"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

14.1 C
Trikala

Σήκω Ανδρέα για να δεις …

lafarm

Σχετικά άρθρα

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
Να ‘τανε το ’21
Να ‘ρθει μιά στιγμή.
Τραγουδάρα ε;
Ηρωική και ξεσηκωτική.

 Ταιριάζει στις μεγάλες μέρες που ζούμε τώρα με τη διαπραγμάτευση για την ονομασία των Σκοπίων.

Αμ το άλλο;

Παιδιά της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά…

Βέβαια, οι ήρωες που πολέμησαν πάνω στα βουνά σε μεγάλο βαθμό μετά τον πόλεμο κυνηγήθηκαν από αυτούς που δεν πολέμησαν καθόλου ή ακόμη και συνεργάστηκαν με τους κατακτητές.

Για να έρθω στο δια ταύτα τώρα και στο σήμερα, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.

Σε κάθε ευκαιρία και περίσταση, γράφεις και πολύ σωστά οτι η χώρα μας είναι προτεκτοράτο, συνεπώς και για το όνομα των Σκοπίων -αλλά και για όλα τα θέματα της- αποφασίζουν άλλοι, βλέπε ΗΠΑ και Γερμανία.

Οπότε αυτό θα γίνει και για το σκοπιανό.

Αν δε με απατά η μνήμη μου, η μόνη φορά που υπήρξε κάποια δυναμική αντίδραση ήταν επί του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου που είχε επιβάλει το περίφημο εμπάργκο στα Σκόπια.

Ένα εμπάργκο φυσικά που μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοπαράγοντες της Βορείου Ελλάδος το είχαν σαμποτάρει από την αρχή.

Έγιναν μεγάλες μπίζνες με το σπάσιμο του εμπάργκο.

Βγήκε πολύ χρήμα.

Και κάποιοι κονόμησαν χοντρά.

Μετά έφυγε το εμπάργκο και ήρθε η Ελλάδα, «η κυρίαρχη δύναμη των Βαλκανίων».

Με το νου μας, φυσικά.

Και με τα χρόνια, φτάσαμε στη σημερινή κωμικοτραγική κατάσταση.

Σήκω Ανδρέα για να δεις.

Μάλλον δεν είμαι ο πιο κατάλληλος να απαντήσω και μάλλον δεν υπάρχουν και όλα τα στοιχεία για εκείνη την εποχή, αλλά ίσως τότε να ήμασταν λιγότερο προτεκτοράτο.

Υπήρχε και λίγο μαγκιά, ρε φίλε.

Λίγος ελληνικός τσαμπουκάς.

Και με την ΕΕ και με τους Αμερικανούς ήταν αλλιώς το παιχνίδι.

Τουλάχιστον έτσι νομίζω.

Μπορεί να κάνω και λάθος.

Αλλά το χέρι στο τραπέζι το χτυπούσαμε, τα βέτο και τα εμπάργκο ήταν πάντα πρόχειρα, νάσου και κάτι κινήσεις με Πάλμε, με Αραφάτ κλπ κλπ.

 

Υπήρχε λίγο κίνηση.

Τώρα υπάρχει ανταγωνισμός ποιος είναι πιο γιες μαν.

Εμφανής ανταγωνισμός, όμως.

Τώρα με συριζανέλ γίνονται φοβερά πράγματα.

Βγαίνουν οι πάντες, Γιούνκερ, Ντάισελμπλουμ και τόσοι άλλοι και λένε τί καλά παιδιά που είναι και τα περνάνε όλα.

Όλα τα υπογράφουν.

Δε θα μείνει τίποτα για τον Κούλη.

Μάλλον κάτι θα βρεθεί.

Πάντα κάτι βρίσκεται.

Έχουν μπει όλοι στη σειρά.

Ενώ παλιά ήταν αλλιώς.

Σήκω Ανδρέα για να δεις.

Φυσικά και ο κόσμος είναι εντελώς στην κοσμάρα του.

Πλέον μόνο το ΠΑΜΕ κάπως αντιδράει.

Όλοι οι άλλοι στον καναπέ.

Όπως σου είχα γράψει «οι Έλληνες είναι καναπεδάκηδες».

Οπότε, τους κάνουν ό,τι θέλουν.

Αυτά τα λίγα

Μ.
Παόκι

(στις δυο πρώτες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, υπήρχε ακόμα η Σοβιετική Ένωση. Οπότε, είχε περιθώρια ελιγμών. Τώρα πια ζούμε στο there is no alternative. Το Σκοπιανό θα έπρεπε -και θα μπορούσε- να είχε κλείσει το 1992. Τώρα, όπως είναι η Ελλάδα σήμερα, το Σκοπιανό -με τους τσαμπουκάδες που ακούγονται- μου φέρνει γέλια. Πάντα η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο αλλά σήμερα είναι και επίσημα προτεκτοράτο. Και, το κυριότερο, το έχουν αποδεχτεί οι πολίτες της. Το ΠΑΜΕ δεν αντιδράει. Απλά, το ΚΚΕ θέλει δεξιά κυβέρνηση γιατί, αν μείνει ακόμα μια τετραετία ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, το ΚΚΕ θα μείνει εκτός Βουλής. Παρακολούθησα τη στάση του ΠΑΜΕ όταν ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο -δηλαδή, όταν παίζονταν ακόμα όλα και το ΠΑΜΕ περιφρουρούσε τη Βουλή- και τα κατάλαβα όλα. Να είσαι καλά.)

pitsirikos.net

Προηγούμενο άρθρο
Επόμενο άρθρο

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης