Ο Αγάς της Καλαμπάκας και Βοιβόδας της Βασιλικής εξοχότατος Σινάν ο φαρμακοτρίφτης, μόλις έφθασε στο ξακουστό παζάρι των Τρικάλων.
Είχε μαζί του τον έμπιστο βλάμη του Λιάκο Νάνη.
Άνθρωπο γραμματιζούμενο και άγιο.
Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε ότι απολάμβανε την εύνοια των καλογέρων.
Πήγαινε να συναντήσει το Πασά της Λάρισας Αγοραστό, τον Μπέη των Τρικάλων Μιχαλάκη και τους άλλους Άρχοντες του Βιλαετίου των Τρικάλων, στη παράγκα του Αγά της Πόρτας.
Τους είχε τσιμπούσι τρικούβερτο και την χανούμ μπουρέκ Μάνη να χορεύει το χορό της κοιλιάς, τον Θωμά Χαχάμη να παίζει την Γκόλφω και πολλά κλαρίνα.
Αφού απέφυγε με δεξιοτεχνία μέσα στο πλήθος, τον Θοδωρή Αλέκο, τον Μπουτίνα που χαιρετούσε όλες τις τσούπρες και τον Λιάππη, που ψώνιζε σώβρακα με την θεία του την Χάιδω,κάθησε στη σύναξη,ανάμεσα στο προύχοντα του Περτουλίου Χατζή αγά και τον πρώην καπετάνιο των αρματολών(χωροφυλάκων) Βλαχογιάννη.
Όλοι τους παρηγορούσαν τον Αγά του του Τσιοτίου Μεριβάκη,που ρουφούσε τον ναργιλέ του στεναχωρημένος με τα βάσανα που τον είχαν βρει στο σαντζάκι του.
Εκείνη τη στιγμή κι ενώ το γλέντι είχε φουντώσει, ο Αγάς των Τρικάλων Μήτρος Παπαστεργίου,ζήτησε το λόγο.
Κρατώντας στο χέρι του μια κούπα με ξυνόγαλο,αφού ποτέ δεν έπινε ρακί,τους ανακοίνωσε με το σαρδόνιο χαμόγελο που τον χαρακτηρίζει,ότι μετά το φιρμάνι του σουλτάνου Αλέξη του Μεγαλοπρεπούς,για απλή αναλογική,δεν τον ενδιαφέρει πια το αξίωμα του Αγά.
Αποφάσισε λοιπών να παραιτηθεί και να γίνει Γερουσιαστής(βουλευτής),στο Κουβέρνο στη πρωτεύουσα.
Όλοι πάγωσαν.
Ακόμη και του συμπαθή Πελέ(Μαράβα) του Βακουφίου του σταμάτησε το γουρνόπουλο στο λαιμό.
Την απόλυτη σιωπή που επικράτησε στην ομήγυρη, που αποσβολωμένη κοιτούσε το νεαρό Αγόπουλο, διέκοψε το κλέφτικο τραγούδι που ακούστηκε από τα χείλη, του πρώην Γερουσιαστή του ασπροποτάκμου και πνευματικό του Μήτρου, κ.Νίκο Λέγκα : Βγήκε ο ήλιος κόκκινος και το φεγγάρι μαύρο…
Μαυρογιαλούρος.
φωτό οδός Ασκληπιού επί Τουρκοκρατίας
