Η Φωνή Ενός ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ Δέντρου

Άννα Τσιάμη – Δασολόγος : Η λέξη Κακοποίηση με την έννοια της βίαιης κακομεταχείρισης έμβιων οργανισμών, δυστυχώς έχει  γίνει οικεία σχεδόν σε όλους μας. Κακοποίηση ανθρώπων, κακοποίηση ζώων… Υπάρχει όμως και η κακοποίηση των δέντρων. Όπως αυτή που έγινε στον πλάτανο που βρίσκεται στο Μουσείο Τσιτσάνη και μετατράπηκε σε υπαίθρια βιβλιοθήκη.

Το δέντρο είναι ένα φυτό με σύνθετη δομή και είναι ένας ζωντανός οργανισμός. ΘΑΥΜΑ της φύσης αφού η «καρδούλα» του δέντρου, νικάει τη βαρύτητα και μεταφέρει τους χυμούς του για να επιβιώσει και ν΄ αναπτυχθεί, από το έδαφος προς την κορυφή.

Ο εξωτερικός φλοιός του είναι αυτός που το προστατεύει από τις προσβολές και βοηθάει την ανάπτυξή του. Όπως η επιδερμίδα στους ανθρώπους. Στην περιοχή ακριβώς πίσω από τον εξωτερικό φλοιό, υπάρχουν κύτταρα μεγάλης διαμέτρου, που μεταφέρουν το νερό και τα σάκχαρα προς τα φύλλα, τα κλαδιά και τις ρίζες. Μεταφέρουν το φαγητό του, το ταΐζουν, σα να είναι το κουτάλι και το πιρούνι. Υπάρχει δηλαδή μια ζωντάνια εσωτερικά που δεν την βλέπουμε.

Έτσι όποια επέμβαση στον κορμό ενός δέντρου, είναι επέμβαση σε ένα ζωντανό οργανισμό και κακοποίηση της ύπαρξης του, αφού επηρεάζει την ανάπτυξη και την επιβίωσή του.

Αν ένας άνθρωπος ή ζώο πληγωθεί εξωτερικά, θα τρέξει αίμα, θα πονέσει και θα αντιδράσει. Το δέντρο όμως, που είναι ριζωμένο δεκάδες χρόνια εκεί, δεν έχει φωνή και δεν μπορεί να δείξει τον πόνο, παρά να τον εκδηλώσει με τα χρόνια με πιθανές προσβολές και αρρώστιες.

«ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΑΣ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ. ΖΩ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΖΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ», θα μπορούσε να ουρλιάξει ο πλάτανος.

Αυτό έχουμε διδαχθεί στα μαθητικά μας χρόνια και με χαρά διαπιστώνω ότι με περιβαλλοντικά προγράμματα γίνεται προσπάθεια να διδαχτεί και στις μέρες μας. Μάλιστα έχει δημιουργηθεί στην περιφερειακή ενότητά μας, το κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Περτουλίου. Γι΄ αυτό και εξεπλάγην με την επιλογή εκπαιδευτικών να συμμετέχουν οι μαθητές τους σ΄ ένα πρόγραμμα με κακοποιημένο δέντρο στη θέση του μουσείου Τσιτσάνη.

Ως δασολόγος και μέλος του Δασολογικού Συλλόγου Τρικάλων, ενημέρωσα για την κακοποίηση του πλατάνου, το Δήμαρχο και την αρμόδια Δημοτική Σύμβουλο για τη δράση της ανταλλαγής βιβλίων, πριν σχολεία της περιοχής μας συμμετάσχουν. Υπογραμμίστηκε δε το δελτίο τύπου που εξέδωσε η Δ/νση Δασών Τρικάλων στις 13-09-2017 σχετικά με την αρρώστια του πλατάνου που απειλεί το είδος με εξαφάνιση, ώστε να αποκατασταθεί η όποια επέμβαση στον πλάτανο.

Με λύπη διαπίστωσα ότι η δράση συνεχίστηκε και μάλιστα σε παιδιά δημοτικού σχολείου που το επισκέφθηκαν, διαμορφώνοντας έτσι την περιβαλλοντική άποψη ότι το δέντρο είναι άψυχο, νεκρό και πάνω του μπορούμε αδιάφορα να επεμβαίνουμε και να το κάνουμε ακόμη και βιβλιοθήκη. Πώς να αποτρέψει κανείς μελλοντικούς εμπρηστές;

Με νοιάξιμο για το μέλλον των παιδιών μας και την ποιότητά της ζωής μας, πρεσβεύοντας ως δασολόγος την αρχή της αειφορίας παρακαλώ εκτός από την άμεση απομάκρυνση της εξαιρετικής κατά τα άλλα εικαστικής παρέμβασης και την αποκατάσταση του πλατάνου, δημόσια να πάρουν θέση για το συμβάν το Περιβαλλοντικό Κέντρο Περτουλίου, η Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που έστειλε μαθητές της μπροστά στο δέντρο, η Δ/νση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ο Δήμος Τρικκαίων και όποιος περιβαλλοντικός φορέας ή πολίτης μπορεί να συνδράμει στην δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης.