Σ’ ένα κατάμεστο πνευματικό κέντρο πραγματοποιήθηκε η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στα Τρίκαλα. Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου είναι μήνυμα ενίσχυσης του ΚΚΕ – όπως ανέφεραν οι ομιλητές – ώστε να αποτελέσει τον καταλύτη των πολιτικών εξελίξεων. Η συγκέντρωση άρχισε με χαιρετισμούς από τη Γεωργία Καπέτη , τη νεότερη υποψήφια του ΚΚΕ στο νομό και του Λάμπρου Ντουρλιού, συνεργαζόμενου υποψήφιου βουλευτή με το ΚΚΕ. Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Αχιλλέα Κανταρτζή , μέλος της ΚΕ και υποψηφιου βουλευτή .
Η ομιλία του κ Αχιλλέα Κανταρτζή
Φίλοι και φίλες
Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Τέσσερις μέρες μας χωρίζουν από τις εκλογές στις 25 του Γενάρη. Καθημερινά βλέπουμε μια συστηματική προσπάθεια να καλλιεργηθεί ένα πρωτοφανές κλίμα πόλωσης που μας φέρνει στον νου μας καταστάσεις γνώριμες από το παρελθόν τότε που αναμετρώνταν από το μια το σκότος και από την άλλη το φώς. Ποια ήταν η κατάληξη εκείνης της αναμέτρησης γνωστή. Το ποια είναι η κατάληξη εκείνης της αναμέτρησης είναι πλέον γνωστό. Το φως και το σκοτάδι έγιναν ένα, συνενώθηκαν και μας συγκυβερνούν
Και τώρα επιχειρούν να ξαναστήσουν το ίδιο σκηνικό για να εκβιάσουν, να εκφοβίσουν και να αποπροσανατολίσουν τον λαό από τα πραγματικά ζητήματα που κρίνονται σε αυτές τις εκλογές.
Αυτές τις μέρες που έμειναν μέχρι τις εκλογές όλα θα τα χρησιμοποιήσουν. Τις διαδόσεις, τους ψιθύρους όλα τα μέσα που έχουν στην διάθεση τους.
Και από το βήμα αυτό θα θέλαμε να απευθυνθούμε αυτές τις κρίσιμες μέρες στον κάθε εργάτη, υπάλληλο, τον μισθωτό. Τον αυτοπασχολούμενο, τον φτωχό αγρότη. Στον κάθε άνεργο τον νέο και την νέα αλλά και στον συνταξιούχο.
Θα θέλαμε να απευθυνθούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους του μόχθου. Και τους ζητούμε να Σκεφθούν και να αναλογισθούν το εξής.
Στις 26 του Γενάρη ανεξάρτητα από το κόμμα που θα βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε έχουμε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το πιο πιθανό όπως δείχνουν τα μέχρι τώρα δεδομένα, είτε έχουμε κυβέρνηση με κορμό την ΝΔ θα βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με τους δυσβάστακτους φόρους και τα χαράτσια, την αβεβαιότητα της δουλειάς και τον κίνδυνο απόλυσης .
Θα βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με τις πιέσεις και τις απειλές να δεχθούν νέες μειώσεις και περικοπές στους μισθούς.
Θα βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με τους γνωστούς εφιάλτες : Τι να κάνουν; ποιόν από όλους τους λογαριασμούς να πληρώσουν;. να πληρώσουν τον λογαριασμό στο ρεύμα το νερό, την τράπεζα, την εφορία ή να πάρουν λίγο πετρέλαιο για ζεσταθούν; Τι να κόψουν και τι να αφήσουν απλήρωτο;.
Αυτός ό καθημερινός εφιάλτης που χρόνια τώρα τον ζούν οι άνθρωποι το μόχθου, δεν θα σταματήσει αφού ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η ΝΔ δεν υπόσχονται έστω και στα λόγια αποκατάσταση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στην κρίση . Αυτά τα έχουν ξεγράψει, τα έχουν σβήσει και από το λεξιλόγιο.
Τους καλούμε να σκεφθούν το εξής. Πόση μεγάλη σημασία έχει σε αυτές τις συνθήκες να καταγραφεί ως ανερχόμενη δύναμη το ΚΚΕ, να το αναδείξει η κάλπη πιο δυνατό και στην βουλή και κυρίως στον λαό το ΚΚΕ.
Να καταγραφεί ως ανερχόμενη δύναμη η θέληση το λαού: Ότι θα παλέψει για να μην περάσουν τα νέα μέτρα που έρχονται για να παρθούν ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης για τον λαό, για ριζικές αλλαγές. Να διεκδικήσει και να επιβάλλει το δίκιο του. Αυτό είναι που θα κάνει την διαφορά.
Γιατί σωτήρες δεν υπάρχουν .
Οτι κέρδισε ο λαός μας όλα τα προηγούμενα χρόνια με το σπαθί του τα κέρδισε. Με αγώνες και θυσίες.
Έτσι μοιράσθηκαν τα τσιφλίκια στους αγρότες, αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 90 χρόνια από την αγροτική εξέγερση στα Τρίκαλα που έδωσε την γη στους αγρότες.Ετσι κατακτήθηκε το οκτάωρο το δικαίωμα στην μόρφωση στην υγεία την κοινωνική ασφάλιση που τώρα τα ξηλώνουν και τα παίρνουν πίσω.
Έχει μεγάλη σημασία όλοι αυτοί που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας και της πραγματικής εξουσίας να δουν τον λαό να σηκώνει κεφάλι, να ακουστεί ακόμη πιο δυνατή η φωνή: Φτάνει πια αρκετά ματώσαμε. Όλοι αυτοί να ταρακουνηθούν να αισθανθούν έναν φόβο, να δουν τον λαό να σηκώνει το μπόι του και να δείχνει την δύναμη του
Αυτό θα είναι το μεγάλο βήμα για να βγεί ο λαός στον δρόμο της αντεπίθεσης και να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν με δυνατό όσο γίνεται πιο δυνατό πιο ισχυρό το ΚΚΕ και στην βουλή και στον λαό.
Αυτό είναι που θα κάνει την διαφορά. Αυτή είναι η μόνη ελπίδα ότι γυρίζουμε σελίδα. Για να γράψουμε το δικό μας βιβλίο, την δική μας ιστορία με τον λαό να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής που θα βάλει την δική του σφραγίδα στις εξελίξεις .
Την επόμενη μέρα θα είναι εδώ τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι που τσάκισαν κυριολεκτικά ότι είχαν κατακτήσει με σκληρούς αγώνες οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια. Τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Θα είναι εδώ όλα αυτά τα μέτρα που μας έπνιξαν με τους φόρους και τα χαράτσια.
Θα είναι εδώ οι βιομήχανοι που ζητούν νέα μέτρα για να γίνει ανταγωνιστική η οικονομία μας αξιώνοντας την συνέχιση των λεγόμενων αναδιαρθρώσεων όπως ονομάζουν τα νέα αντεργατικά μέτρα που ζητόύν
Θα είναι εδώ οι τράπεζες που έχουν κυριολεκτικά ξεζουμίσει τον λαό μας
Θα είναι εδώ η ΕΕ με το αντεργατικό της οπλοστάσιο να ζητά την τήρηση των δεσμεύσεων.
Όλα αυτά τα μέτρα που περιέχονται στην λεγόμενη ατζέντα 2020, στο σύμφωνο για το ευρώ , τα ευρωπαϊκά εξάμηνα όλο αυτό το αντεργατικό οπλοστάσιο που σαρώνει τους εργαζόμενους σε όλες τις χώρες ανεξάρτητα από το χρέος και την τρόικα.
Θα είναι ακόμη εδώ η Κοινή Αγροτική Πολιτική που προβλέπει μείωση των επιδοτήσεων ακόμη μέχρι και 45% έως το 2019, ενώ ταυτόχρονα ξαναμοιράζονται με τρόπο ώστε συγκεντρωθούν σε ακόμη λιγότερα χέρια, επιταχύνοντας έτσι το ξεκλήρισμα φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Εκείνες που θα επιβιώσουν θα είναι οι μεγάλες ισχυρές καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
Όλοι αυτοί βιομήχανοι, τραπεζίτες εφοπλιστές ΕΕ και τα κόμματα της θα είναι παρόντες και θα ζητούν την λήψη νέων βάρβαρων μέτρων από όποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση.
Έτσι και αλλιώς ακόμη και αν δεν πάρουν νέα μέτρα η ζωή μας θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη και μόνον από την εφαρμογή των μέτρων που έχουν ψηφισθεί όσο θα προχωρά η εφαρμογή. Όσα αποθέματα υπήρχαν έχουν καεί. Κάθε μέρα μεγαλώνει όλο και περισσότερο το αγγομαχητό.
Όμως δεν θα σταματήσουν εδώ.
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κοροϊδεύουν ανοιχτά τον λαό όταν λένε ότι όπου να είναι βγαίνουμε από το τούνελ της τρόικας και των μνημονίων.
Λένε ψέματα. Έχουν συμφωνήσει σε όλες τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου και τις απαιτήσεις της ΕΕ. Και νέες μειώσεις των μισθών αρχίζοντας από τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας όπως λένε, και νέες αυξήσεις στις ηλικίες συνταξιοδότησης και σε ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις των συντάξεων. Με νέες περικοπές στο φάρμακο, στις ιατρικές εξετάσεις, στις υπηρεσίες υγείας που θα γίνουν ακόμη πιο απρόσιτες για τον λαό.
Άλλωστε το λένε και καθαρά μόνον που το λένε με τρόπο που θέλει να κρύψει την ταξική ουσία αυτής της πολιτικής.
Πρέπει να προωθήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές λένε για να κάνουμε την οικονομία μας ανταγωνιστική.
Διαρθρωτικές αλλαγές βαφτίζουν τις αντεργατικές – αντιλαϊκές ανατροπές που ζητά το κεφάλαιο και η ΕΕ. « αργήσαμε , καθυστερήσαμε αυτά τα πράγματα θα έπρεπε να τα κάνουμε και χωρίς να μας τα ζητήσει η τρόικα. «δεν αρκεί μόνον να λύσουμε το δημοσιονομικό μας πρόβλημα για να θωρακίσουμε την ανάπτυξη πρέπει να προωθήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές» αυτό δεν λένε;
Πόσες φορές δεν το έχουν πει και δημόσια οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου;
Δικαιολογημένα ο λαός μας νοιώθει εξοργισμένος με την πολιτική της κυβέρνησης και θέλει να φύγουν.
Το ζήτημα όμως είναι να απαλλαγεί όχι μόνον από αυτήν την κυβέρνηση αλλά και από την πολιτική που μας έφθασε εδώ. Και Όχι να φύγουν αυτοί για να έρθουν οι άλλοι που θα κάνουν τα ίδια.
Πόσες φορές δεν έχουμε δει στο παρελθόν κυβερνήσεις να αλλάζουν αλλά η πολιτική να μένει. Αγανακτούσε ο κόσμος από ΠΑΣΟΚ ψήφιζε την ΝΔ και το αντίθετο ελπίζοντας ότι έτσι επιλέγει το μικρότερο κακό. Η ζωή όμως είναι αμείλιχτη και κάθε φορά αποδεικνύονταν ότι το μικρότερο κακό δεν ήταν τίποτα άλλο από σκαλοπάτι για το μεγαλύτερο κακό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που με τους ψευτολεονταρισμούς του το καλοκαίρι του 2012 θα ξέσκιζε μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους, που θα αποκαθιστούσε μισθούς και συντάξεις, που θα απάλλασσε τα λαϊκά νοικοκυριά από τα χρέη στις τράπεζες και στο κράτος, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επιβεβαίωσε αυτό που έγκαιρα είχε αποκαλύψει το ΚΚΕ.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετεξελίχθηκε από ένα οπορτουνιστικό σχήμα σε αστικό κόμμα, σε κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας για να καλύψει το κενό που άφηνε το ΠΑΣΟΚ στην χειραγώγηση των εργατικών λαϊκών στρωμάτων.
Τα δυόμισυ αυτά χρόνια από τον Ιούνη του 2012 ήταν μια συνεχής εξεταστική περίοδος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και τους διαφόρους εκπροσώπους του. Στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων τους εκπροσώπους της ΕΕ και των ΗΠΑ , στους διάφορους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Να θυμηθούμε την επίσκεψη στο Τέξας, την συμμετοχή του στην αδελφή λέσχη προς την Μπιλντεμπεργκ στο Κόμο της Ιαταλίας, τις συναντήσεις με τους τραπεζίτες της ΕΕ, την πρόσφατη συνάντηση στο Σιτυ με τα γεράκια των αγορών όπως τους αποκαλούσε παλαιότερα;
Οι κωλοτούμπες δεν είχαν τέλος. Η μία διαδέχονταν την άλλη.
Αντί για μονομερή διαγραφή του χρέους που έλεγε πήγε τώρα στην διαπράγματευση, και στην υπογραφή μιας νέας συμφωνίας που ο Τσίπρας το ονόμασε « πανευρωπαϊκό πρόγραμμα». Έτσι ονομάζουν τώρα το νέο μνημόνιο. Όποιο όμως όνομα και αν του δώσουν η ουσία είναι ότι και αυτή η συμφωνία θα φέρνει νέα βάσανα για τον λαό μας. Μανούλες έγιναν να αλλάζουν τα ονόματα για να μπερδεύουν τον κόσμο.
Η ουσία ακόμη είναι ότι αυτό το χρέος που δεν είναι του λαού μας το φορτώνει στον λαό μας για να πληρωθεί.
Αντί για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων που θα το έκανε με έναν νόμο και ένα άρθρο τώρα όλα αυτά τα παραπέμπει όταν θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, ….. τον κόκκινο τον Μάη. Δηλαδή ποτέ.
Αντί για αναδιανομή του πλούτου που θα έκανε μόλις θα σχημάτιζε κυβέρνηση με αποκατάσταση των απωλειών στους μισθούς και τις συντάξεις όλα αυτά τα παραπέμπει στο απώτερο μέλλον , « όταν το επιτρέψουν οι αντοχές της οικονομίας μας» όπως λένε, δηλαδή ούτε στην Δευτέρα παρουσία. Γιατί ποτέ δεν θα υπάρχουν χρήματα για τον λαό.
Ας θυμηθούμε. Πριν την περίοδο της κρίσης είχαμε μια μεγάλη περίοδο κερδοφορίας ιδιαίτερα την περίοδο 1997- 2004. Και τότε οι αυξήσεις που έδιναν δεν κάλυπταν ούτε τον πληθωρισμό και έσπρωχναν τον κόσμο στα νύχια των τραπεζών για να καλύψει τις ανάγκες του, οδηγώντας τα λαϊκά νοικοκυριά στην υπερχρέωση.
Πάει ο 13ος και ο 14ος μισθός, πάει η 13η και η 14η σύνταξη.
Για να μην αφήσει κανένα περιθώριο παρερμηνείας ο υπεύθυνος «Ανάπτυξης « και πιθανά ο αυριανός υπουργός ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ Ο Γιώργος Σταθάκης το λέει κατηγορηματικά. « Στο πρόγραμμα μας δεν θα βρείτε ούτε μια παροχή για τις οικογένειες με οικογενειακό εισόδημα μεγαλύτερο από 800 ευρώ».
Βέβαια αν μια τετραμελής οικογένεια έχει εισόδημα 800 στο σπίτι είναι πλούσια. Αν έχει ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι δεν έχει ανάγκη από τίποτα άλλο!!! Δεν θέλει θέρμανση για να ζεσταθεί, τα φάρμακα για να σταθεί, να μορφώσει τα παιδιά της. Κάποια άλλοι βέβαια είπανε ότι και το ηλεκτρικό φως είναι πολυτέλεια. Δεν είναι είδος αναγκαίο. Εκεί φθάσαμε.!!!!! Σα δεν ντρέπονται και εκείνοι και οι άλλοι. Που τα λένε όλα αυτά;
Λένε κάποιοι. Μα το ίδιο είναι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;
Φυσικά και δεν είναι το ίδιο. Αν ήταν το ίδιο θα ήταν και στο ίδιο κόμμα. Άλλωστε για να παιχθεί το παιγνίδι του δικομματισμού θέλει περισσότερα κόμματα. Το καθένα έχει την δική του διαφορετική ιστορία την δική του διαδρομή. Εκείνο όμως που μετράει και έχει σημασία είναι οι στρατηγικές επιλογές. Οι επιλογές στα κεντρικά ζητήματα. Αυτές καθορίζουν και τα επί μέρους.
Θυμηθείτε την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ στις δεκαετίες του 80 και κυρίως του 90 και του 2000. Μεταξύ τους « σκοτώνονταν», στην βουλή στα τηλεοπτικά παράθυρα και όχι μόνον. Στα κεντρικά όμως ζητήματα οι θέσεις τους όλο και περισσότερο συνέκλιναν.
Όταν το ΚΚΕ έκανε αυτήν την διαπίστωση το ΠΑΣΟΚ φώναζε. « Ρίχνετε νερό στον μύλο της δεξιάς μας έλεγαν». Και έφθασαν να συγκυβερνούν και με Παπαδήμο και με Σαμαρά και να ψηφίζουν από κοινού όλα αυτά τα μνημόνια και τους αντιλαϊκά μέτρα.
Αυτό γίνεται και τώρα ανάμεσα στην ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στα άλλα μικρότερα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Οι διαφωνίες τους για το μίγμα πολιτικής δεν αναιρούν στο παραμικρό τις κεντρικές επιλογές τους για την τήρηση των δεσμεύσεων στην ΕΕ, το σύμφωνο σταθερότητας, στους κανόνες που θεσπίζονται στο ευρωπαϊκό εξάμηνο και προβλέπουν τον έλεγχο των προϋπολογισμών κάθε κράτους μέλους από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την αυτόματη επιβολή κυρώσεων στην ανάγκη για ισοσκελισμένους Προϋπολογισμούς.
Οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί δεν έχουν να κάνουν με το νοικοκύρεμα των οικονομικών όπως ίσως να νομίζουν κάποιοι. Είναι ένα ακόμη εργαλείο και μάλιστα πολύ βασικό για το την προώθηση των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών όπως ονομάζουν την σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων και την αναδιανομή του πλούτου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
Η συζήτηση για την αλλαγή της πολιτικής της λιτότητας που γίνεται στην ΕΕ, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, που έχει κάνει σημαία του ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά τον λαό.
Όταν όλοι αυτοί μιλάνε για αλλαγή της λιτότητας δεν εννοούν αυξήσεις έστω και μικρές σε μισθούς, συντάξεις κοινωνικές δαπάνες κλπ. Το πρόβλημα τους είναι να εξοικονομήσουν πόρους για να στηρίξουν τις μεγάλες επιχειρήσεις, την καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν νοιάζονται για τον λαό. Για το κεφάλαιο νοιάζονται.
Άλλωστε το λένε καθαρά. Ότι προυπόθεση για να ξαναμπεί η ΕΕ στον δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμη φορά αναλαμβάνει τον ρόλο να εξωραϊσει το απάνθρωπο πρόσωπο της ΕΕ καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες ότι η ΕΕ αλλάζει. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούμε αυτό. Τα ίδια έλεγε όταν βγήκε ο Ολάν στην Γαλλία ο Ρέντζι στην Ιταλία και άλλοι.
Κρύβει βέβαια ότι όλοι αυτοί οι εν δυνάμει σύμμαχοι του την ίδια πολιτική ακολουθούν πρωτοφανείς περικοπές των κοινωνικών δαπανών, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων δυσβάστακτα βάρη για τους λαούς.
Η ΕΕ χειρότερη θα γίνει, καλύτερη δεν γίνεται.
Χθες μας καλούσαν να κάνουμε θυσίες για να βγούμε από την κρίση. Αύριο θα μας καλούν να κάνουμε θυσίες για να μην διακινδυνεύσει η ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και ξαναγυρίσει η κρίση.
Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν την κρίση οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν και την ανάπτυξη.
Οι παροχές που υπόσχεται η ΝΔ για τον λαό είναι με το κοινωνικό μέρισμα και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα είναι υποσχέσεις προς τα εξαθλιωμένα στρώματα.
Εκεί στοχεύουν και οι εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για τα κουπόνια σίτισης σε 300.000 χιλιάδες άπορες οικογένειες με 1,5 – 2 ευρώ δηλαδή ένα μπουκάλι γάλα και μια φρατζόλα ψωμί. Όπως και η δωρεάν παροχή ρεύματος σε 300.000 οικογένειες που δεν φτάνει ούτε για τον θερμοσίφωνα.
Αυτές είναι οι παροχές που υπόσχονται στον λαό. Αντί για αναδιανομή του πλούτου που υπόσχονταν ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται τώρα την αναδιανομή της φτώχειας. Θα πάρει από τους φτωχούς για να δώσει στους πιο φτωχούς.
Την ίδια ώρα που η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχονται για τον λαό κυριολεκτικά τα λιγοστά αυτά ψίχουλα την ίδια ώρα το πρόγραμμα τους έχει νέα προνόμια και παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Να τους εξασφαλίσουν ζεστό χρήμα να μειώσουν τις εργοδοτικές τους εισφορές να τους προμηθεύσουν με ακόμη πιο φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα και άλλες παροχές
Τι έχουν να κερδίσουν οι εργαζόμενοι από μια τέτοια ανάπτυξη;
Και μέσα στις συνθήκες της κρίσης υπήρχαν κλάδοι που είχαν ανάπτυξη ή άλλοι που βγήκαν νωρίτερα από την κρίση όπως είναι ο κλάδος του τουρισμού. Ρεκόρ αυξήσεων είχαμε την τελευταία διετία. Πάνω από 20 εκατ. Τουρίστες.
Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι στον κλάδο; Τα ίδια τα επίσημα στοιχεία λένε τίποτα. Η συνολική απασχόληση δεν αυξήθηκε; Πως τα κατάφεραν οι τουριστικές επιχειρήσεις να εξυπηρετήσουν όλον αυτόν τον όγκο των τουριστών;
Πολύ απλά γονάτισαν κυριολεκτικά τους εργαζόμενους στον κλάδο. Αντί για 8ωρη δουλειά τους ανάγκασαν να δουλέψουν δεκάωρα και δωδεκάωρα χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες. Έδιωξαν τους παλαιούς εργαζόμενους και προσέλαβαν νέους με τα προγράμματα μαθητείας και τα επιδοτούμενα προγράμματα.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε άλλους κλάδους και επιχειρήσεις που είχαν ανάπτυξη και δείχνει ότι οι εργαζόμενοι τίποτα το θετικό δεν έχουν να περιμένουν.
Όσο πιο πολύ γίνεται φανερή η προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στις απαιτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών, της ΕΕ του ΝΑΤΟ, Τόσο περισσότερο πετάει και κάποια πυροτεχνήματα για την αριστερά.
Χαρακτηρίζει μάλιστα αδιανόητο να μην στηρίξει το ΚΚΕ και οι αριστεροί μια τέτοια κυβέρνηση. «Παλαιά μου τέχνη κόσκινο». Πρώτη φορά το ζήσαμε αυτό; Παλαιό το κόλπο από την εποχή του ΠΑΣΟΚ.
Θα δώσει λένε το ΚΚΕ ψήφο ανοχής σε μια τέτοια κυβέρνηση;
Και μόνον ότι ζητάνε ψήφο ανοχής σημαίνει ότι την έχουν λερωμένη την φωλιά τους.
Ψήφος ανοχής σε μια τέτοια κυβέρνηση σημαίνει να την αφήσεις να εφαρμόσει το πρόγραμμα της και τις δεσμεύσεις της στους επιχειρηματικούς ομίλους το μεγάλο κεφάλαιο και την ΕΕ, για να προωθήσει όλες αυτές τις πολιτικές που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την ζωή του λαού μας.
Εάν μέσα σε όλα αυτά φέρει και κάποιο μέτρο που θα δίνει έστω και την παραμικρή ανακούφιση στον λαό εμείς θα το στηρίξουμε όπως κάναμε άλλωστε πάντα μέχρι τώρα. Άλλο αυτό η ψήφιση ενός μέτρου και άλλο η στήριξη μιας κυβέρνησης που οι κεντρικές της επιλογές κινούνται σε αντιλαϊκή κατεύθυνση.
Οι κεντρικές αυτές επιλογές είναι που καθορίζουν και τις άλλες. Η δέσμευση στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και το αντεργατικό αντιλαϊκό οπλοστάσιο της ΕΕ δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες.
Ανθρώπινος δεν γίνεται ο καπιταλισμός. Αυτό το σάπιο σύστημα δεν εξανθρωπίζεται. Αυτό το δείχνουν, το επιβεβαιώνουν τα παραδείγματα των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και άλλων αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών που ναι μεν βγήκαν από την κρίση αλλά οι λαοί τους βυθίζονται όλο και περισσότερο στον βάλτο της χρεοκοπίας. Το φωνάζουν τα 50 εκατ. Ανθρώπων στη πιο πλούσια χώρα του κόσμου που ζουν με τα κουπόνια απορίας.
Εάν το ΚΚΕ έκανε κάτι τέτοιο, εάν έδινε ψήφο ανοχής σε μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν μια καθαρή προδοσία απέναντι στον λαό. Θα άφηνε τον λαό κυριολεκτικά ξεκρέμαστο ανήμπορο και ανίκανο να αντιδράσει.
Ξέρουν ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να το βάλουν στο χέρι τους.
