Όταν είδα τους εκπροσώπους που συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις για την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς στα Τρίκαλα, απόρησα με ποιους τρόπους αυτοί οι άνθρωποι υποστηρίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Σε όλη την Ελλάδα οι περισσότεροι είτε μπήκαν με μέσο στο δημόσιο και δεν δούλεψαν ποτέ είτε απλά δεν έχουν δουλέψει ποτέ και τρώνε από τους σπόνσορες.
Η ΓΣΕΕ είναι η μοναδική εργατική συνομοσπονδία στον κόσμο που αδυνατεί να οργανώσει πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση.
Την περίοδο των μνημονίων έχουν γίνει οι λιγότερες απεργίες και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ούτε είναι τυχαίο που καταπατούνται όλο και περισσότερο τα εργασιακά δικαιώματα αφού αυτοί που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους στηρίζονται από τους βουλευτές των μεγάλων κομμάτων.
Μια αλυσίδα είναι όλα αλλιώς δεν θα εκλέγονταν. Τις θέσεις στα σωματεία τις θέλουν για να δικαιολογήσουν το μισθό τους.
Οι περισσότεροι που σήμερα εκπροσωπούν (ποιους μπορεί να εκπροσωπούν δεν ξέρω) και κουνούν το δάχτυλο περί απεργίας και όχι αργίας, δεν έχουν συμπληρώσει όλοι μαζί 8ωρο εργασίας.
Στο συνδικαλιστικό κίνημα, η σήψη έχει φτάσει σε προχωρημένο στάδιο.
Πιστεύετε ακόμη πως οι εκλεγμένοι-διορισμένοι εκπρόσωποι των μεγάλων κομμάτων στους εργασιακούς συλλόγους ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα των εργαζομένων;
Ρίξτε μια ματιά στο τελευταίο νομοσχέδιο για τα εργασιακά του Υπουργείου Εργασίας και θα αλλάξετε γνώμη.
