"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

19.8 C
Trikala

Ποιο είναι το ζητούμενο; – της Ευαγγελίας Μπίτζιου

lafarm

Σχετικά άρθρα

Ας ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα για την αποφυγή σύγχυσης. Το ζητούμενο δεν είναι να συμμετάσχουν οι νέοι και άφθαρτοι στα κοινά με σκοπό να «κλείσει» ο  συνδυασμός!

Το ζητούμενο δεν είναι να θέτουμε τους νέους στο προσκήνιο, ενώ στο παρασκήνιο να διαιωνίζουμε και να αναμοχλεύουμε τα κακώς κείμενα (π.χ. έλα με εμένα κι εγώ θα σε βολέψω- με διαδικασίες ΑΣΕΠ πάντοτε- σε δίμηνο, οκτάμηνο ή μέσω ΕΣΠΑ σε κάποια από τις υπηρεσίες του Δήμου χωρίς να έχεις ούτε τα τυπικά προσόντα, σε άλλη πόλη όπου έχω πολλές γνωριμίες κτλ).

Ούτε είναι ζητούμενο να εκμεταλλευτούμε τους νέους, για να απολαύουμε εμείς και οι οικείοι μας τα οφέλη. Επίσης δεν είναι ζητούμενο να διευρυνθεί απλώς το δημοτικό συμβούλιο.

Το ζητούμενο είναι να προσφέρουμε κίνητρα στους νέους για να μην φύγουν. Το brain drain είναι υπαρκτό και ο τόπος μας φυλλορροεί ακατάσχετα εξαιτίας του!

Κίνητρο λοιπόν και κριτήριο καταλληλότητας μαζί για τη συμμετοχή στα κοινά είναι να προσφέρουμε τη δυνατότητα στους νέους να επενδύσουν στον τόπο που τους γαλούχησε χρησιμοποιώντας την επιστημοσύνη και το νεανικό τους σφρύγος,

προκειμένου να διαμορφώσουν ευνοϊκότερες συνθήκες διαβίωσης για όλους. Αναγκαία συνθήκη για αυτό είναι να  αλλάξουμε τη νοοτροπία στο σύνολό της με την ενεργή συνεισφορά των νέων (όχι μόνο ηλικιακά αλλά και στον στίβο της πολιτικής γενικά) που διαθέτουν όρεξη για προσφορά και αυτοπραγμάτωση μέσα από τη συμμετοχή σε συλλογικές διαδικασίες.

Όσο, εντούτοις, πίσω από τους φερόμενους νέους σωτήρες του τόπου μας υπάρχουν οι γνωστοί σε όλους μας, που συστήνονται με το υφάκι ‘’Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;’’,  δεν πρόκειται να επέλθει καμιάν απολύτως αλλαγή. Ζητούμενη λοιπόν κι απαιτητή είναι η ποιότητα στη ζωή και στη σκέψη των δημοτών. Αυτή η ποιότητα θα επέλθει, κατά την άποψή μου:

1. Όταν σταματήσουν ορισμένοι να προβάλλονται άμεσα ή έμμεσα ως ‘‘άρχοντες του τόπου’’.

2. Όταν το δημοτικό συμβούλιο αλλάξει εκ βάθρων και ακολουθήσει σε όλες τις περιπτώσεις τις νόμιμες διαδικασίες σύγκλησης.

3. Όταν τα προβλήματα των δημοτών καταγράφονται συστηματικά και αναζητούνται τρόποι επίλυσης.

4. Όταν δίνουμε το λόγο και στους πολίτες και τους εξηγούμε τις διαδικασίες.

5. Όταν μελετάμε καλά και από όλες τις απόψεις αυτό που πρόκειται να ψηφίσουμε ή να καταψηφίσουμε.

6. Όταν διαφωνούμε με επιχειρήματα και έχουμε συγχρόνως αντιπροτάσεις που να είναι υλοποιήσιμες.

7. Όταν ο νόμος εφαρμόζεται για όλους.

8. Όταν στο τέλος της θητείας κάποιου γίνεται δημόσιος απολογισμός του έργου που επιτέλεσε και δεν επιτέλεσε.

9. Όταν το δημόσιο αξίωμα δεν είναι αυτοσκοπός ούτε και γίνεται στην πορεία.

10. Όταν κι εμείς οι ίδιοι δεν εθελοτυφλούμε και παρασυρόμαστε από έργα, τα οποία θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια, δρομολογούνται όμως προεκλογικά και για ψηφοθηρικούς λόγους. Κλείνοντας θα ήθελα να καταθέσω και μιαν έτερη άποψη για τον λεγόμενο «πληθωρισμό υποψηφίων» στον Δήμο μας, ο οποίος κρύβει ερωτηματικά όπως υποστηρίζουν μερικοί. Δύο είναι τα τινά, είτε η αγανάκτηση είναι διευρυμένη είτε όντως κάποιοι επιθυμούν να ακολουθήσουν την πεπατημένη.

Εγώ πάντως ανήκω στην πρώτη κατηγορία.

Μπίτζιου Κ. Ευαγγελία, Φιλόλογος

Υποψήφια δημοτική σύμβουλος της Ανεξάρτητης Ενωτικής Κίνησης Δήμου Φαρκαδόνας

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης