Ημέρα μνήμης η σημερινή, 74 χρόνια από τον απαγχονισμό των 5 Τρικαλινών ΕΠΟΝιτών από τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους, με εκδήλωση και κατάθεση στεφάνων από φορείς, που διοργάνωσε ο Δήμος Τρικκαίων στο μνημείο των ηρώων που βρίσκεται στην πλατεία Ρήγα Φεραίου της πόλης.
Πέντε νέοι άνθρωποι, προερχόμενοι από λαϊκές οικογένειες, που εντάχθηκαν στις γραμμές της ΕΠΟΝ μαζί με άλλους χιλιάδες νέους, ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό. Ιωάννης Μπριάζης 29 ετών, Κωνσταντίνος Στεργιόπουλος 27 ετών, Στέργιος Γάτσας 24 ετών, Απόστολος Τσανάκας 22 ετών και Κώστας Σύρμπας 22 ετών, οι οποίοι θυσίασαν τη ζωή τους για τα ιδανικά και της ελευθερία της χώρας.
Συγκινητική ήταν η στιγμή που ο αδερφός του Ιωάννη Μπριάζη, Στέφανος Μπριάζης, κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη των ΕΠΟΝιτών, ενώ μέσα από κείμενα μαθητές του 1ου Γυμνασίου Τρικάλων αναφέρθηκαν στο ιστορικό εκείνων των ημερών και του απαγχονισμού. Ρίγη συγκίνησης και κατά την ανάγνωση του διασωθέντος γράμματος του Κώστα Σύρμπα προς τον πατέρα του, λίγες ώρες πριν απαγχονιστεί, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: “Λατρευτέ μου πατέρα… Σε δύο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μην πικραίνεσαι… Αυτό ήταν γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο. Φιλώ τη μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες. Καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο. Θα σας περιμένω. Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή. Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος, γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας. Αντίο. Ζήτω η Ελευθερία. Κώστας. Ήταν γραφτό να πεθάνω Απρίλη”. Το γράμμα του Κώστα Σύρμπα βρέθηκε το 1951 στα αρχεία της Βέρμαχτ από τον καθηγητή Ιστορίας Πολυχρόνη Ενεπεκίδη και φυλάσσεται σήμερα στο μουσείο της Βιέννης. Το μεσημέρι της 18ης Απριλίου 1944 ένα γερμανικό καμιόνι μετέφερε τους πέντε ΕΠΟΝίτες στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, όπου στους δύο φανοστάτες της εισόδου είχε στηθεί ένα μεγάλο δοκάρι από το οποίο και κρεμάστηκαν, γράφοντας με τον θάνατό τους μια λαμπρή σελίδα ηρωισμού για την ελευθερία της πατρίδας.
