Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες ενός δυναμικού κινήματος του λαού της Γαλλίας, με χαρακτηριστικό σύμβολό τους τα κίτρινα γιλέκα. Στο καταιγισμό ειδήσεων είδαμε φωτογραφίες με αστυνομικές συγκρούσεις, οδοφράγματα, πανό, γκραφίτι στην Αψίδα του Θριάμβου. Οι ειδήσεις όμως έχουν αφήσει στο περιθώριο το λόγο όλης αυτής της αναταραχής.
Τα κίτρινα γιλέκα βγήκαν στους δρόμους με αφορμή τη νομοθετική ρύθμιση για την άνοδο της τιμής των καυσίμων. Όμως το πόσο δυναμικά εξελίχθηκε αυτή η διαμαρτυρία και η μαζική στήριξη του από το γαλλικό λαό προδίδει ότι η πραγματική αιτία είναι μια συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση απέναντι στη συνολική κατάσταση της γαλλικής κοινωνίας. Οι κοινωνικές ανισότητες που αυξάνονται, το κόστος ζωής που ανεβαίνει, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα που υπονομεύονται, οι πολιτικές λιτότητας που κυριαρχούν, οι ιδιωτικοποιήσεις και πολλά άλλα είναι στο επίκεντρο των αιτημάτων των ‘κίτρινων γιλέκων’.
Η εξέγερση αφορά την έλλειψη προοπτικής, γεγονός που αντανακλάται τη στήριξή του κατά πλειοψηφία από τη γενιά των 20ρηδων 30ρηδων κακοπληρωμένων εργαζομένων που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα σε έναν κόσμο που συνεχώς γίνεται πιο επιθετικός. Τα συνθήματα και τα σύμβολα των διαδηλώσεων δείχνουν πως οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι οι συνθήκες ζωής τους ορίζονται από το υφιστάμενο status quo. Αυτό το status quo μπαίνει τώρα στο στόχαστρο της αμφισβήτησης.
Η σημερινή νεολαία βγήκε στους δρόμους και τάραξε όλη τη Γαλλία και τον κόσμο! Σε βαθμό που ο Μακρόν απέσυρε τη ρύθμιση για τις τιμές καυσίμων. Αυτή η κίνηση της κυβέρνησης αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη νίκη του κινήματος, αλλά την ίδια στιγμή θέλουν να τη χρησιμοποιήσουν σαν ένα εργαλείο κατευνασμού της οργής. Τα κίτρινα γιλέκα έλαβαν μια μικρή νίκη, αλλά δεν κέρδισαν τον πόλεμο. Γνωρίζουν ότι αυτό το μέτρο δεν αρκεί να απαντήσει στις πραγματικές ανάγκες τους. Δε απαντά στη συνολική επίθεση που βιώνει. Για αυτό συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις, στις οποίες συμμετέχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι, εργαζόμενοι, φοιτητές, παιδιά.
Ο “δημοκρατικός” Μακρόν υπό την απειλή της εξέγερσης στέλνει στρατό και μέσα καταστολής να συλλάβουν τους διαδηλωτές, ακόμα και μπουκάρωντας σε σχολεία.
Αυτές οι σκηνές μας είναι γνώριμες εδώ στην Ελλάδα. Είναι γνώριμες για όλους οι συνθήκες ζωής που δε μας επιτρέπουν να κάνουμε όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Είναι γνώριμες και οι σκηνές βίαιης καταστολής απέναντι στις διαμαρτυρίες!
Όμως οι Γάλλοι μας δίνουν το παράδειγμα ότι όταν οι άνθρωποι οργανώνονται και διεκδικούν, κερδίζουν. Ας ακολουθήσουμε τα βήματά τους.
Είναι καιρός και μεις στον τόπο μας να αναλάβουμε δράση. Είμαστε νέοι και νέες που θέλουμε μια αξιοπρεπή ζωή στη χώρα μας κι ένα μέλλον που να μας χωράει. Η πραγματικότητα δείχνει ότι μέσα από τον αγώνα μπορούμε να απαντήσουμε τις ανάγκες μας.
Ας βγάλουμε και εμείς τα κίτρινα γιλέκα μας στο δρόμο”
