“18 Απρίλη 1944
Λατρευτέ μου Πατέρα.
Σε δυο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Μην πικραίνεσαι Πατέρα. Αυτό ήτανε γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο,… φιλώ την μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες. Καλή αντάμωση στον άλλο Κόσμο. Θα σας περιμένω Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή. Τα πράγματά μου θα τα πάρετε από την αστυνομία. Το Πορτοφόλι δεν έχει μέσα τίποτα. Όμως είναι καινούργιο. Πάρτο εσύ πατέρα. Γεια σας. Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας. Αντίο..Ζήτω η Ελευθερία… Κώστας Ήταν γραφτώ να πεθάνω Απρίλη”.
Το συγκλονιστικό γράμμα με τα τελευταία λόγια του Κώστα Σύρμπα, λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στην πλατεία Ρήγα Φεραίου μαζί με τους 4 συναγωνιστές του ΕΠΟΝίτες, δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει τη μνήμη να ξεθωριάσει, το ηρωικό τους παράδειγμα να σβήσει, ούτε την κόκκινη κλωστή να σπάσει που συνδέει τους αγώνες της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ και των Αετόπουλων, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, των εργατικών κινητοποιήσεων και των νεολαιίστικων ξεσπασμάτων στα μετεμφυλιακά χρόνια, της αντιδικτατορικής πάλης και της εξέγερσης Πολυτεχνείου, όλων των αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας που ακολούθησαν στη μεταπολίτευση, μέχρι και στις άγριες μέρες των μνημονίων του σήμερα.
73 χρόνια πέρασαν από τη μέρα που οι ναζί κατακτητές με τους ντόπιους συνεργάτες τους, κρέμασαν στην πλατεία των Τρικάλων τους πέντε ΕΠΟΝίτες. Πέντε παλικάρια που εντάχθηκαν στις γραμμές της ΕΠΟΝ μαζί με χιλιάδες νέες και νέους και ρίχθηκαν με όλη τους την ψυχή και την καρδιά στη μάχη ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό. Με ανιδιοτέλεια, αξιοπρέπεια και φλόγα για μια καλύτερη ζωή, θυσίασαν τα νιάτα τους κι έχυσαν το αίμα τους για μια πατρίδα ελεύθερη, χωρίς ξένους και ντόπιους δυνάστες, με λαοκρατία κι εθνική ανεξαρτησία.
Στα πρόσωπα των ηρωικών 5 ΕΠΟΝιτών τιμούμε όλη τη δρακογενιά των αγωνιστών και των αγωνιστριών που έδωσαν ακόμη και τις ζωές τους για τα υψηλότερα ανθρώπινα ιδανικά, και σε αντάλλαγμα από το αστικό καθεστώς εισέπραξαν φυλακίσεις και διωγμούς, εξορίες, βασανιστήρια κι εκτελέσεις.
Αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής και σεβασμού απέναντι σε όλη αυτή την ηρωική γενιά, ιερό καθήκον όλων όσων εμπνεόμαστε από τα ιδανικά και τους αγώνες τους, να βρεθούμε μαζικά, με κόκκινα λουλούδια και φωνάζοντας τα συνθήματα που αρμόζουν στη μνήμη και τα ιδανικά για τα οποία πολέμησαν κι έπεσαν οι 5 ΕΠΟΝίτες!
Στη σημερινή εποχή της πιο άγριας κι ολοκληρωτικής επίθεσης του καπιταλισμού στον κόσμο της εργασίας και στους λαούς, στα χρόνια των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής, στον καιρό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, στις μέρες της προσφυγιάς και του ξεριζώματος ολόκληρων λαών, στην εποχή της επανεμφάνισης του φασισμού και του ρατσισμού, το φωτεινό παράδειγμα των 5 παλικαριών στέκεται φάρος για όλες κι όλους πιστεύουν στην ασυμβίβαστη κι ανυποχώρητη πάλη μέχρι τη νίκη, μέχρι την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος που γεννά τα τέρατα του πολέμου και του φασισμού, της φτώχειας και της εκμετάλλευσης.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τη νεολαία, τον κόσμο των κινημάτων, να συγκεντρωθούμε την Τρίτη 18 Απρίλη στις 12 το μεσημέρι στον τόπο μαρτυρίου και θυσίας τους, στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.
ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
