Λάρισα – «Ο,τι έχετε ευχαρίστηση» είναι η απάντηση που λαμβάνουν οι πιστοί που τελούν μυστήριο σε εκκλησία από τους εφημέριους του ναού. Το κοινό μυστικό της χρηματικής αμοιβής προς τον ιερό ναό, όπου τελείται γάμος, βάπτιση, μνημόσυνο ή κηδεία ισχύει εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο ουκ ολίγες φορές έχει αποτελέσει αντικείμενο διένεξης μεταξύ πιστών και ιερέων, κυρίως στην περίπτωση που το ποσό το οποίο θα ζητηθεί είναι υψηλό.
Στο συγκεκριμένο βέβαια περιστατικό, που έφτασε ως καταγγελία στα γραφεία της «Ε», η διαμάχη για τα χρήματα ξεκίνησε από τον ψάλτη, τη νεωκόρο και ένα ακόμη άτομο που βρισκόταν στο παγκάρι με τα κεριά, και διεκδικούσαν αμοιβή για την τέλεση ενός γάμου σε «κλειστό» κύκλο (το ζευγάρι, οι γονείς τους και οι κουμπάροι) που έγινε στα παράλια του νομού Λάρισας το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Ο κουμπάρος του ζευγαριού Χ.Α. περιγράφοντας τα όσα διαδραματίστηκαν εντός του ιερού ναού, δεν κρύβει τον θυμό και την απογοήτευσή του για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ορισμένοι ιερά μυστήρια όπως ο γάμος. «Εγώ και η σύζυγός μου ήμασταν οι κουμπάροι σ’ ένα ζευγάρι που αποφάσισε να κάνει τον γάμο του σε κλειστό κύκλο. Ήμασταν δεν ήμασταν 10 άτομα. Στις 8 ξεκίνησε το μυστήριο στις 8.20 είχε τελειώσει. Ούτε στολισμοί, ούτε φωτογράφοι ούτε τίποτα. Στην εκκλησία εκείνο το απόγευμα υπήρχε ο ψάλτης, ένα άτομο στο παγκάρι και δύο κυρίες προφανώς νεωκόρισσες. Αφού τελείωσε ο γάμος και κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο για να βγάλουμε δύο φωτογραφίες με το κινητό, τρέχει πίσω μας μια νεωκόρος και με επιτακτικό ύφος μας λέει: από εδώ δεν φεύγετε χωρίς να πληρώσετε. Παρότι ενοχληθήκαμε από το ύφος, της είπαμε ότι δεν φεύγουμε. Στη συνέχεια πήγα στο γραφείο του ιερέα, υπέγραψα και έδωσα ένα μικρό χρηματικό ποσό της τάξεως των 30 ευρώ για το οποίο με ευχαρίστησε.
Ξαφνικά μέσα στο γραφείο εισβάλλει ο ψάλτης, ο οποίος απαιτεί να πληρώσω και εκείνον αλλά και να αφήσω και για τους υπόλοιπους. Το ύφος του ήταν πράγματι απερίγραπτο. Παρότι ο ιερέας προσπαθεί να λειτουργήσει πυροσβεστικά προσφέροντάς του τα χρήματα που τα είχα δώσει νωρίτερα, εκείνος επιμένει και ζητά και άλλα. Ενώ τον πληροφορούμε ότι είχαμε επικοινωνήσει με τη Μητρόπολη και από εκεί μας πληροφόρησαν ότι «δίνουμε ό,τι έχουμε ευχαρίστηση» εκείνος απαντά: «Δεν ξέρω τι μου λέτε για μητροπόλεις. Τέτοιοι είστε;» και ξαφνικά στη διαμάχη εισβάλει και ο κύριος που ήταν πίσω από το παγκάρι, ο οποίος με περίσσιο θράσος αρχίζει να μας κατηγορεί ότι άνοιξε και είδε ότι για κεριά ρίξαμε μόλις 2 ευρώ. Θύμωσα και εξοργίστηκα γιατί χάλασαν μια όμορφη και ιερή στιγμή για τους φίλους μας. Είπα στον ιερέα λοιπόν ότι αν οι συγκεκριμένοι αυτό που κάνουν το βλέπουν ως επάγγελμα, τότε να πληρώνονται με την ώρα. Ειλικρινά το ύφος τους ήταν απερίγραπτο».
Η διήγηση του κ. Χ.Α. για τα όσα διαδραματίστηκαν εντός του ιερού ναού δείχνει ξεκάθαρα ότι ιερά μυστήρια αντιμετωπίζονται ως προϊόν οικονομικής συναλλαγής. Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία σαν αυτή αφού έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις που το «ιερό» κασέ διαμορφώνεται ανάλογα με τις επιθυμίες του ιερέα και όπως φαίνεται και από αυτή την περίπτωση και των υπολοίπων που βρίσκονται μέσα στην εκκλησία, που ενώ θεωρητικά προσέρχονται εθελοντικά, προσδοκούν να βγάλουν μεροκάματο.
Στην ελληνική νομοθεσία αλλά και σε επίσημα έγγραφα της ελλαδικής Εκκλησίας, όσο και αν ψάξει κανείς δεν θα βρει κάποιον όρο που να υποχρεώνει τον Έλληνα πολίτη να καταβάλει ορισμένο ποσό για την τέλεση μυστηρίου σε ιερό ναό. Ωστόσο είναι άγραφος κανόνας μετά την τέλεση ενός γάμου ή μιας βάπτισης, οι κουμπάροι ή το ζευγάρι να δίνουν κάτι για τη λειτουργία του ναού, την απασχόληση του νεωκόρου και την καθαριότητα στη συνέχεια.
Βέβαια, οι πιστοί θα πρέπει να ζητήσουν και να λάβουν απόδειξη για το ποσό που έδωσαν, μιας και η πρακτική αυτή εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια. Σε κάθε περίπτωση όμως η τέλεση ενός μυστηρίου δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι- αντικείμενο οικονομικής διαπραγμάτευσης και αυτό γιατί η Εκκλησία παντρεύει και βαπτίζει αδιακρίτως όλους τους ανθρώπους, είτε έχουν χρήματα, είτε όχι.
Της Νατάσας Πολυγένη