Εκείνο που στην πραγματικότητα ζητούν είναι την ανοχή και την υποταγή του λαού. Να μην αντιδράσει σε όλα έρχονται. Να μην διεκδικήσει τις απώλειες, να μην τολμήσει να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή. Να ζήσει με το κεφάλι σκυμμένο μοιραίος και άβουλος. Αυτό θέλουν στην πραγματικότητα με την όλη αυτήν την προπαγάνδα για ανοχή.
Άλλωστε αν είχαν σκοπό να πάρουν κάποια ουσιαστικά φιλολαϊκά μέτρα δεν θα τον προετοίμαζαν τον λαό, για να υπάρχει κίνημα ώστε να αναγκάσουν αυτούς που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας να κάνουν πίσω; Αυτό όμως δεν το θέλουν.
Μέσα από την συζήτηση για ψήφο ανοχής θέλουν ακόμη να ψαρέψουν στα θολά νερά, σε ανθρώπους που αισθάνονται αριστεροί και νοιώθουν αγανακτισμένοι από την σημερινή κατάσταση.
Από πότε όμως άνθρωποι που νοιώθουν αριστεροί θα δώσουν ψήφο σε ένα κόμμα που ξεκάθαρα δηλώνει τις δεσμεύσεις του στους μακελάρηδες των λαών το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Από πότε άνθρωποι που αισθάνονται αριστεροί που πίστεψαν και οραματίστηκαν μια καλύτερη ζωή θα δώσουν ψήφο σε μια πολιτική που στηρίζει το πιο απάνθρωπο σύστημα που ξερνά φτωχιά και πολέμους;
Το θράσος τους δεν έχει όρια.
Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο πιο σημαντικό. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στον λαό μας αυτή η δήθεν «ιστορική ευκαιρία» όπως την παρουσίασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ;
Πόσες φορές δεν το ακούσαμε και δεν το ξανακούσαμε αυτό. Χρόνια και χρόνια τώρα. Από την δεκαετία του 80 από ΠΑΣΟΚ μαζί με το άλλο σύνθημα: « ο αγώνας τώρα δικαιώνεται».
Και τότε το ΠΑΣΟΚ δεν είχε τα κολοβά συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε ριζοσπαστικά αιτήματα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα. « Στις 18 Σοσιαλισμός», « ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». «Έξω οι βάσεις» και άλλα παρόμοια. Και τι έκανε τότε το ΠΑΣΟΚ;
Καπηλεύθηκε την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και κάποια άλλα παρόμοια για να εκμαυλίσει και να εξαπατήσει έναν ριζοσπαστικό κόσμο.
Αλλά την ίδια ώρα έδινε την Ελλάδα βαθύτερα στο ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ, στήριζε με κάθε τρόπο το κεφάλαιο προωθώντας το πρώτο κύμα των αντεργατικών μέτρων.
Τι κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Η «ιστορική ευκαιρία για την αριστερά» όπως την παρουσιάζει δεν έχει καν τα ριζοσπαστικά έστω συνθήματα του ΠΑΣΟΚ του 1980.
Αντίθετα δηλώνει ανοιχτά ότι δεν αμφισβητεί την συμμετοχή σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις, ότι θα στηρίξει ους επιχειρηματίες το κεφάλαιο με κρατικό χρήμα για επενδύσεις, τους διαβεβαιώνει και τους εγγυάται ότι δεν θα ανακτήσουν οι εργαζόμενοι τις απώλειες από την περίοδο της κρίσης, ότι δεν θα καταργήσει τους δυσβάστακτους φόρους.
Αλήθεια αυτά οραματίστηκαν και πάλεψαν όσοι νοιώθουν αριστεροί τα προηγούμενα χρόνια;
Και κάτι άλλο ακόμη. Βλέπουμε κάποιους από τους υποψηφίους να περιδιαβαίνουν υπενθυμίζοντας ότι κάποτε στα νιάτα τους ήταν και αυτοί στο κίνημα, αγωνιστές, στο ΚΚΕ, θέλοντας να ψαρέψουν στα θολά νερά.
Προκαλούν ανοιχτά. Η στράτευση τους κάποτε στο κίνημα δεν εξασφαλίζει σε κανέναν «εισιτήριο διαρκείας».
Το ποιος είναι αριστερός δεν κρίνεται από το τι έκανε κάποιος στα νιάτα πριν 30 χρόνια αλλά από τι κάνει τώρα. Και κυρίως από την στάση του στο ερώτημα «με τα μονοπώλια ή με τον λαό» και αν θέλουν να μιλήσουμε για αυτό έχουμε ράμματα για την γούνα τους. Τους γνωρίσαμε και από την καλή και από την ανάποδη.
Άλλωστε κάποιους από αυτούς τους είδαμε πριν λίγα χρόνια να παίρνουν ακόμη και το χρίσμα του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές και να τους πλέκουν το εγκώμιο τα κορυφαία στελέχη και υπουργοί που είχαν βάλει για τα γερά πλάτες από καίριες θέσεις στο ξεπάτωμα των λαϊκών δικαιωμάτων
Έχει και το θράσος λοιπόν τα όρια του.
Θέλουν να ταξιδέψουν με ληγμένα διαβατήρια ως κοινοί λαθρεπιβάτες. Και μόνον για αυτήν τους την λαθροχειρία θα πρέπει να πάρουν πληρωμένη απάντηση από εκείνους που θέλουν να νοιώθουν αριστεροί.
Κυβέρνηση έτσι και αλλιώς την άλλη μέρα θα έχουμε, όλα δείχνουν ότι θα είναι κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και αν δεν έχει αυτοδυναμία Κυβέρνηση θα κάνουν. Υπάρχουν ένα σωρό πρόθυμοι για αυτό. Δέστε πόσα κόμματα έχουν στήσει. Έχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους; ΟΧΙ.
Σε όλα τα κεντρικά τα στρατηγικά ζητήματα συμφωνούν. Αυτό μαρτυρά και η μεγάλη άνεση που κινούνταν οι διάφοροι γυρολόγοι πηδώντας από το ένα κόμμα στο άλλο. Από το ΠΑΣΟΚ στην ΔΗΜΑΡ και από εκεί στην ΝΔ.
Αλλοι πάλι από το ΠΑΣΟΚ στην ΔΗΜΑΡ Και από εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι τράβηξαν για το ποτάμι και άλλοι για τους ΑΝΕΛ.
Πόσους βουλευτές που στήριξαν τα μνημόνια που ψήφισαν τα μνημόνια δεν έχει στα ψηφοδέλτια του Ο ΣΥΡΙΖΑ; ΝΑ θυμηθούμε την Τζάκρη που τα ψήφισε όλα τα μνημόνια πέρασε και από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τον Βουδούρη που ψήφισε τα δύο μνημόνια, τον Παραστατίδη; Να θυμηθούμε την Κατσέλη που δηλώνει στήριξη στον Τσίπρα και έφερε στην Βουλή ως Υπουργός του ΠΑΣΟΚ τον νόμο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις που τσάκισαν κυριολεκτικά τους μισθούς;
Άρα κυβέρνηση μπορούν να κάνουν ακόμη και αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία
Το ερώτημα είναι ο λαός θα έχει την δύναμη διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν;
Χρειάζεται ισχυρό, όσο γίνεται πιο ισχυρό ΚΚΕ, για να μπορεί να αντιπαλέψει, να καθυστερήσει και να εμποδίσει τα καινούργια μέτρα που έρχονται.
Ποιος θα κάνει αντιπολίτευση και μέσα και έξω από την Βουλή; Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου; Η ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ, Ο Καμμένος ή το Ποτάμι; Μα αυτοί θα πιέζουν για να προχωρήσουν ακόμη πιο γρήγορα ακόμη πιο αποφασιστικά τα μέτρα αυτά. Έτσι δεν έκανε η ΝΔ όταν είχαμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Τους πίεζε να προχωρήσουν πιο γρήγορα στις αποκρατικοποιήσεις την κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων να δώσει νέα προνόμια στο κεφάλαιο.
Μήπως οι φασίστες της ΧΑ που μέσα από τις άναρθρε κραυγές και τις βρισιές θέλουν να κρύψουν τα πραγματικά τους αφεντικά, τους εφοπλιστές και το μεγάλο κεφάλαιο που υπηρετούν.
Να γιατί χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ. Για να μπορεί να πιέζει και μέσα στην Βουλή και να διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης για τον λαό.
Με τροπολογίες, προτάσεις νόμου και τις άλλες παρεμβάσεις του στην βουλή να συμβάλει να δίνει ώθηση για να ασκηθεί πίεση από τον λαϊκό παράγοντα να διεκδικήσει την αποκατάσταση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, με βάση την παραγωγικότητα της εργασίας και τις σημερινές δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνικής.
Να διεκδικήσουμε για παράδειγμα και με προτάσεις νομου ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης για τους άνεργους, για όσο διαρκεί η ανεργία αφού δεν είναι δική τους η ευθύνη.
Ξέρουμε όμως ότι για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας χρειάζεται ο λαός να πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, να κάνει κοινωνική ιδιοκτησία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τράπεζες, εργοστάσια, μεταφορές , ενέργεια εμπόριο, επικοινωνίες. Για να μπορέσει να αξιοποιήσει με σχεδιασμό, με την δική του εξουσία, με τα νέα λαογέννητα όργανα λαϊκής εξουσίας τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι του κέρδους.
Έχει όλες τις προυποθέσεις η χώρα μας να αναπτυχθεί, πρώτες ύλες, ενεργειακούς πόρους εύφορη γη για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες με φθηνά και υγιεινά τρόφιμα,. Αυτός είναι ο δρόμος για να μπει η χώρα μας στον δρόμο της λαϊκής ευημερίας που θα δώσει δουλειά σε όλους, δουλειά με δικαιώματα στον δρόμο της λαϊκής ευημερίας.
Δεν πετάμε στα σύννεφα, αυτό το ζήτημα δεν κρίνεται στις εκλογές στις 25 του Γενάρη.
Η ισχυροποίηση όμως του ΚΚΕ θα δώσει ώθηση για την μεγάλη λαϊκή συμμαχία που θα φθάσει μέχρι την ριζική ανατροπή για να πάρει ο λαός μας στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας με την δική του εξουσία και την δική του κυβέρνηση.
