Παρατηρώντας τις γεμάτες αγανάκτηση αναρτήσεις φίλων στο Facebook σχετικά με την πυρκαγιά που κατέκαψε τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών και την απρονοησία – αναλγησία του ελληνικού κράτους έχω να πω το εξής:
Ανέκαθεν οι κυβερνήσεις του Νεοελληνικού κράτους υποβίβαζαν είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα την αρχαία μας πολιτιστική κληρονομιά. Ένα παράδειγμα είναι οι τάφοι των Σαλαμινομάχων στην Αίγινα τους οποίους όταν τους επισκέφτηκα πριν από δύο χρόνια ήταν γεμάτοι σκουπίδια.
Αλλά ακόμη ένα πιο οφθαλμοφανές και εξοργιστικό παράδειγμα για την τακτική που εφαρμόζουν και την μεταχείριση που τυγχάνουν τα πολιτιστικά μας κληροδοτήματα από τους επίσημους φορείς του Νεοελληνικού κράτους είναι η ανασκαφή στο οικόπεδο που βρίσκεται στη γωνία των οδών Βλαχάβα και Μεταξά.
Στο συγκεκριμένο οικόπεδο επιχειρήθηκε πριν από αρκετά χρόνια να σηκωθεί κάποια οικοδομή αλλά η ανασκαφή έφερε στο φως ένα αρχαίο κτίσμα του 4ου π.χ. αιώνα, της ιστορικής πόλης ΤΡΙΚΚΗΣ. Οι εργασίες της ανέγερσης σταμάτησαν αλλά κάποιες αρχαίες πέτρες μεταφέρθηκαν στο τέρμα της οδού Ζαβλανίων στην διασταύρωση για την Μπαλκούρα όπου τις πετούσαν σ’ ένα χωράφι αφύλακτες.
Αρχικά το θέμα το ανέδειξε με δική του φωτογραφία ο πρώην βουλευτής Τρικάλων Ηλίας Βλαχογιάννης. Η ανασκαφή παρέμεινε αδρανής για αρκετά χρόνια ώσπου κάποια στιγμή άρχισαν να σκεπάζουν με χώμα τον χώρο. Και αφού πέρασαν λίγα χρόνια ακόμη τοποθετήθηκε πλέον ταμπέλα με πωλητήριο.
Η απεικόνιση των φωτογραφιών είναι πολύ διαφωτιστική. Εκείνο όμως που με ενοχλεί αφάνταστα είναι το γεγονός ότι μια πόλη σαν τα Τρίκαλα, δεν έχει αρχαιολογικό Μουσείο.
Είναι ανάγκη να βρεθεί ο τρόπος και ο χώρος για να στηθεί ένα μουσείο γιατί αισθάνομαι πολύ άσχημα ως πολίτης των Τρικάλων να διαβάζω παλαιότερη συνέντευξη του προϊστάμενου της ΙΕ’ Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Αθανάσιο Τζαφάλια σύμφωνα με τον οποίο το κεφάλι του Ασκληπειού, που βρέθηκε στα Τρίκαλα, η περίφημη στήλη του Εχένικου κι εκατοντάδες άλλα εκπληκτικά και αμύθητης αξίας ευρήματα που βρέθηκαν στο νομό και είναι έτοιμα να εκτεθούν, να βρίσκονται σε αποθήκες στη Λάρισα.
Κι αναρωτιέμαι αν οι παλιές φυλακές έπρεπε να αναδειχθούν εξ ολοκλήρου ως μουσείο Τσιτσάνη που στην ουσία περισσότερο ως χώρος εκδηλώσεων είναι πάρα ως χώρος εκθεμάτων.
Αν στο συγκεκριμένο χώρο στεγαζόταν και εκτίθονταν όλα τα αρχαία ευρήματα της περιοχής μας δεν θα ήταν πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες;
Εμείς οι ίδιοι, τα παιδιά μας αλλά και ο κόσμος ολόκληρος δεν θα μάθαινε μέσω του μουσείου την ιστορία της πόλης μας αλλά και του νομού γενικότερα; Κρίμα που κανένας τοπικός άρχοντας όλα αυτά τα χρόνια δεν μερίμνησε ούτως ώστε ο πολιτιστικός μας θησαυρός να αναδειχθεί και να παραμείνει στον τόπο που τον γέννησε.
