Τα … «υπόλοιπα» του μίσους για τη Μεσοχώρα

«Να γκρεμιστεί το φράγμα, να ζήσει το χωριό». Κεντρικό σύνθημα στο φράγμα Μεσοχώρας κατά την πρόσφατη κινητοποίηση, ας την πούμε έτσι, αν και περισσότερο έμοιαζε με επιβαλλόμενο ετήσιο καλοκαιρινό σόου κάποιων δεκάδων αμετανόητων εμμονικών και κάποιων «δανεικών» που δρουν κατά των αιολικών πάρκων στα Άγραφα Καρδίτσας.

Αναφερόμαστε στο υδροηλεκτρικό έργο (ΥΗΕ) Μεσοχώρας που, ως γνωστόν, αποτελείται από το φράγμα Μεσοχώρας (για συγκέντρωση νερού και δημιουργία τεχνητής λίμνης), έναν αγωγό προσαγωγής νερού (μήκους 8 χλμ. και διαμέτρου 6 μ.) προς τον υδροηλεκτρικό σταθμό (ΥΗΣ) Γλύστρας και, φυσικά τον ήδη ολοκληρωμένο ΥΗΣ παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, λίγα χιλιόμετρα κατάντη του φράγματος, στη θέση Γλύστρα.

Τα έργα αυτά που άρχισαν να κατασκευάζονται από το 1986 έχουν σχεδόν περατωθεί ήδη από το 2001. Έκτοτε ο κύριος του ΥΗΕ, δηλαδή η «δική» μας ΔΕΗ, ταλαιπωρήθηκε για την τελική αδειοδότηση των έργων, τόσο λόγω των επίμονων αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν σε πολιτικό επίπεδο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις πολιτικές εκφράσεις του ιδίου χώρου κατά το παρελθόν (Συνασπισμός κ.λπ.), όσο και λόγω μιας ελάχιστης μειοψηφίας κατοίκων της περιοχής, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ζουν στο χωριό αλλά σε άλλες περιοχές της χώρας.

Σε αυτό συνετέλεσαν φυσικά οι παραλείψεις της δημόσιας διοίκησης, ο δογματισμός αλλά και οι παρωπίδες ορισμένων δικαστών του ΣτΕ, που επί πολλά χρόνια, στις διάφορες προσφυγές κατά των έργων, έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν ότι το ΥΗΕ Μεσοχώρας είχε ήδη εξαιρεθεί και ΔΕΝ σχετιζόταν με την υπό συζήτηση τότε εκτροπή Αχελώου, κάτι που η Πολιτεία (ΥΠΕΧΩΔΕ) από το 1994 είχε αποφασίσει.

Κανείς από όλους αυτούς δεν συγκινήθηκε από την τεράστια σημασία του έργου (ενεργειακή, περιβαλλοντική, αναπτυξιακή, κ.λπ.) για τη χώρα συνολικά και την περιοχή ειδικότερα.

Κανείς τους δεν νοιάστηκε για τα «παγωμένα» 500 και πάνω εκατ. ευρώ που ξοδεύτηκαν ουσιαστικά από την τσέπη μας μέσω της πολύπαθης ΔΕΗ, και τώρα βεβαίως κάνουν πως θλίβονται για την κατάντια της παραπαίουσας επιχείρησης και τα «ρίχνουν» όλα στους «κακούς» συνδικαλιστές.

Βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσαν ανέκαθεν δημόσια «να γκρεμιστεί» η Μεσοχώρα! Καλλιεργούσαν συστηματικά, με έναν καταστροφολογικό τρόπο, ένα απύθμενο μίσος κατά του έργου, σιγοντάροντας στην εύλογη δυσπιστία κάποιων κατοίκων για το ύψος των αποζημιώσεων από την απαλλοτρίωση των περιουσιών τους.

Φυσικά η προσπάθειά τους δεν κατάφερε να εμποδίσει την ολοκλήρωση του έργου και η ζωή τα έφερε έτσι ώστε, ως κυβέρνηση (!) πλέον οι ίδιοι του ΣΥΡΙΖΑ να αδειοδοτήσουν τη Μεσοχώρα (2018).

Όμως, το μίσος και η διχόνοια που έσπειραν επί δεκαετίες έχουν και κάποια «υπόλοιπα», αυτά που προ ημερών (στις 16/8 σύμφωνα με τα ΜΜΕ {1} «εκφράστηκαν» με δημιουργικά αιτήματα περί κατεδάφισης των έργων!

Η σημερινή Κυβέρνηση, εάν πραγματικά θέλει να επιτύχει την αποτελμάτωση του θέματος, οφείλει να λάβει υπόψη τις δικαιολογημένες ανησυχίες των κατοίκων για τις αποζημιώσεις, να προσδιορίσει η ίδια (και όχι τα δικαστήρια) το ύψος τους και να διαμορφώσει στη συνέχεια ένα κλίμα συναίνεσης κατοίκων και ΔΕΗ για την απρόσκοπτη ολοκλήρωση των ολίγων εργασιών και ενεργειών που απομένουν έως την λειτουργία του υδροηλεκτρικού έργου.

Όσο αυτό δεν γίνεται ούτε η ΔΕΗ ωφελείται (το αντίθετο, χάνει κάθε χρόνο περίπου 30 εκατ. ευρώ από τη μη λειτουργία), ούτε οι κάτοικοι, ούτε η Εθνική Οικονομία. Και εάν συνεχίσουμε έτσι, τότε και η ΝΔ εξ’ αποτελέσματος, δεν θα έχει διαφοροποιηθεί από τις πρακτικές και τις καθυστερήσεις του παρελθόντος, που οδήγησαν σε αυτό το πολιτικό φιάσκο της Μεσοχώρας.

Ο κ. Πρωθυπουργός γνωρίζει το θέμα και πριν ένα χρόνο έκανε σχετικές δηλώσεις

Ώρα για θαρραλέες πρωτοβουλίες χωρίς καμία αναβολή.

Από τον Κώστα Γκούμα*

* Ο Κώστας Γκούμας, είναι γεωπόνος,
πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