ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΙΜΤΣΑΣ
Νομίζουν εκεί στην Νέα Δημοκρατία πως η γκρίνια και η κλοτσοπατινάδα των ημερών μέσα στους κόλπους της , εκπορεύεται από την ανικανότητα μιας εταιρείας να διαχειριστεί την εκλογική διαδικασία ανάδειξης αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αμ’ δε!
Η αιτία όλων των θαυμαστών και όχι καινοφανών που συμβαίνουν εκεί , είναι βαθιά και διαχρονική. Η αποτυχία μίας ψηφοφορίας για τεχνικούς λόγους παρακαλώ, απλώς άνοιξε το καπάκι της κατσαρόλας με τα προβλήματα, σ’ αυτό το κόμμα.
Να μετρήσουμε μερικά:
Ανυπαρξία ιδεολογικού μπούσουλα και πολιτικού προσανατολισμού.
Γερασμένο και ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό.
Άσκηση πολιτικής -όταν ασκούν!- με παλαιοκομματικές και αναχρονιστικές συνταγές.
Βλακώδεις και καταστροφικές μεταγραφές από ακραίους χώρους.
Οικογενειοκρατία και μη παραγωγή πολιτικού δυναμικού που να έχει επίγνωση της τρέχουσας πολιτικής ιστορίας, εσωτερικής και εξωτερικής.
Έτσι για να πούμε μερικά.
Και αν νομίζουν ότι εκλέγοντας αρχηγό, θα κλείσει και το καπάκι, είναι βαθιά νυχτωμένοι.
Μερικοί μάλιστα πιστεύουν πως η κομματική σωτηρία θα εξασφαλιστεί από την ανάκληση και απόψυξη παροπλισμένων αποτυχημένων και μισοξεχασμένων πρώην.
Τόσος πανικός και αφέλεια μαζί.
Μερικές φορές η διάσπαση και το σχίσμα μπορεί να έχει ευεργετικό ακόλουθο.
Ας το σκεφτούν.
Από την άλλη , στο κυβερνητικό στρατόπεδο, μπορεί να παίζουν μόνοι τους μπάλα στο πολιτικό γήπεδο, αλλά μην νομίζετε πως τα πράγματα είναι καλύτερα εκεί.
Δεν ξανάγινε τέτοιο ματς! Αυτοί κάνουν φάουλ μεταξύ τους και χάνουν με αυτογκόλ!
Ξέρω, θα μου πείτε πως εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν το ήξεραν το κυβερνητικό άθλημα αλλά δεν θέλουν και να μάθουν.
Δεν αδικώ την άποψη σας. Μόνο που το αποτέλεσμα της πολιτικής τους το εισπράττουμε εμείς οι κοινοί θνητοί σε αριστερό, άρα φιλολαϊκό, περιτύλιγμα.
Δεν ξέρω σε τι μέγεθος διαστολής εκρήγνυται το ψέμα τους ,αλλά υποψιάζομαι πως βρισκόμαστε κοντά στην έκρηξη.
Θέλεις τα κόκκινα δάνεια και το νέο ασφαλιστικό που όπου νάναι έρχεται, θέλεις η αγροτική πολιτική , η εμμένουσα ανεργία και η φορολογία σε κάθε τι που κινείται και ανασαίνει , όλα αυτά κάπου οδηγούν και καταλήγουν.
Προφανώς όχι σε χαζοχαρούμενη παραθαλάσσια εκδρομή μία ανοιξιάτικη ημέρα!
Δεν ξέρω αν προσέξατε, η διεκδικητική συγκέντρωση των αγροτών έξω από την βουλή, είχε άλλα χαρακτηριστικά από ότι συνήθως.
Αυτήν την φορά οι « ένστολοι προστάτες της δημοκρατίας» δεν είχαν να κάνουν με τίποτα μπαχαλάκιδες οι άσαρκους συνταξιούχους, αλλά με ανθρώπους που και δουλεμένες πλάτες έχουν και μαγκούρες ξέρουν να κρατάνε…
Με ότι σημαίνει αυτό. Χώρια οι ζεσταμένες μηχανές των τρακτέρ.
Και επειδή λίγο ,πολύ οι κυβερνώντες καταλαβαίνουν «τι έρχεται και τι τους περιμένει» προσπαθούν να ανοίξουν χαραμάδες «συναίνεσης,» βάζοντας στο παιχνίδι και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ψάχνοντας για συνενοχή.
Από τους υπόλοιπους πολιτικούς κομπάρσους , δεν πιστεύω να περιμένετε τίποτα σοβαρό.
Βλέπετε, όλες οι τούρτες , ακόμα και οι πολιτικές, πρέπει να έχουν τα ανάλογα ζαχαρωμένα κερασάκια. Όχι μόνο για να ξεγελάνε στο μάτι, αλλά και για να καταπίνονται πιο ευχάριστα.
Και όλα αυτά την στιγμή που ο κόσμος γύρω μας δονείται τρομακτικά.
Η Μέση Ανατολή για ακόμα μία φορά φλέγεται από παντού και οι φλόγες έφτασαν μέχρι την καρδιά της καθ’ όλα αμαρτωλής και ένοχης Ευρώπης και την πυρπολούν.
Μέσα στην Μεσόγειο η καταμέτρηση των πτωμάτων των κολασμένων της γης, δεν έχει πια νόημα.
Ήδη στην Μυτιλήνη επεκτείνουν τα νεκροταφεία της, γιατί τα υπάρχοντα δεν αρκούν για να συμπεριλάβουν και τους Ανώνυμους Αθώους.
Η Τουρκία μία ανάσα δίπλα μας, αποθρασύνθηκε και επιτέθηκε προγραμματισμένα και μεθοδικά στον νέο «παίκτη »της περιοχής, την Ρωσία καταρρίπτοντας ένα από τα Σουκχόι της, αναγκάζοντας τον κόσμο να κρατήσει την ανάσα του.
Και μέσα σε όλα αυτά η Ελλαδίτσα με απλωμένο χέρι να ζητιανεύει στα ευρωπαϊκά σταυροδρόμια.
Μην αμφιβάλετε. Όποιος αρχηγός και αν εκλεγεί στην Ν.Δ. , ο Τσίπρας και οι υπόλοιποι αρχηγίσκοι, όλοι αναλώσιμοι είναι μέσα στον ορυμαγδό των γεγονότων. Γιατί τόσο είναι το μπόι και η αντοχή τους. Ζήτημα χρόνου και μόνον.
Και το ότι και οι νυν και οι πρώην μας πήραν στο λαιμό τους, καλά να πάθουμε που τους εμπιστευθήκαμε.
Αρκεί να μην καταλήξουμε και εμείς αναλώσιμοι. Ως Έθνος, εννοώ.
Christos.gim@gmail.com
