Μέσα στη θερινή τύρβη, ένα θέμα που μπαίνει στην αποθήκη μαζί με τα χαλιά είναι αυτό της εθελοντικής αιμοδοσίας. Η ζέστη αποδιοργανώνει, όχι πως διεκδικούμε δάφνες οργανωτικότητας τον υπόλοιπο καιρό, και κάνει την αλληλεγγύη να ωχριά μπροστά στα θέλγητρα της ακρογιαλιάς ή της πισίνας. Οι ανάγκες όμως το καλοκαίρι δεν είναι λιγότερες και δεν πάνε διακοπές. Αντιθέτως, γίνονται πιο πιεστικές και ανελαστικές αφού πολυμεταγγιζόμενοι χρονίως πάσχοντες τεστάρουν τα όριά τους όταν βλέπουν τις μεταγγίσεις τους να αναβάλλονται για μέρες και ενίοτε για εβδομάδα και βάλε.
Υπάρχει μία μέθοδος αντιμετώπισης του θέματος, για να μην το ζαλίζουμε: πριν φύγουμε για διακοπές περνάμε από την αιμοδοσία και, εφόσον μπορούμε, δίνουμε αίμα. Κάποιος θα το πάρει και θα γίνει και το δικό του καλοκαίρι καλύτερο.
Κώστας Τσόγιας
