"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

21.4 C
Trikala

Έχε το νου σου στο παιδί

lafarm

Σχετικά άρθρα

Ζωή Χατζηθωμά : Έχω ένα όνειρο, έχω πολλά όνειρα…Ονειρεύομαι να ξυπνήσω το πρωί, να φιλήσω το παιδί μου και να φύγω για τη δουλειά, να είμαι δημιουργική, να γεννήσω καινούριες ιδέες και να πονάει το κεφάλι μου και το σώμα μου το μεσημέρι από την κούραση, αλλά να νιώθω πλήρης και να έχω ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό μου.

Δε θέλω να τρέμω μη τυχόν και δεν πάρουμε πάλι κάποια δόση και να αισθανθώ ντροπή και αηδία και να σκύψω το κεφάλι. Να πιστεύω ότι είμαι άχρηστη και πως ”μαζί τα φάγαμε” και σαν τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας θα περιμένω να με ταϊσουν οι ξένοι. Αυτό είμαστε; Τόση παρακμή; Εγώ φταίω μήπως;

Ας είναι όμως, ζούμε σε μια μαγική χώρα, που μας έμαθαν να μας εξουσιάζουν τα τζάκια και τα κούτσουρα και να μη μιλάμε. Κι ας έχουμε μορφωθεί, κι ας αντιλαμβανόμαστε, κι ας νιώθουμε. Γιατί είμαστε φτωχοί, όχι ανόητοι. 

Ζούμε όμως σε μια υπέροχη ηλιόλουστη χώρα.. που οι κλίκες και τα κυκλώματα με αισχρές συνωμοσίες απατεώνων έφεραν εμάς και τα παιδιά μας στη διάβρωση και στην καταστροφή.

Σας έχω νέα όμως, φρέσκα, σπαρταράνε: πλέον είναι δύσκολο να μαντρώσετε τη σκέψη και τα όνειρα των νέων ανθρώπων αυτής της χώρας και η κοινωνία ψιθυρίζει ότι δε φάγαμε τίποτα μαζί, για την ακρίβεια δεν πλησίασε κανείς μας στο πλούσιο τραπέζι σας.

Αγαπάμε τη χώρα μας, αλλά πιο πολύ τον γέρο μας πατέρα που έχετε τσαλαπατήσει και αρνούμαστε να δεχτούμε ότι εσείς διώχνετε το παιδί μας από τη χώρα του, για να ζείτε σαν γελοίοι μαχαραγιάδες.

Την αντίληψη και την αντίδραση τη χρωστάμε στα όνειρά μας και στους δικούς μας ανθρώπους που δεν άντεξαν και έδωσαν τέλος στον φόβο τους.

Και στη μάνα μας που όταν χρειάστηκε νοσοκομείο δεν πήγε σε κανένα χλιδάτο, ούτε της χάρισαν τα νοσήλεια. Και για τον άδικο στιγματισμό του γραφικού Καστελλόριζου, λίγο είναι αυτό;

Είστε μια φρίκη που έχει ονοματεπώνυμο. Γιατί πάντα και ο πάτος έχει όνομα. 
Πολιτικοί με διδακτορικά στην κλεψιά, αδίστακτοι εντεταλμένοι μεγαλοσυμφερόντων, κακοί αποικιοκράτες, καναλάρχες αδίστακτοι, δικαστές άδικοι, ”κυρίες”…πολυτελείας και ασήμαντα ανθρωπάκια που σέρνονται για το κέρδος, σας έχω κι άλλα νέα: κανείς πλέον δε θα σας ανεχτεί, γιατί κανείς μας δεν κοιμάται ήσυχος τα βράδια.

Υπάρχει θυμός και πίκρα και κάθε μέρα που περνάει, όσο οι ανομίες σας έρχονται ολοένα και περισσότερο στο φως, τόσο η ίδια σας η ξεφτίλα θα σας πνίξει. Κομμένο επομένως το υφάκι και το δαχτυλάκι που κουνιέται, κομμένες και οι ευκαιρίες.

https://youtu.be/XyaTOPahl14?t=7

Στο βάθος όμως είμαι αισιόδοξη, γιατί βλέπω τα βλέμματα των παιδιών, ακούω τη σκέψη τους, πράγμα που ποτέ δε σας ένοιαξε και έτσι ξεκινώ κάθε πρωί τη μέρα μου και τελικά αντέχω. Μεταξύ μας.. και συγνώμη με το θάρρος που δε σας έχω και λυπάμαι αν σας σοκάρω, αλλά πάντα πίστευα ότι η μοίρα του κόσμου είναι στα χέρια μας. Τα καλύτερα είναι κάπου παρακάτω, λοιπόν!

Σκέφτομαι φωναχτά απόψε…κάτι με πνίγει στο λαιμό, για τα μικρά που είναι τόσο μεγάλα…και για το γαμώτο που βγαίνει από τα σφιγμένα μας δόντια.

Και κάτι τελευταίο: τα παιδιά μας θα ζήσουν εδώ και θα καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους και θα βάλουν πλάτη για τη χώρα τους, χωρίς να τους φοβίζει κανένα φάντασμα. Γιατί τα δικά μας παιδιά δε φοβούνται πλέον τα φαντάσματα!…Συνεννοηθήκαμε ή να σας το ζωγραφίσουμε;

Ακόμη ένα καλοκάιρι μαζί και είμαστε με τους ζωντανούς και έχουμε τις ίδιες ανησυχίες…είμαστε πολλοί και νοιαζόμαστε… Στη ζωή τίποτα δε γίνεται τυχαία, πάντα υπάρχουν σημάδια και πρέπει να τα βλέπουμε. Και τώρα υπάρχουν σημάδια…Θα τα καταφέρουμε…Μονόδρομος!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης