Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΪΟΥ
Σύμφωνα με πληροφορίες τελευταίας στιγμής το σχέδιο διαχείρισης-Προεδρικό διάταγμα μιλά για επιτρεπόμενες και μη δραστηριότητες, προχωρώντας στη θέσπιση χρήσεων και δραστηριοτήτων εντός του Ιερού χώρου των Μετεώρων.
Επιγραμματικά έχουμε και λέμε:
α) Η απαγόρευση πτήσης αερόστατου, drones, αερόπλοιων – ζέπελιν, οι διάφοροι αγώνες, η κατασκήνωση, το κυνήγι κ.α.
β) Δεν επιτρέπεται η εκτέλεση των εξειδικευμένων αθλημάτων της αναρρίχησης, σχοινοβασίας και ελεύθερης πτώσης ανθρώπων, διότι σε συγκεκριμένους βράχους βρίσκονται µμοναστήρια ή αρχαιολογικά κατάλοιπα.
γ) Στους εναπομείναντες βράχους επιτρέπεται η εκτέλεση των προαναφερθέντων αθληµάτων της αναρρίχησης, σχοινοβασίας και ελεύθερης πτώσης ανθρώπων, µε την προϋπόθεση της µη όχλησης των μοναζόντων και των επισκεπτών των Ιερών Μονών Μετεώρων.
δ) Διευθετεί θέματα όσον αφορά τις επαγγελµατικές δραστηριότητες εντός του χώρου, (εµπορία ειδών λαϊκής τέχνης και ενθυµίων, και των τροχοφόρων καντινών εµπορίας τροφίµων και αναψυκτικών).
Η αγγελιοφόρος υπουργός με τους παρατρεχάμενους μου θύμισε την φράση (γην και ύδωρ) και όχι τυχαία.
Στο πέμπτο βιβλίο, ο Δαρείος στέλνει αγγελιοφόρους που ζητούν γην και ύδωρ από τον Βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων.
Και στο έκτο βιβλίο, στέλνει αγγελιαφόρους σε όλη την Ελλάδα που ζητούν γην και ύδωρ για τον Βασιλιά.
Η απαίτηση για γην και ύδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη τους και στα αγαθά της.
Δίνοντας γην και ύδωρ αναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα, ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών.
Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.
Όταν οι Πέρσες αγγελιαφόροι απαίτησαν από την Σπάρτη και την Αθήνα γη και ύδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, και οι Αθηναίοι σε ένα βάραθρο, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί.
Η φράση γη και ύδωρ, ακόμα και στα νέα ελληνικά, συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων.
