Και στα Τρίκαλα η πληγή της ανεργίας έχει γίνει διαπραγματευτικό χαρτί.
Το «έχεις δει τι γίνεται έξω; Πού θα βρεις δουλειά;» ακούγεται σε όλους τους εργασιακούς χώρους .
Οι ιστορίες εκμετάλλευσης, ακόμη και εξαναγκασμός των εργαζόμενων να συμφωνούν επισήμως άλλα χρήματα και άλλα να παίρνουν στην πραγματικότητα είναι πολύ συχνό φαινόμενο .
Δυστυχώς αυτό είναι το εργασιακό περιβάλλον με νέους και νέες να δουλεύουν σε θέσεις εργασίας που δεν ανταποκρίνονται στις σπουδές τους ή εργαζόμενους που δεν κατάφεραν να σπουδάσουν λόγω της κρίσης, αλλά μπήκαν στην αγορά εργασίας και αμείβονται με εξευτελιστικούς μισθούς.
Ο ορατός κίνδυνος απώλειας της θέσης εργασίας, οδηγεί τους εργαζόμενους να επιλέγουν να ανεχθούν την υφιστάμενη κατάσταση.
Με λίγα λόγια…, Εργασιακός Μεσαίωνας!!
Αυτά να τα θυμηθουν όταν φτάσουν μπροστά στην καλπη.
Γιατί μετά από την απομάκρυνση από το Ταμείο ουδεν λάθος αναγνωρίζεται!