήσιμες, άρα και ακατάλληλες για οικισμούς και κάθε είδους ανάπτυξη. Επίσης, επέφεραν αλλαγές τόσο στο μικροκλίμα της περιοχής τους, όσο και στη δίαιτα των υδάτων στις εκβολές. Αυτά δεν μελετήθηκαν κατά την κατασκευή ( ούτε θα μπορούσαν τότε να μελετηθούν) και οι όποιες επιπτώσεις από αυτά μελετήθηκαν μόνο σε σχέση με την εκτροπή (πάρθηκαν ΟΜΩΣ ως δεδομένα- δεν ίσχυσε δηλαδή, η εναλλακτική του μηδενικού σεναρίου). Η κατασκευή και άλλων μεγάλων φραγμάτων στον ίδιο ποταμό δρα πολλαπλασιαστικά στην διαδικασία περεταίρω μεταβολής του μικροκλίματος, που λόγω της έκτασης και των θέσεων αγγίζει ολόκληρη την περιοχή της ΠΙΝΔΟΥ, η οποία καθορίζει και την υδρολογία όλου του Δυτικού τμήματος της Ελλάδας. Με όρους βιωσιμότητας, προστασίας των πόρων και επιβίωσης του πλανήτη είναι πραγματικά αυτοκτονική η χρηματοδότηση φαραωνικών έργων, όπως οι εκτροπές και τα μεγάλα φράγματα, που διακόπτουν τον κύκλο του νερού και καταστρέφουν τα ποτάμια, μετατρέποντάς τα σε τεχνητές λίμνες.

  2. Η διαχείριση τόσο μεγάλων και σύνθετων έργων πολλαπλού σκοπού πρέπει να γίνεται με έναν κεντρικό σχεδιασμό και ευθύνη και δεν μπορεί να εκχωρείτε σε ιδιωτικές εταιρείες που βασικό στόχο έχουν την αέναη αύξηση των κερδών τους και όχι την ασφάλεια των κατοίκων και του ενεργειακού συστήματος και σε καμία περίπτωση βέβαια, την προστασία και την ισορροπία του περιβάλλοντος.

Τα μεγάλα φράγματα με τους γιγάντιους ταμιευτήρες, ενώ επιστημονικά ανήκουν στο παρελθόν της ανθρωπότητας, οικονομικά εντάσσονται στο άγριο καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης τύπου Κίνας, που δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη διατήρηση των φυσικών πόρων ούτε για τα δικαιώματα και το μέλλον των ανθρώπων. Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι στον αντίποδα αυτής της λογικής. Για τον ΣΥΡΙΖΑ το νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την τήρηση αυστηρών προϋποθέσεων και ειδικότερα στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής μας για τις Α.Π.Ε., όπου είμαστε αντίθετοι σε νέα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Αυτό που θα μπορούσε και οφείλει να κάνει μια δημόσια και κοινωνικά ελεγχόμενη ΔΕΗ, είναι η εφαρμογή μεθόδων αντλησιοταμίευσης στα ήδη λειτουργούντα φράγματα, με τον αυτονόητο σεβασμό στις υπόλοιπες χρήσεις του νερού σε ένα πλαίσιο διαβούλευσης και συναπόφασης με τους πολίτες των παραποτάμιων περιοχών.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν ήδη πάρει το τραίνο της αναχώρησης και δεν μπορούν καν να κάνουν εξαγγελίες, πόσο μάλλον να σχεδιάζουν. Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση της Αριστεράς, στα πλαίσια του Κυβερνητικού του προγράμματος θα συζητήσει με όλους τους εμπλεκόμενους, κυρίως με τις τοπικές κοινωνίες και τους χρήστες, τόσο το ενεργειακό μας μοντέλο όσο και το πρόγραμμα παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης που θα μας βγάλει από την οικονομική και κοινωνική κρίση, βάζοντας στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών, με ταυτόχρονη μέριμνα για την αειφορία και την διατήρηση της περιβαλλοντικής ισορροπίας. .

Η Γραμματεία του Τμήματος

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης