Μετά από οκτώ χρόνια μνημονιακών πολιτικών και αντεργατικών νόμων στο όνομα της εξόδου της χώρας από την κρίση και με την …προσμονή της ανάπτυξης, η εργατική τάξη γίνεται «θύμα» άγριας εκμετάλλευσης .
Απλήρωτη υπερ-εργασία -ούτε λόγος για κυριακάτικα, νυχτερινά και επιδόματα·, μεροκάματα πολύ χαμηλά , αδήλωτη εργασία , παραβίαση του ωραρίου των εργαζομένων , είναι κάποια από τα στοιχεία της κατάστασης όπως αυτή διαμορφώνεται και στην Τρικαλινή αγορά εργασίας .
Υπό την απειλή της απόλυσης και τον εφιάλτη της ανεργίας, καλούνται εκβιαστικά εργαζόμενοι να αποδεχτούν ατομικές συμβάσεις, μετατροπής βασικών όρων της εργασιακής σχέσης όπως περικοπή ωρών εργασίας με αντίστοιχη ή μεγαλύτερη περικοπή αποδοχών.
Και βέβαια αρίθμητες είναι οι καταγγελίες εργαζομένων στην επιθεώρηση εργασίας , στο ΙΚΑ [ Εργατικό Κέντρο εδώ και καιρό δεν υπάρχει ] για την κατάφορη καταπάτηση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Κ.Κ.
