Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η απαράδεκτη, υβριστική και προκλητική στάση της Διευθύντριας της Δευτεροβάθμιας Τρικάλων κ. Ξυνοπούλου απέναντι στους εκπαιδευτικούς των Τρικάλων, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στις 30 Μάρτη κάτω από τα γραφεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για να διαμαρτυρηθούν για τη δημιουργία προτύπων και πειραματικών σχολείων στο νομό μας. Και είναι δικαιολογημένη γιατί:
- Πρέπει να υλοποιήσει οπωσδήποτε την πολιτική του Υπουργείου Παιδείας από το οποίο διορίστηκε στη θέση αυτή και πρέπει το «εντέλλεσθε» (το οποίο είναι τελικά «δύνασθε») να το κάνει πράξη πατώντας και «επί πτωμάτων» (στη συγκεκριμένη περίπτωση επί των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών του νομού μας) .
- Αδιαφορώντας πλήρως για τις αντίθετες αποφάσεις των Συλλόγων των εκπαιδευτικών των προτεινομένων σχολείων, η κ. Διευθύντρια έχει βάλει προσωπικό στοίχημα να αφήσει το στίγμα της στα Τρίκαλα δημιουργώντας πειραματικά και πρότυπα σχολεία. Άλλωστε για ένα όνομα ζουν όσοι κατέχουν τέτοιες θέσεις, ή για μια φωτογραφία με χορηγούς, με υπουργούς και υφυπουργούς, για μια…. καριέρα, όπως τόνιζε επανειλημμένως φωνασκώντας .
- Αυτό που τη φοβίζει, όμως στην ουσία, είναι η ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, γονεϊκού και μαθητικού κινήματος που θα έχει στόχο την πάλη για ένα σχολείο χωρίς ανισότητες, χωρίς ταξικούς φραγμούς, δωδεκάχρονο ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν που θα υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων στον 21ο αιώνα. Διεκδικώντας αυτό το σχολείο, θα μας βρίσκει στο δρόμο!
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Δεν καθορίζουν τις πολιτικές και αποφάσεις στην ΠΑΙΔΕΙΑ, οι συνδικαλιστικές αποφάσεις συλλόγων εκπαιδευτικών.
…Μόνο σε ΒορειοΚορεατικά συστήματα δεν υπάρχουν συνδικαλιστικά σωματεία και διάλογος…Οι απόψεις στη Δημοκρατία ακούγονται, καταγράφονται, μπαίνουν σε διαβούλευση…Φυσικά όποιος δεν αντέχει την διαφορετική άποψη και γνώμη, τον διάλογο, τη συμμετοχική Δημοκρατία, τον σεβασμό για τον άλλο και τη διαφορετικότητα…ίσως επικροτεί τα χουντικά μοντέλα τύπου Β. Κορέας…
Στις αστικές δημοκρατίες ακουγονται όλες οι απόψεις και αποφασίζει μετά από διαβούλευση κατά την διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου στις Επιτροπές, η Βουλή. Τις τακτικές που εφαρμόζουν τα κομμουνιστικά συστήματα Β. Κορέας, όπου αποφασίζουν οι συνδικαλιστές και τα μέλη του κόμματος, είναι που επιθυμούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών, χωρίς πειραματικά και πρότυπα σχολεια (αλλά φυσικά τα παιδιά της κομματικής ηγεσίας σε σχολεία στο εξωτερικό και στα ιδιωτικά…)
Η πρόταση της κυβέρνησης είναι η δημιουργία προτύπων σχολείων, η πρόταση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών Τρικάλων ποια είναι;
Η όποια απάντηση δοθεί πρέπει πρώτα να ληφθεί υπόψη η προηγούμενη απάντηση μου προς τον Gemeineigentum την οποία προς διευκόλυνση σας την επισυνάπτω.
«Αγαπητέ μου Gemeineigentum από τα όσα γράφετε σε απάντηση των απόψεων μου για τα Πρότυπα – Πειραματικά σχολεία στο Νομό μας, διαφαίνεται ότι συμφωνείται σε ότι αφορά τη συνεισφορά των εν λόγω Σχολείων στην αναβάθμιση του κοινωνικοοικονομικού μας γίγνεσθαι.
Αρχικά θέτετε το θέμα της όμορφης ή άσχημης κατάστασης και ισχυρίζεστε ότι η μεταβολή που προτείνεται δεν θα φέρει κάτι το όμορφο, εννοείται το καλό στην παιδεία. Εδώ βέβαια λέτε κάτι, χωρίς αυτό να έχει δοκιμαστεί. Αφού λοιπόν όπως ισχυρίζεστε δεν υπάρχει κάτι το όμορφο σήμερα, γιατί να μη γίνει αυτή η καινοτομία;
Μιλάτε για την εμπλοκή των πολυεθνικών και αναφέρεστε στη διάσταση των νόμων της ελεύθερης αγοράς και αντιπαραθέτετε την σοσιαλιστική κατεύθυνση της κοινωνίας ως την άριστη λύση.
