Λευκό χρυσό αποκαλούσαν οι παλιοί Τρικαλινοί την παραγωγή και εμπορία της φέτας, καταδεικνύοντας τη σημασία που έχει για την ανάπτυξη της περιοχής.
Με τη διεθνή ζήτηση για το προιόν να ανέρχεται στους 500.000 τόνους, οι Ελληνικές εξαγωγές σήμερα φθάνουν μετά βίας τους 45.000 τόνους, καταγράφοντας το συγκεκριμένο κλάδο ως έναν από τους πιο δυναμικούς και με μεγάλες δυνατότητες ανέλιξης.
Η προστασία των ποιοτικών στάνταρτ της φέτας όφειλε να είναι εκ των ουκ άνευ προτεραιότητα τόσο των κρατικών εποπτικών μηχανισμών όσο και των ιδίων των παραγωγών.
Παρ`όλα αυτά για άλλη μια φορά ως χώρα βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας.
H εκτεταμένη νοθεία και οι παράνομες ελληνοποιήσεις της πρώτης ύλης, όπου ο νομός Τρικάλων ελπίζουμε να μη πρωτοπορεί για άλλη μια φορά, έχουν οδηγήσει σε κατάρρευση της τιμής του εγχώριου γάλακτος, ενώ άγνωστη είναι και οι κίνδυνοι για την υγεία των καταναλωτών.
Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ονόματα και στοιχεία άκρως αποκαλυπτικά, έχουν φθάσει στα χέρια των αρμόδιων αρχών αλλά και του ιδίου του πρωθυπουργού, με τις εξελίξεις να αναμένονται ραγδαίες το επόμενο διάστημα.
Συμπερασματικά η φέτα είναι η βαριά βιομηχανία των Τρικάλων και το brand name της Ελλάδας, γι αυτό οφείλουν κάποιοι να μην τη θυσιάζουν στο βωμό του πρόσκαιρου κέρδους.
Κωνσταντίνος Κουτσονάσιος.
