74 χρόνια πριν, στις 16 Ιουνίου 1945, σε μία από τις πιο δύσβατες περιοχές της Ελλάδας, δίνει τέλος στη ζωή του ο άνθρωπος που σφράγισε όσο λίγοι την Αντίσταση κατά των γερμανών και ιταλών κατακτητών, καταδιωκόμενος από εχθρούς και αποκηρυγμένος από συντρόφους. Το πολεμικό του ψευδώνυμο Άρης Βελουχιώτης, κατά κόσμον Θανάσης Κλάρας, ετών 40, κομμουνιστής.
Ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ έγινε ο απόλυτος τρόμος των φασιστών, η τιμή και η περηφάνια του μαχόμενου λαϊκού κόσμου.
Το όνομά του έφτασε στις μέρες μας, τραγούδι και άνεμος, ένας από εκείνους που πηγαίνουν τα πράγματα ως το τέλος.
Τιμούμε στο πρόσωπό του την «ανώνυμη» δράση των εκατομμυρίων αγωνιστών που διεκδίκησαν μια ζωή στα μέτρα των ανθρώπων.
«Άρης Βελουχιώτης, 74 χρόνια ασύλληπτος». Ασύλληπτος από την αστική τάξη, τον «εθνικό κορμό», τις ηγεσίες.
Η γέφυρα του Γοργοπόταμου, κοντά στη Λαμία, εκεί όπου πραγματοποιήθηκε ένα από τα μεγάλα σαμποτάζ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μια επιχείρηση για την οποία όπως έγραψαν οι αντίπαλοί του, «χωρίς τον Άρη δεν θα πετύχαινε».
Tρίκαλα, εκεί όπου εκτέθηκαν από τους φασίστες σε φανοστάτη της κεντρικής πλατείας τα αποκομμένα κεφάλια του Άρη και του συντρόφου του Τζαβέλλα, σε μια κανιβαλική γιορτή της δοσίλογης «εθνικοφροσύνης».
Μεσούντα , εκεί όπου έπεσε ο πρωτοκαπετάνιος του λαϊκού στρατού, περικυκλωμένος από συμμορίες και τμήματα της Εθνοφυλακής.
Κομμουνιστική, διχαστική, διαστρέβλωση της ιστορίας…