Σε αυτό θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και κυρίως στη Σοβιετική Ένωση, για την υλοποίηση του προγράμματος ανάπτυξης της γνωστής ως ΝΕΠ, αρχικά δημιουργήθηκαν Πρότυπα Σχολεία. Τα Σχολεία αυτά στη συνέχεια έγιναν παντού και όλη η εκπαίδευση σταδιακά οργανώθηκε στη βάση της πρωταρχικής αυτής καινοτομίας. Τα σχολεία αυτά είχαν πολύπλευρους στόχους, αλλά κυρίως φρόντιζαν να αναδείξουν τις ικανότητες και τις δεξιότητες των μαθητών και στη συνέχεια φρόντιζαν για την προώθηση των στις αντίστοιχες εξειδικεύσεις. Η πρακτική αυτή συνέβαλε τα μέγιστα στην επιτυχία της ΝΕΠ καθότι η βάση κάθε επιτυχημένης κοινωνίας, είτε σοσιαλιστική οργάνωση έχει, είτε καπιταλιστική, είναι η υψηλού επιπέδου και η καλά εξειδικευμένη παιδεία. Να λάβετε υπόψη σας ότι πολλοί από αυτό το επιστημονικό δυναμικό, μετά την πτώση του κομμουνισμού, πρόσφερε με επιτυχία τις υπηρεσίες του στους αντίστοιχους τομείς στις κοινωνίες της καπιταλιστικής αγοράς . Τότε στον κομμουνισμό, σήμερα στον καπιταλισμό, η εξειδίκευση και η καλή επιστημονική ή κάθε άλλου είδους άριστη κατάρτιση και δεξιότητα ποτέ δεν χάνετε.
Συνεπώς στη χώρα μας στην οποία η σημερινή κατάσταση δεν έχει κανένα όμορφο στοιχείο η δημιουργία Προτύπων-Πειραματικών Σχολείων στο χώρο της Δημόσιας παιδείας είναι μια προφανής αναγκαιότητα.
Δεχθείτε επομένως την αλλαγή γιατί κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε και ως συντηρητικοί και ως άπραγοι μπροστά στο μακροχρόνιο τέλμα της παιδείας μας.»
Δικαιόπολης
«…Πρόκειται για σχολεία – (πειραματικά, πρότυπα) – για προικισμένους (gifted) μαθητές; Αν και το πεδίο των προικισμένων μαθητών αποτελεί ένα ενδιαφέρον και αξιοποιήσιμο πεδίο, -το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο στη χώρα μας-, εννοείται ότι τα πειραματικά/πρότυπα σχολεία δεν εντάσσονται σε αυτή την κατεύθυνση.
Πρόκειται για σχολεία πρακτικής άσκησης και πειραματισμού νέων μεθόδων και αναλυτικών προγραμμάτων;
Αν ναι, είναι τα μόνα σχολεία που θα έπρεπε να γίνονται τα προηγούμενα; Η απάντηση είναι σαφώς όχι, για λόγους τουλάχιστον δειγματοληψίας του εγχειρήματος αυτού.
Αν τα σχολεία αυτά εξ αιτίας του θεσμικού τους πλαισίου και από τη σύνθεση του διδακτικού τους προσωπικού διευκολύνουν τα προηγούμενα, σαφώς να αξιοποιηθούν και αυτά, αλλά όχι μόνον αυτά. Έχει νόημα σήμερα να μιλάμε για πειραματικά σχολεία ή για πειραματικά προγράμματα; Η εμπειρία έχει δείξει ότι η αριστεία, οι καλές πρακτικές, η κουλτούρα συνεργασίας και καινοτομίας έρχονται και παρέρχονται από τα διάφορα σχολεία. Το γεγονός αυτό σχετίζεται σε μια δεδομένη περίοδο με πολλές παραμέτρους, όπως είναι η διεύθυνση, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς κ.ά.. Καλό δε είναι να παίρνονται μέτρα ενίσχυσης και ενδυνάμωσης προς αυτή την κατεύθυνση από το επίσημο κράτος για την μεγαλύτερη δυνατή διάρκεια και έκταση των πολύ σημαντικών αυτών στοιχείων (αριστεία κτλ). Ήταν τα υπάρχοντα πειραματικά/πρότυπα σχολεία τα μόνα ή τα πρωτοπόρα προς αυτή την κατεύθυνση; Παρά τη θετική τους συμβολή, η απάντηση είναι πως όχι.
…Η αριστεία υπάρχει και σήμερα σε κάποια σχολεία στην Ελλάδα, και όχι μόνο στα πειραματικά/πρότυπα σχολεία. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί, ομάδες εκπαιδευτικών, δίκτυα εκπαιδευτικών, σχολεία τα οποία θα πρέπει να ενισχυθούν με κάθε τρόπο, ώστε να γίνουν φάροι για τα υπόλοιπα σχολεία για να τα επισκέπτονται οι φοιτητές, οι διπλανοί εκπαιδευτικοί, οι σχολικοί σύμβουλοι, οι πανεπιστημιακοί, καθώς αυτά πραγματικά φωτίζουν και τροφοδοτούν τις πρακτικές των φοιτητών, τις πρακτικές των άλλων εκπαιδευτικών, την καθοδήγηση των σχολείων, την εκπαιδευτική έρευνα. Αυτά τα σχολεία μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην εκπαίδευση των μεντόρων καθώς και στις ευρύτερες καινοτομίες και εκπαιδευτικές αλλαγές. Αυτά τα σχολεία αποτελούν το άλας και την προωθητική δύναμη της εκπαίδευσης. Αυτά όμως τα σχολεία δεν είναι κατ’ ανάγκη τα υπάρχοντα πειραματικά/πρότυπα αλλά σίγουρα υπάρχουν…»
Πηγή: Γιώργος Μπαγάκης, Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
@Δικαιόπολης
Ας υποθέσουμε ότι είναι όπως τα λέτε.
Είναι η περίοδος αυτή κατάλληλη για τη λήψη τόσο σοβαρών αποφάσεων όπως η ίδρυση πειραματικών και τα προτύπων; Έγινε ποτέ σοβαρή συζήτηση με τους συλλόγους των εκπαιδευτικών και των γονέων. Ή θα πρέπει να ανεχτούμε να παίρνονται αποφάσεις ερήμην της κοινωνίας
Το γεγονός και μόνο ότι ανακατεύουν τα πρότυπα μαζί με τα πειραματικά δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα δείχνει ότι στην Κυβέρνηση ή έχουν παντελή άγνοια ή αδιαφορούν. Και τελικά αν υπήρχε κάτι θετικό σ΄ αυτούς τους θεσμούς, αυτό καίγεται από τη λογική που το ίδιο το υπουργείο ακολουθεί και η οποία συνοψίζεται στη φράση «τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντέξι».
Δικαιόπολης
Αγαπητέ μου Mr John Dewey δεν υπάρχει υποθέσουμε, είναι επακριβώς έτσι.
Αρχικά ζήτησα τις απόψεις ή τις προτάσεις της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών τις οποίες δε βλέπω.
Τώρα, επί τη ευκαιρία θα ήθελα τις προτάσεις των συλλόγων των εκπαιδευτικών και των συλλόγων των γονέων. Υπάρχουν; Τις αναμένω άμεσα.
Δικαιόπολης
Δικαιόπολης
Αγαπητέ μου Mr John Dewey δεν μπαίνω στη λογική των τεχνικών των συζητήσεων και των λοιπών διαδικαστικών ζητημάτων.
Τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όχι σε τοπικό αλλά σε εθνικό επίπεδο, βλέποντας το διαρκές τέλμα και τη συνεχή διολίσθηση προς την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, έπρεπε εδώ και καιρό να είχαν διατυπώσει σαφείς, ολοκληρωμένες και λεπτομερείς θέσεις μέσω των οποίων θα πρότειναν την αντίστοιχη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αλλά δυστυχώς τίποτα. Αυτό το τέλμα βόλευε καταστάσεις δεκαετιών και το φροντιστήριο να φροντίζει δεόντως, χρημάτων ουκ ολίγων, τα κενά της εθελοτυφλίας όλων. Αλήθεια μήπως θυμάστε οι παλαιότεροι πότε έγινε το τελευταίο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας;
Αποτελεί πράγματι έκπληξη η αντίδραση στην πρόταση για τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, με πρώτο πρόσχημα τις οργανικές θέσεις, το γεωγραφικό καταμερισμό των μαθητών και τους μαθητές δύο ταχυτήτων.
Ωστόσο αναμένω τις ολοκληρωμένες θέσεις σας μέσω των οποίων θα παρουσιάζετε το ενδιαφέρον για την προόδου των μαθητών και της παιδείας γενικότερα.
Δικαιόπολης