Ο απόλυτος παραλογισμός – που φαίνεται ότι καθόλου τυχαίος δεν είναι – επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στην ΕΡΤ.
Παρακολουθώντας, τις αντεγκλήσεις μεταξύ των ιθυνόντων του Διοικητικού Συμβουλίου του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα για τον τρόπο επιλογής των επικεφαλής της Διεύθυνσης Ραδιοφωνίας αλλά και την αλλαγή των δημοσιογράφων – προϊσταμένων των σταθμών, γίνεται φανερό πλέον, ότι η ΕΡΤ μπαίνει σε μία περίοδο, που θυμίζει πολύ την προ «μαύρου» περίοδο.
Συνδικαλιστικές ηγεσίες με τις πλάτες της πολιτικής ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου φαίνεται ότι κατέστησαν κηδεμόνες… αποκτώντας τον απόλυτο έλεγχο, απαξιώνοντας δε τις ενημερωτικές εκπομπές στους περιφερειακούς σταθμούς…
Και αυτό επιβεβαιώνεται εξάλλου, μέσα από απροθυμία προσλήψεων, έστω και συμβασιούχων στους περιφερειακούς σταθμούς, την εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας εξοπλισμού τους, προκειμένου οι εργαζόμενοι να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, την τοποθέτηση στο «τιμόνι» των περιφερειακών-ενημερωτικών σταθμών της ΕΡΤ ανθρώπων άλλων ειδικοτήτων- όχι δημοσιογράφων, που δεν μπορούν εκ των πραγμάτων (διότι δεν είναι αυτή η δουλειά τους) να αξιολογήσουν γεγονότα, να προβάλλουν τις ανάγκες και τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών, να κρίνουν καταστάσεις και να λάβουν αποφάσεις.
To «μαύρο» λοιπόν, δεν απέχει και πολύ. Από την άποψη τουλάχιστον ότι, λογοκρίνοντας τους δημοσιογράφους, μέσα από την απαξίωση του ρόλου τους, φιμώνεται η ίδια κοινωνία…