Αριστοτέλης Κερασοβίτης
ΥΣ. 1) φωτογραφία: Η ανακάλυψη, το αρχαίο κτίσμα
2) φωτογραφία: η επικάλυψη
3) φωτογραφία: το πωλητήριο
Όλα εξαρτώνται από το ΚΑΣ και τι ρόλο παίζει στην φύλαξη ή μη ενός αρχαιολογικού χώρου. Μέχρι το 2016 δεν υπηρχε η δυνατότητα επιβολής στους ιδιοκτήτες και νομείς τους της υποχρεώσεως να τα αποκαταστήσουν στην αρχική τους μορφή, όταν έχει φθαρεί από τον χρόνο ή από ανθρώπινες ενέργειες ή από άλλα περιστατικά, όπως επίσης και η δυνατότητα επιβολής υποχρεώσεων να τα διατηρήσουν αναλλοίωτα. Χωρίς τη δυνατότητα αυτή η κρατική προστασία των εν λόγω μνημείων θα έχανε την αποτελεσματικότητα αν μη και το νόημά της αφού η ενδεχόμενη αδράνεια ή η αμέλεια του ιδιοκτήτη θα είχε σαν αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζεται έγκαιρα η φθορά των χαρακτηριστικών τους στοιχείων που προκαλεί ο χρόνος με συνέπεια την καταστροφή τους.
Πρέπει, ειδικότερα, να συνεκτιμάται η περιλαμβανόμενη στον τίτλο κτήσεως περιγραφή της μορφής και της φύσεως του ακινήτου, δεδομένου ότι η τυχόν περιγραφή του ως αγροτεμαχίου ή δασικού χαρακτήρα εκτάσεως έχει ως αναγκαία συνέπεια την παραδοχή ότι ο ιδιοκτήτης γνώριζε από τον χρόνο κτήσεως τους περιορισμούς που το συνοδεύουν, οι οποίοι, άλλωστε, προφανώς, είχαν επίπτωση στο κόστος αγοράς. Συναφώς, πρέπει να συνεκτιμάται ο τυχόν χαρακτηρισμός του ακινήτου και ο προσδιορισμός της αξίας αυτού από τον ιδιοκτήτη ενώπιον της Διοικήσεως ή και των δικαστηρίων, επ’ ευκαιρία άλλων υποθέσεων που αφορούν το ακίνητο, ιδίως φορολογικών.
Για την έκδοση απόφασης καθορισμού ζωνών προστασίας εντός αρχαιολογικού χώρου δεν επιβάλλεται κλήση του οικείου Δήμου, εφόσον η πράξη αυτή έχει κανονιστικό χαρακτήρα και στις σχετικές εξουσιοδοτικές διατάξεις (άρθρα 13 και 14 του ν. 3028/2002) δεν προβλέπεται η συμμετοχή των ΟΤΑ στη διαδικασία έκδοσης της απόφασης. Η απόφαση καθορισμού ζωνών προστασίας εντός αρχαιολογικού χώρου, στις οποίες είτε απαγορεύεται παντελώς η δόμηση είτε επιτρέπεται υπό όρους και περιορισμούς, έχει κανονιστικό χαρακτήρα και δεν ελέγχεται εξ επόψεως αιτιολογίας, αλλά μόνο ως προς τη συνδρομή των όρων της εξουσιοδότησης. Η ειδικότερη αξιολόγηση των κριτηρίων της εξουσιοδοτικής διάταξης ανήκει στην ουσιαστική κρίση της Διοίκησης, η οποία εκφεύγει κατ’ αρχήν του ακυρωτικού ελέγχου. Ο λόγος ότι ο προσδιορισμός των ζωνών προστασίας θίγει, καθ’ υπέρβαση της αρχής της αναλογικότητας, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας [άρθρο 17 Σ, άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ] προβάλλεται εκ συμφέροντος των ιδιωτών ιδιοκτητών ακινήτων στην περιοχή, η προστασία των συμφερόντων των οποίων δεν περιλαμβάνεται στην αρμοδιότητα του Δήμου.
Αλαλούμ με λίγα λόγια. ….
Αν βγάλεις άκρη τα λέμε.