– Δεν πουλάω ύφος , στιλ , λογοτεχνία // δεν γράφω διηγήματα.
Καταθέτω γεγονότα και σ υ μ π τ ώ μ α τ α των χρόνων που ζω.
Όλα όσα γράφω συνέβησαν. Σε μένα ή σε άλλους .
Χρόνια τώρα σπαταλιέμαι ,παρακολουθώντας όλα κι όλους ( -σσ κάποια ”ερπετά”, ”ανθρωπάκια” – ”περίεργα” , – με ”κουκούλες ” ”χαμαιλέοντες ” , ”κλειδοκράτορες ” της εξουσίας , ”καρεκλοκένταυροι ”, ”αριβίστες ” – ”αμοράλ ”, κάτι ”αρουραίοι – ασπάλακες ” , ”ΙΑΒΕΡΗΔΕΣ ” και ”ων ουκ έστι αριθμός ” ”ανθρωποειδών ” και ”σφουγγοκωλάριων”)
– Η ζωή περνάει από μέσα μου , με διαποτίζει με την α σ κ ή μ ι α της , με γ ε μ ί ζ ε ι λ ύ σ σ α με την α δ ι κ ί α της την ο ρ γ α ν ω μ έ ν η –σσ σκηνοθετημένη – με τ α π ε ι ν ώ ν ε ι με την α ν η μ π ό ρ ι ά μου να α ν τ ι δ ρ ά σ ω , να ε π α ν α σ τ α τ ή σ ω αποτελεσματικά , να υ π ε ρ α σ π ι σ τ ώ το μ α ζ ι κ ό μας ε ξ ε υ τ ε λ ι σ μ ό .
Αν – λέει η Λ.Ζ- ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξ ε κ ι ν ο ύ σ α από τις κορφές των βουνών , α ν τ ά ρ τ η ς , π ε ι ρ α τ ή ς, λ η σ τ ή ς να α ν ο ί ξ ω τα μ ά τ ι α εκείνων που α δ ι α μ α ρ τ ύ ρ η τ α δ έ χ ο ν τ α ι τη μ ο ί ρ α τους , όσο και εκείνων που ε θ ε λ ο τ υ φ λ ο ύ ν.
– …Η επανάστασή μου θα στρεφόταν εναντίον εκείνων που ανέχονται το κατεστημένο…
Θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, — σσ τον ωχαδερφισμό , το ραμπαγαδισμό
-Η γη δε χωράει άλλα φ ε ρ έ φ ω ν α , προκάτ επανάσταση …[σσ κλόουν ,κοριούς ]
– Η ζωή γίνηκε πια πάρα πολύ μ ι σ ά ν θ ρ ω π η –σσ σπιούνων , λαμόγιων – για να την καλουπώνουμε σε σχήματα […]
– Όταν ο κάθε τ υ χ ά ρ π α σ τ ο ς , ο κάθε τ ι π ο τ έ ν ι ο ς [ουτιδανός ] , μπορεί να μας δέσει πάνω σε μια καρέκλα , σε έναν πάγκο ή σε ένα κρεβάτι , να μας φ τ ύ ν ε ι, να μας μ α σ τ ι γ ώ ν ε ι , να μας β ι ά ζ ε ι -σσ να μας ε ξ ε υ τ ε λ ί ζ ε ι … χ ύ δ η ν !
– Το σύστημα που ζούμε αποχαλινωμένο καλλιεργεί σκόπιμα την ασυνειδησία , τ η ν α γ ρ ι ό τ η τ α – σσ τον κανιβαλισμό – το χ ά ο ς , καταλύοντας το σ ε β α σ μ ό στο συνάνθρωπο … Δεν άφησε τίποτα όρθιο …, αποκόβει τους ανθρώπους μεταξύ τους και ετοιμάζει τους αυριανούς παιδιά- καταδότες του ναζισμού -σσ ή του ρατσισμού ή του ανοικτού ή κρυπτο -φασισμού ] μέχρι την κατάργηση της οικογένειας…
– Ο άνθρωπος στο…σφυρί. [-σσ όλα για ξεπούλημα// οι μη δικοί τους στη διαπόμπευση ]
– Για να μη βρίσκει το σύστημα καμιά αντίδραση και να μπορεί αύριο να βγάλει ε λ ε ύ θ ε ρ α στο σ φ υ ρ ί και τις π α τ ρ ί δ ε ς … [και τα ασημικά και τα σπίτια ]
– Η Ελλάδα εκδίδεται συνειδητά και ασύνειδα . Κι ούτε ένας α θ ώ ο ς .Α ν ε ύ θ υ ν ο ς κανένας [ ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ // ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ : ΠΟΡΝΗ . Οχτώβρης 1978 ]
– Βιβλιογραφία : ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ – ΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ β)ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΡΝΗ γ) Συβαρίτισσα – Μίλτος Πασχαλίδης – αφιερώνει το τραγούδι ”Συβαρίτισσα” απ’ το δίσκο του με τον τίτλο : ”βυθισμένες άγκυρες ” στη Λιλή Ζωγράφου -βίντεο
Για την επιλογή-επιμέλεια : Αντώνης Κ. Πρεκατές , δάσκαλος . Τρίκαλα Ιούλιος ’18
Εντάξει! Το έκαψες το 1 λεπτό δημοσιότητας που σου αντιστοιχεί.
έλεος … μπορεί να διαφωνεί εντελώς κάποιος με τις απόψεις του κ. Αντώνη αλλά να τον κατηγορεί ότι αρθρογραφεί για 1 λεπτό δημοσιότητας; Σε πληροφορώ φίλε μου ότι αν ήθελε θα την είχε, μάλιστα πολύ περισσότερη από όση φαντάζεσαι …
Γενικώς: Αμα κάποιος αρμεξε ως μισθοσυντήρητος /δημόσιος υπάλληλος το κράτος δουλέυοντας τρεις ώρες την ημέρα για οκτώ μήνες τον χρόνο και τεσσερεις κατσιό. και τώρα το βρίζει.
Αμα πήρε σύνταξη και εφ άπαξ από το κράτος που φτύνει {αλήθεια γιατί δεν το εβριζε και δεν το οταν το υπηρετούσε;} και προστάτευε την παραπαιδεία
Αμα την βόλεψε με τον “”προοδευτικό “” θεσμό της προίκας και έλυσε το πρόβλημα για δύο γενιές με τον ”αριστερό” θεσμό της αντιπαροχής,και την υπεραξία¨{ετσι λένε οι μαρξιστές την είσπραξη ενοικίου} πως πρέπει να τον χαρακτηρήσει;
Πόσο αλτσχάιμερ πρέπει να κουβαλάει κάποιος στον εγκέφαλο για να μιλα τυχάρπαστους, για αμοραλιστες για τυχοδιωκτες, και πως αν γινόταν είκοσι χρονων θα έπερνε τα βουνα και θα γινονταν πειρατης και αντάρτης { λες και δεν ήταν κάποτε εικοσάρης και τι έκανε}