Μελετώντας την ανακοίνωση με το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων για τον “ Άγιο Νικόλαο” η σκέψη μου μεταφέρθηκε στη σκυθρωπή και ανιαρή ιστορία του Βυζαντίου καθώς αυτή προέκυψε μετά από τη νίκη των εικονολατρών επί των εικονομάχων.
Αν όλα αυτά γινόταν πριν 100 χρόνια, θα ήταν δικαιολογημένα , δεν υπήρχε η επαρκής γνώση των φυσικών κυρίως επιστημών που δίνουν μέσω της λογικής θεώρησης των πραγμάτων την ερμηνεία της λειτουργίας του σύμπαντος κόσμου, το οποίο απηχεί πολλαπλώς και με σαφήνεια την ύπαρξη ενός υπέρτατου, πανίσχυρου, πάνσοφου και παντοδύναμου δημιουργού, Θεού το πνεύμα του οποίου είναι διάχυτο σε ολόκληρο το σύμπαν.
Στους διοργανωτές θα απαντούσα όχι με όρους της φυσικής ή της μαθηματικής φιλοσοφίας, αλλά θα προτιμούσα να παραθέσω κάτι από το θεμελιώδες κείμενο του χριστιανισμού που είναι η Αγία Γραφή, και συγκεκριμένα την 2η από τις δέκα εντολές η οποία ρητώς και με περισσή σαφήνεια αναφέρει προς τους ανθρώπους “Δεν θα κατασκευάσεις για σένα είδωλα και κανενός είδους ομοίωμα που να αντιπροσωπεύει οτιδήποτε βρίσκεται ψηλά στον ουρανό ή εδώ κάτω στη Γη ή μέσα στα νερά κάτω από τη Γη. Δεν θα τα προσκυνάς ούτε θα τα λατρεύεις, γιατί εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι θεός που απαιτώ αποκλειστικότητα.” (Η Αγία Γραφή Μετάφραση των τεσσάρων καθηγητών).
Κατά τα άλλα αυτόν τον ιερατικό Μεσαιωνικό σκοταδισμό, που Μαρξ αποκαλούσε όπιο του Λαού, ζει και βασιλεύει στις μέρες και στην όμορφη πόλη μας.
Δικαιόπολης.
