Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς δεν αντιμετώπισε προβλήματα, πέρασε εύκολο απόγευμα χάρη στο επίπεδο εκτέλεσης των Χασάν, Μασούρα και παράλληλα ο Πορτογάλος προπονητής είχε τη δυνατότητα να τσεκάρει το αγωνιστικό επίπεδο αρκετών παικτών του.
Η παρουσία του Γιάννη Φετφατζίδη στο αρχικό σχήμα του Άρη μάλλον στοιχειοθέτησε έκπληξη από τον Μίκαελ Ένινγκ δεδομένου του διαστήματος απουσίας του από τις προπονήσεις, ενώ η απουσία του Μιχάι Κόρχουτ ήταν συνέπεια προβλήματος τραυματισμού. Αυτή έστειλε τον Λίντσεϊ Ροζ στο αριστερό άκρο της άμυνας (για δεύτερη φορά φέτος έπειτα από τον εντός έδρας αγώνα με τον Πανιώνιο) και παράλληλα έδωσε θέση βασικού στον Πέτρο Μπακούτση.
Οι απουσίες των Γκιγέρμε, Μπα, Ελ Αραμπί, Σα και Τσιμίκα υποχρέωσαν σε αρκετές αλλαγές τον Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος διατήρησε τη διάταξη 4-3-3 με κεντρικούς χαφ τους Καφού, Μπουχαλάκη και Καμαρά, ενώ στη βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού βρέθηκε ο Βασίλης Τοροσίδης έπειτα από εκείνον τον αγώνα του Κυπέλλου με τη Λαμία στις 4 Φεβρουαρίου.
Οι «γκέλες» του Μαντσίνι και το δοκάρι του «Τόρο»
Ελλείψει επαρκούς αριθμού παικτών, προφανώς ο (αρχικά) υποτονικός ρυθμός ήταν… βούτυρο στο ψωμί του Άρη ο οποίος ήταν πιο απειλητικός από τον Ολυμπιακό στα πρώτα 17-18 λεπτά κι ας μην είχε κατοχή μπάλας. Και θα μπορούσε να βρει γκολ αν στο 12’ (και μετά την εξαιρετική πάσα του Φετφατζίδη) ο Μαντσίνι είχε αίσθηση του χώρου και του χρόνου καθώς στο πλασέ που επιχείρησε εντός της περιοχής η μπάλα απλά κατρακύλησε στην αγκαλιά του Αλέν. Ένα λεπτό αργότερα πέταξε στα σκουπίδια μια ακόμη καλή ευκαιρία του Άρη για να απειλήσει τον Ολυμπιακό, ενώ στο 20’ και στην καλύτερη ανάπτυξη των «κίτρινων», ο Φετφατζίδης σούταρε από το ύψος του πέναλτι αλλά δεν βρήκε στόχο για ελάχιστα εκατοστά.
Ο Ολυμπιακός είχε κατοχή μπάλας αλλά όχι και ρυθμό. Σισέ και Σεμέδο «κατέβασαν» εύκολα τις μπάλες από τα βολέ του Κουέστα, αλλά σε επίπεδο δημιουργίας είχε πρόβλημα. Αυτό οδήγησε τον Λοβέρα στην ατομική προσπάθεια στο 7ο λεπτό όπου ο Κουέστα είχε εξαιρετική αντίδραση απομακρύνοντας σε κόρνερ. Οι φιλοξενούμενοι ανέβασαν ρυθμό περίπου στο 20πτο κι εκεί είχαν τη σπουδαιότερη ευκαιρία πριν το cooling break με το φαλτσαριστό σουτ του Τοροσίδη όπου η μπάλα χτύπησε το οριζόντιο δοκάρι. Ένα λεπτό αργότερα ο Χασάν (μετά από εκτέλεση φάουλ) βρέθηκε στην πλάτη της άμυνας αλλά δεν πρόλαβε να «αγγίξει» την μπάλα στην κενή εστία του Κουέστα.