Για να κάνει την μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μεγάλων μέσων παραγωγής. Και σε αυτήν την κυβέρνηση το ΚΚΕ όχι μόνον θα πάρει μέρος αλλά θα είναι και ο μεγάλος πρωταγωνιστής
Χρειάζεται ακόμη η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και για έναν άλλο ακόμη λόγο που δεν πρέπει να παραβλέπουμε.
Για να μπορεί ο λαός μας από καλύτερες θέσεις να παρεμποδίσει και να αποτρέψει την εμπλοκή της χώρας στους νέους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σε μια περίοδο που πολλαπλασιάζονται οι εστίες και οι φωτιές του πολέμου και αυξάνουν τις πιθανότητες για άμεση εμπλοκή της χώρας μας για τα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Αυτό το πρόβλημα δεν μπορούμε να το προσπερνάμε θα το βρούμε μπροστά μας εάν δεν μπορέσουμε να το σταματήσουμε. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν είναι εγγύηση σταθερότητας και ασφάλειας για την χώρας όπως υποκριτικά ισχυρίζονται τα άλλα κόμματα. Βάζουν σε κίνδυνο, την ειρήνη, την σταθερότητα στην περιοχή, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Απευθυνόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους. Δεν ξεχωρίζουμε τον λαό μας σε κόκκινους, πράσινους, γαλάζιους, αριστερούς κλπ. Αυτοί οι διαχωρισμοί δεν έχουν κανένα μα κανένα νόημα.
Ο μόνος διαχωρισμός που έχει νόημα είναι: Εργάτης, αυτοαπασχολούμενος ελευθεροεπαγγελματίας, αγρότης , άνεργος συνταξιούχος από την μια, κεφάλαιο από την άλλη.
Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς και τους καλούμε να κάνουν το βήμα, να τολμήσουν. Να εμπιστευθούν το ΚΚΕ
Το κόμμα που 96 τώρα χρόνια παλεύει αλύγιστο κόντρα σε όλες τις δυσκολίες.
Το Κόμμα που άντεξε σε όλες τις μπόρες και τις θύελλες γιατί ήταν σάρκα από την σάρκα από του λαού μας.
Το κόμμα που ποτέ δεν λογάριασε κόπους και θυσίες.
Που έδειξε ικανότητα και αντοχή να εμπνέει, να οργανώνει, να συσπειρώνει και να καθοδηγεί στις πιο μεγάλες στιγμές που έζησε ο λαός, αλλά και στα δύσκολα τα πέτρινα χρόνια όπως το δίχρονο που ζήσαμε που ήθελε ξεχωριστή αντοχή και να πας κόντρα στο ρεύμα και να μην χάνεις την ικανότητα να είσαι με τον λαό.
Το κόμμα που δεν δίστασε ποτέ να πεί την αλήθεια στον λαό ακόμη και όταν ήξερε ότι αυτή η στάση, η στάση ευθύνης θα σημάνει πολιτικό κόστος.
Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε και λέμε: Το ΚΚΕ είναι η εγγύηση και η ελπίδα ποτέ δεν θα σε προδώσει και δεν θα παζαρέψει την ψήφο σου.
Απευθυνόμαστε σε όλους ακόμη και σε εκείνους που δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας.
Αναγνωρίζουν όμως την σταθερότητα, την εντιμότητα, τους αγώνες και την προσφορά των κομμουνιστών και του ΚΚΕ. Και είναι πολλοί αυτοί που αναγνωρίζουν και λένε ότι χωρίς το ΚΚΕ η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Απευθυνόμαστε σε αυτούς και τους λέμε κάντε τώρα το βήμα.
Ιδιαίτερα θα θέλαμε να απευθυνθούμε σε εκείνους που νοιώθουν αριστεροί που το 2012 δεν τους πείσαμε και έκαναν άλλες επιλογές. Ας αναλογισθούν και ας σκεφθούν: ποιος κέρδισε από το αδυνάτισμα του ΚΚΕ. Ηταν ο λαός που βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Τι απέγινε το 27% που είχε πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για σκεφθείτε να είχε το ΚΚΕ τέτοια δύναμη και επιρροή ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση.
Ο χρόνος που κύλησε έριξε φως. Ο λαός μας σήμερα μπορεί έχει πολύ πιο πλούσια πείρα. Και πρέπει να την αξιοποιήσει. Για να μην χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Για να μην βρεθούμε πιο βαθιά στον βάλτο.
Να εμπιστευθεί την δύναμη του, να εμπιστευθεί το ΚΚΕ. Σήμερα υπάρχουν οι πιθανότητες όπως δείχνουν και όλα τα γκάλοπ το Κόμμα μας να είναι το τρίτο κόμμα. Και αυτό θα είναι μια νίκη για τον λαό.
Ισχυρό ΚΚΕ είναι η ελπίδα για τον λαό.
Για να φέρουμε πιο κοντά την ώρα που ο λαός μας θα βάζει την σεμνή υπογραφή του στις λεωφόρους του μέλλοντος, με τα τρία Κόκκινα Γράμματα , Κ-Κ-Ε, όπως σε δύσκολους καιρούς το ονειρεύτηκε και το τραγούδησε ο μεγάλος ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο Κομμουνιστής ποιητής, ο δικός μας σύντροφος Γιάννης Ρίτσος.
Γειά σας
