Όταν οι Γερμανοί έφτασαν επιτέλους στις 12 Σεπτεμβρίου στα Τρίκαλα, αφού τους είχαν παρενοχλήσει οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ στον δρόμο Τρικάλων-Καρδίτσας, δεν βρήκαν τίποτα. Δεν υπήρχαν ούτε οι αντάρτες που είχαν κατακλύσει την πόλη τις προηγούμενες ημέρες, ούτε οι Ιταλικές δυνάμεις που έδρευαν εκεί, και δεν ήταν λίγες, περίπου 5000 άνδρες.
Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν βρήκαν τίποτα στις αποθήκες. Ούτε μια σφαίρα, ούτε ένα πέταλο αλόγου. Ο μηχανισμός του ΕΑΜ είχε δουλέψει σαν ρολόι και όλο αυτό το πολύτιμο υλικό πήγε στον ΕΛΑΣ.
Αυτό είχε δύο συνέπειες: Πρώτον ο ΕΛΑΣ εξοπλίστηκε αρκετά καλά, ώστε να είναι από αρκετά ως πολύ επικίνδυνος και δεύτερον, δεν θα χρειαζόταν να εξαρτάται τόσο πολύ από τους Βρετανούς, όσον αφορά τις ανάγκες του. Όλο αυτό ο Τσώρτσιλ το ονόμασε “διατάραξη της ισορροπίας δυνάμεων”.
Στην φωτογραφία, ο Άρης συζητά με Ιταλούς αξιωματικούς (ίσως και με τον ίδιο τον Ινφάντε, κατά την “προσχώρηση”, όπως ονομάστηκε η παράδοση των Ιταλών στους αντάρτες.
Κ.Μιχαλάκης
