Γιώργος Εμμανουήλ
Το δημοκρατικό και προοδευτικό κίνημα αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες για ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ εκπροσώπηση στην ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ και συνολικά στην διακυβέρνηση του τόπου μας.
Πολλά είναι τα πλεονεκτήματά του:
-Η ανόθευτη έκφραση της θέλησης των πολιτών
-Η προώθηση διαφανών δημοκρατικών συναινέσεων και συγκλίσεων σε πρόγραμμα και διακυβέρνηση
-Το ξεπέρασμα της πυραμιδικής ενός ανδρός προσωποπαγούς, πελατειακής συνήθως, αρχής δημάρχου η Περιφερειάρχη
-Της ανάδειξης ενός δημοκρατικού εναλλακτικού μοντέλου συλλογικής διαβούλευσης, κοινωνικής λογοδοσίας και ανοιχτής διακυβέρνησης.
Ειναι απορίας άξιο πώς κάποιες δυνάμεις ακόμη και του προοδευτικού και δημοκρατικού χώρου αρνούνται σήμερα την απλή αναλογική και το νέο πνεύμα συνεργατικής διακυβέρνησης που ακολουθεί το σύνολο των αυτοδιοικήσεων στην Ευρώπη, εμμένοντας στο σημερινό παρακμιακό σύστημα?
Δέν είναι τυχαίο ότι μιλούν μόνο για σωτήρες πρόσωπα αντί να συζητούν στον δημόσιο αυτοδιοικητικό διάλογο για εμπειρίες ΚΑΛΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ?
Περιμένοντας στην καλύτερη περίπτωση να γίνουν “οι νέοι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη” εξέλιξη που δεν μας ενδιαφέρει όσους πολίτες αναζητούμε την δημοκρατία και δημιουργική συμμετοχή στην δημόσια ζωή.
