To 1974 Απριλιανό καθεστώς παραδίδει στη μεταπολίτευση τη μεγαλύτερη βιομηχανία των βαλκανίων και μια από τις καλύτερες του κόσμου,την ΕΛ.ΒΙ.Κ στην περιοχή των Μεγ.Καλυβίων.
Μια πρότυπη επιχείρηση, με καθετοποιημένη παραγωγή και άριστα οικονομικά στοιχεία που απασχολούσε 134 εργαζομένους.
Σε πλήρη δυναμικότητα διέθετε 10.000 μοσχάρια και 12.000 χοιρίδια,με τρεις γραμμές σφαγείων και τεράστιους αποθηκευτικούς χώρους.
Μπορούσε να καλύψει άνετα τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς ενώ πραγματοποιούσε και μεγάλο όγκο εξαγωγών.
Είναι χαρακτηριστικό της αξεπέραστης ποιότητας, ότι παιδίατροι συνιστούσαν να συμπεριλάβουν οι γονείς ανεπιφύλακτα, το παριζάκι της εταιρείας στη διατροφή των παιδιών τους.
Όλα αυτά μέχρι να έρθει η λαίλαπα του κομματισμού και της κλεπτοκρατίας, που επέβαλαν στο τόπο οι Πράσινοι και οι Βένετοι( ΠΑΣΟΚ – ΝΔ).
Η σύγχρονη και άκρως ανταγωνιστική αυτή βιομηχανία, λεηλατήθηκε και καταληστεύθηκε από τις διορισμένες διοικήσεις που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Πολλοί από αυτούς, πουλάνε σήμερα ζάμπλουτοι στα Τρίκαλα, προοδευτισμό και Δημοκρατία στους τοπικούς άνεργους ιθαγενείς ψηφοφόρους.
Αυτή είναι η παρακαταθήκη, που παραδίδει σήμερα η γενιά της ρεμούλας , εκτός από χρέη και 40χρονους συνταξιούχους,στις επόμενες γενιές.
ΔΕΞΙΟΣ ΨΑΛΤΗΣ
Ονοματακια δεν έχουμε,?
Ας αναφωνήσουμε όλοι: Ζήτω η Επανάσταση!