H μεγαλύτερη ζημιά που έχει επιφέρει στη χώρα ο κομματισμός και η εφαρμογή δεκαετίες τώρα, μιας ευτελισμένης εκδοχής της Δημοκρατίας ,δεν είναι τόσο στους οικονομικούς δείκτες η το διεφθαρμένο κράτος ,όσο στις εδραιωμένες νοοτροπίες της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας.
Κυρίαρχη , αντίληψη πολιτικών και λαού είναι η άλωση του κράτους και η λεηλασία των δημοσίων ταμείων που αυτή συνεπάγεται. Μετά από 8 χρόνια λιτότητας και μνημονίων ,τίποτα δεν έχει αλλάξει .
Όλοι περιμένουν την έξοδο από την επιτροπεία για να ξαναρχίσουν το φαγοπότι ,προεξάρχοντος του νούμερο ένα διεφθαρμένου θεσμού, αυτό της αυτοδιοίκησης .
Αντί να προσπαθούν οι τοπικοί άρχοντες να περιορίσουν τη σπατάλη και το κόστος, των έτσι κι αλλιώς κακών υπηρεσιών που προσφέρουν ,επιζητούν αύξηση αρμοδιοτήτων ,πόρων ,άλλα και αριθμό Δήμων ,ενόψει Κλεισθένη.
Δηλαδή κι άλλοι Δήμαρχοι ,αντιδήμαρχοι ,πρόεδροι ,σύμβουλοι και φυσικά διορισμοί.
Λησμονούν βέβαια ότι σε περιοχές ορεινές( Ασπροποτάμου -Νεραίδας κλπ) ,με πολλοί λίγους μόνιμους κατοίκους στο παρελθόν ,λειτούργησε άψογα ο θεσμός της Διευρημένης Κοινότητας ,με πολύ μικρότερο κόστος.
Με αυτά κι άλλα πολλά ,σε λίγο θα λέμε , <<μνημόνια για πάντα>>…
