Η νεαρή μουσικός και τραγουδίστρια μας «συστήνει» το κανονάκι, αυτό το σπάνιο μουσικό όργανο με το ιδιαίτερο σχήμα και το γλυκό και ταξιδιάρικο ήχο
Την Δήμητρα Καλλιάρα τη συνάντησα ένα βράδυ σε μία μουσική σκηνή. Μου είχαν μιλήσει για τις δεξιότητές της αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τη μαγεία που σκορπά σε κάθε της εμφάνιση. Πρόκειται για μία νέα κοπέλα που ασχολείται με τη μουσική. «Και γιατί αυτό την κάνει ξεχωριστή;» θα μπορούσε να με ρωτήσει κάποιος. Η διαφορετικότητά της είναι το γεγονός ότι παίζει κανονάκι. Αυτό είναι «η αγάπη της, το μεράκι της» όπως μου εξομολογείται. Πρόκειται λοιπόν για μία νέα κοπέλα με μαγική φωνή που με το κανονάκι της δημιουργεί μουσική τάση και παιδεία, συνδυάζοντας αρμονικά το σύγχρονο με την παράδοση. Έχοντας κάνει μουσικές σπουδές, μέσα από τις εμφανίσεις της «συστήνει» στον κόσμο αυτό το σπάνιο μουσικό όργανο με το ιδιαίτερο σχήμα του και τον τόσο γλυκό και ταξιδιάρικο ήχο. Για εκείνη η μουσική υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της, είναι τρόπος έκφρασης και την κάνει ευτυχισμένη. Με τη Δήμητρα Καλλιάρα είχαμε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση που περιστράφηκε γύρω από τι άλλο; Μα φυσικά τη μουσική.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-Δήμητρα, πόσα χρόνια ασχολείσαι με τη μουσική;
– Αρχικά, θα ήθελα να σας συγχαρώ για τη δουλειά σας και το έργο που παράγετε, και να σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή που μου κάνετε. Ασχολούμαι με την μουσική από μικρή ηλικία, όσο γραφικό κι αν ακούγεται. Πάντα στο σπίτι μας ακουγόταν μουσική, κυρίως ελληνική, παραδοσιακή και λαϊκή. Οι γονείς μου, αν και γυμναστές στο επάγγελμα, είχαν και έχουν άμεση σχέση με την μουσική, καθώς η μάνα μου έχει ως ειδικότητα παραδοσιακούς χορούς και ο πατέρας μου, εκτός από γνώστης βυζαντινής μουσικής, έπαιζε μπουζούκι και ήταν αυτός που με ώθησε στο να γνωρίσω καλύτερα τον κόσμο της μουσικής και να την αγαπήσω, αφού ήταν και ο πρώτος μου δάσκαλος στη βυζαντινή μουσική όταν ήμουν στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Έκτοτε δεν έπαψα να ασχολούμαι με την μουσική με οποιονδήποτε τρόπο. Φοίτησα στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων, έγινα Διπλωματούχος βυζαντινής μουσικής και τέλος, αποφοίτησα από το Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στην Άρτα, με ειδικότητα στο κανονάκι.
-Επαγγελματικά από πότε άρχισες να τραγουδάς;
–Ξεκίνησα να ασχολούμαι επαγγελματικά με το τραγούδι πριν από 4 χρόνια περίπου, αφού αποφοίτησα από τη σχολή μου. Στην αρχή, όπως είναι φυσικό, περιστασιακά και δειλά, δειλά στη συνέχεια πιο εντατικά.
