Με μια άνευ προηγουμένου ολοκληρωτική καταστροφή απειλείται η σχεδόν ανέγγιχτη περιοχή του Ασπροποτάμου που εκτείνεται στις πλαγιές της νότιας Πίνδου στον Νομό Τρικάλων, καθώς σχεδιάζεται η εγκατάσταση ενός αδιανόητου αριθμού βιομηχανικών ανεμογεννητριών.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, έχει υποβληθεί μεγάλος αριθμός αιτήσεων από ιδιωτικές εταιρείες για την εγκατάσταση 33 Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) συνολικής ισχύος 547,45 MW, που βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδότησης.
Υπολογίζοντας ότι μια μέσου τύπου ανεμογεννήτρια έχει ισχύ 2 MW και ύψος 150 μέτρων, προκύπτει ένας αριθμός περίπου 300 ανεμογεννητριών σε δεκάδες συστοιχίες σε όλη σχεδόν την κορυφογραμμή. Πρόκειται για απίστευτα μεγέθη, καθώς αυτά αντιστοιχούν περίπου στο 20% της συνολικής εγκατεστημένης αιολικής ισχύος σε ολόκληρη τη χώρα!
Εφ’ όσον και εάν εγκριθούν οι αδειοδοτήσεις για την εγκατάσταση των υπεράριθμων ανεμογεννητριών, θα απαιτηθεί η διάνοιξη δεκάδων χιλιομέτρων νέων δρόμων πλάτους αρκετών μέτρων, προκειμένου να περάσουν τα μηχανήματα, με ακτίνες καμπυλότητας που θα ξεπερνούν τα 50 μέτρα και πολύ μεγάλα ύψη πρανών που θα δημιουργηθούν στις πλαγιές μέχρι τις κορυφές των βουνών του Ασπροποτάμου. Μετατρέποντας έτσι την περιοχή σε ένα απέραντο λατομείο-εργοτάξιο και καταστρέφοντας παραγωγικά δάση, αδιατάρακτα οικοσυστήματα και το μοναδικό φυσικό τοπίο της περιοχής.
Επί πλέον, θα δημιουργηθούν στις κορυφές των βουνών εκατοντάδες χιλιόμετρα νέων δικτύων και πυλώνων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και εκατοντάδες «γήπεδα» για τις βάσεις στήριξης των ανεμογεννητριών – η καθεμία εκ των οποίων απαιτεί 400 έως 700 κυβικά μέτρα σκυροδέματος – για να αποτελειώσουν ό,τι θα έχει ξεφύγει από τους δρόμους.
Η περιοχή του Ασπροποτάμου αποτελεί μαζί με τα Μετέωρα τον φυσικό και πολιτιστικό θησαυρό και σύμβολο της περιοχής των Τρικάλων, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα και μοναδικά στη διαμόρφωση, το φυσικό πλούτο, τη βιοποικιλότητα και την αισθητική του τοπίου ορεινά συγκροτήματα της νότιας Πίνδου.
Στον αδιατάρακτο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ορεινό αυτό όγκο με τους σπάνιους γεωμορφολογικούς σχηματισμούς, απομεινάρια της τελευταίας παγετωνικής περιόδου, τις αλπικές περιοχές υψηλής αισθητικής αξίας και με υψηλούς δείκτες βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων και ενδημικών ειδών, αλλά και ειδών προτεραιότητας όπως η καφέ αρκούδα και το αγριόγιδο που βρίσκεται στα όρια της εξαφάνισης, θα επέλθει ολική καταστροφή από τις ερπύστριες των σκαπτικών μηχανημάτων.
Εάν υλοποιηθεί η εγκατάσταση των περίπου 300 ανεμογεννητριών στην περιοχή, ο Ασπροπόταμος θα συμπεριληφθεί στις περιοχές απείρου φυσικού κάλλους που προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες και αποτελούν πηγές σημαντικής δραστηριότητας και ενδυνάμωσης της τοπικής οικονομίας με την κτηνοτροφία, την υλοτομία, τη γεωργία αλλά και εναλλακτικών μορφών πεζοπορικού, ορειβατικού τουρισμού που απειλούνται με καταστροφή.
Στην προκειμένη, ολόκληρη η Πίνδος – η ραχοκοκκαλιά, ο πνεύμονας και ο υδροδότης ολόκληρης της χώρας (Βαρνούντας, Γράμμος, Βασιλίτσα, Λύγκος, Ασπροπόταμος, Αγραφα, Οίτη) – μπαίνουν στο μάτι του κυκλώνα των «πράσινων» επενδύσεων.
«Οι τοπικές κοινωνίες είναι διατεθειμένες να αγωνιστούν μέχρι τέλους για να σώσουν τη μοναδική περιοχή του Ασπροποτάμου, ενώνοντας τον αγώνα τους και τη φωνή τους με τους συμπολίτες της Καρδίτσας και της Ευρυτανίας που παλεύουν για να σώσουν τα Αγραφα, αλλά και με όλες τις συλλογικότητες απανταχού στην επικράτεια που παλεύουν για τη σωτηρία του τόπου τους ενάντια σε αυτή την οικολογική και κοινωνική καταστροφή και ισοπέδωση στο βωμό της “πράσινης ανάπτυξης” και του ιδιοτελούς και κοντόφθαλμου κέρδους», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Δίκτυο Φορέων και Πολιτών για την Προστασία του Ασπροποτάμου.
Και ζητά από την πολιτεία, τη ΡΑΕ και κάθε αρμόδιο φορέα την ανάκληση ή ακύρωση κάθε παλιάς και νέας έγκρισης ΑΣΠΗΕ στην περιοχή του Ασπροποτάμου, την άμεση επικαιροποίηση του Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ (ΕΠΣΧΑΑ) με δημόσια διαβούλευση και τη θέσπιση οριζόντιου συστήματος ζωνών αποκλεισμού για ΑΣΠΗΕ σε όλη τη χώρα με κριτήρια τα ευαίσθητα και απειλούμενα οικοσυστήματα, τη φυσική και οικολογική αξία, την τοπική οικονομία και την ταυτότητα της κάθε περιοχής.