-Πως ξεκίνησε όλο αυτό;
-Κατά τη διάρκεια της ζωής μας συναντούμε κάποιους ανθρώπους «σταθμούς», οι οποίοι, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε τη στιγμή που γίνεται, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία που θα ακολουθήσουμε. Έτσι συνέβη και με τη δική μου περίπτωση. Είχα την ευτυχία να βρεθούν στο δρόμο μου άνθρωποι, εντός και εκτός του μουσικού χώρου, που πίστεψαν σε μένα από την πρώτη κιόλας στιγμή, ίσως και περισσότερο από ότι πίστευα εγώ η ίδια στον εαυτό μου, δίνοντάς μου την ευκαιρία και την χαρά να κάνω την αγάπη μου επάγγελμα. Όλους αυτούς του ανθρώπους τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που εξακολουθούν να βρίσκονται στη ζωή μου, έχοντας αμοιβαία εκτίμηση και άψογη συνεργασία μεταξύ μας.
-Μουσική… Όλη σου η ζωή;
-Και τι δεν είναι η μουσική.. Είναι τα πάντα. Υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου, όλα αυτά τα χρόνια. Είναι ο τρόπος που εκφράζομαι και αυτό που με κάνει ευτυχισμένη.
-Σε έχουμε συνδέσει με το κανονάκι. Πως επέλεξες αυτό το μουσικό όργανο;
–Το κανονάκι είναι η αγάπη μου, το μεράκι μου. Πρώτη φορά που αντίκρισα το κανονάκι ήταν την ημέρα που παρακολούθησα με τον πατέρα μου ένα σεμινάριο μουσικής. Με εντυπωσίασε αμέσως το ιδιαίτερο σχήμα του, όμως αυτό που με μάγεψε ήταν ο ήχος του. Ήταν πέρα από τα συνηθισμένα, τόσο γλυκός και ταξιδιάρικος. Φεύγοντας από την αίθουσα του σεμιναρίου είχα αποφασίσει ότι ήθελα να ασχοληθώ με το κανονάκι και αυτή η σκέψη δεν έφευγε από το μυαλό μου.
-Τι είναι για σένα η παράδοση;
-Η παράδοση δεν έλειπε ποτέ από τη ζωή μου, είναι μέρος των βιωμάτων μου. Η παράδοση είναι ιερή. Είναι το πριν και το μετά μας, μια αλυσίδα κατά κάποιον τρόπο που συνδέει τις γενιές μεταξύ τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, και πιστεύω πως οφείλουμε ως λαός να τη σεβόμαστε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως η παράδοση είναι μουσειακό αντικείμενο. Αντιθέτως, είναι ζωντανή ακόμη και σήμερα και εξελίσσεται. Με την παράδοση θεωρώ πως κρατάμε αυτό που έχουμε και προσθέτουμε αυτό που δημιουργούμε. Όσον αφορά την ελληνική παραδοσιακή μουσική, θεωρώ πως μέσα από αυτήν ειπώθηκαν τα ωραιότερα λόγια βγαλμένα από την ψυχή, εκφράστηκαν οι χαρές και οι λύπες των ανθρώπων σε απόλυτη αρμονία με την μουσική.
-Ποιο είδος μουσικής αγαπάς περισσότερο;
-Σε όλα τα είδη της μουσικής υπάρχουν αγαπημένα μου κομμάτια, κατά κύριο λόγο στην ελληνική μουσική. Αναλόγως με την ψυχολογία και τη διάθεσή μου με εκφράζει το καθένα διαφορετικά. Σίγουρα το κάθε είδος έχει τη δική του ιστορία και τις δικές του ιδιαιτερότητες και χαρακτηριστικά, από το παραδοσιακό και το ρεμπέτικο μέχρι το λαϊκό, το σύγχρονο, ακόμη και την οργανική μουσική. Παρ’ όλες τις διαφορές τους, έχουν ένα κοινό, ότι όλα είναι μουσική.
-Σε έχω παρακολουθήσει από την αρχή της πορείας σου και βλέπω ότι κάνεις σταθερά βήματα. Πόσο δύσκολο είναι να καθιερωθείς στο χώρο;
-Είναι σχετικά δύσκολο, όμως θεωρώ και ελπίζω πως αν υπάρχει θέληση, υπομονή και επιμονή, όλα είναι εφικτά. Προσπαθώ να κάνω το καλύτερο δυνατόν την κάθε στιγμή πάντα με αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια. Από εκεί και πέρα χρειάζεται πολλή προσπάθεια, εργατικότητα… και λίγη τύχη.
–Η επαρχία δίνει ευκαιρίες;
-Ευκαιρίες δίνονται παντού, τόσο στη μεγαλούπολη, όσο και στην επαρχία. Θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα ότι η επαρχία δεν δίνει ευκαιρίες. Στα Τρίκαλα μου δόθηκε αρχικά η δυνατότητα να ασχοληθώ με αυτό που αγαπάω και να το μεταδώσω στο ευρύτερο κοινό. Είχα τη χαρά να γνωρίσω εξαίρετους μουσικούς και να συνεργαστώ μαζί τους, αποκομίζοντας σπουδαίες εμπειρίες, γνωστούς καλλιτέχνες και μουσικούς της χώρας μας, συμμετείχα σε εκδηλώσεις και αφιερώματα, μπήκα για πρώτη φορά σε στούντιο ηχογράφησης και από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι της «Αρχόντισσας», του πρώτου μου τραγουδιού, οι δημιουργοί του οποίου με εμπιστεύτηκαν. Ο κάθε άνθρωπος πορεύεται με τα πιστεύω του και κρίνει τι επιθυμεί και τι είναι καλύτερο για εκείνον να πράξει την δεδομένη στιγμή, εκμεταλλευόμενος ή όχι τις ευκαιρίες που του δίνονται.
-Η οικογένειά σου σε στήριξε στην απόφασή σου να ακολουθήσεις αυτό το δρόμο;
-Η οικογένειά μου ήταν και είναι το στήριγμά μου. Ήταν δίπλα μου από την αρχή και με ενθάρρυνε με κάθε τρόπο, αφού η μουσική με γέμιζε και ήταν αυτό που ήθελα να ακολουθήσω και επαγγελματικά.
–Τα Τρίκαλα έχουν μουσική παιδεία;
-Για μένα είναι αυτονόητο ότι μια πόλη, όπως τα Τρίκαλα, στην οποία έχουν υπάρξει τόσο σπουδαίοι δημιουργοί και καλλιτέχνες, έχει μουσική παιδεία.
-Εμφανίζεσαι εδώ κι αρκετά χρόνια σε μουσικές σκηνές των Τρικάλων αλλά κι εκτός των γεωγραφικών τους ορίων. Πόσο έχει επηρεάσει το χώρο η οικονομική κρίση;
-Η οικονομική κρίση σίγουρα έχει επηρεάσει αρνητικά το μουσικό τομέα, όπως και τους περισσότερους επαγγελματικούς τομείς. Ωστόσο, όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεφύγει από την καθημερινότητα, να ψυχαγωγηθεί και μέσα από τη μουσική να βρει διέξοδο ξεχνώντας έστω και για λίγο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
-Ποιο είναι το όνειρό σου;
-Αυτό που θα ήθελα είναι να εξελίσσομαι, να είμαι δημιουργική και να εξακολουθώ να είμαι σε επαφή με τα παιδιά, γιατί εκτός του ότι οφείλουμε να τους μεταδώσουμε τις γνώσεις μας και την αγάπη μας για τη μουσική, μέσα από αυτά μαθαίνει και αισθάνεται κάποιος πολλά, ενώ θυμάται ακόμη και τα πιο απλά που ίσως να έχει παραμερίσει.
-Φέτος που μπορεί να σε ακούσει κάποιος;
–Φέτος έχω την χαρά να είμαι με εξαίρετους συναδέλφους σε υπέροχους χώρους στα Τρίκαλα και στην Λάρισα. Γενικότερα, κάποιος μπορεί να με ακούσει σε κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, σε μουσικές σκηνές και σε χώρους με ζωντανή μουσική, ενώ μπορεί να ενημερώνεται μέσα από τον λογαριασμό μου στο Facebook.Dimitra Kalliara.
trikalaview
