Εκρηκτικό ήταν το κλίμα κατά την επίσκεψη του Υπουργού Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη στο Νοσοκομείο της Ρόδου, συνοδευόμενος απο τον Περιφερειάρχη Γιώργο Χατζημάρκο και τον Διοικητή του Νοσοκομείου.
Εργαζόμενοι του Νοσοκομείου τους περίμεναν “πως και πως” για να εκθέσουν ενώπιων τους τα παράπονα τους για την κάκιστη κατάσταση που επικρατεί στο Νοσοκομείο της Ρόδου που θυμίζει περισσότερο νοσοκομείο αφρικανικής χώρας.
Το πλήθος φώναζε “ντροπή σας” συνεχώς στον Υπουργό Υγείας, ενώ ακούστηκε σωρεία παραπόνων για την υποβάθμιση των παροχών υγείας απο άκρη σε άκρη του νησιού.
Δυστυχώς το Νοσοκομείο της Ρόδου δεν αντιστοιχεί πλέον σε Νοσοκομείο ανάλογο της φήμης του νησιού μας με τεράστιες ελλείψεις γιατρών και λοιπού προσωπικού , υποδομές σε άθλια κατάσταση, υποβαθμισμένα Κέντρα Υγείας , ελλείψεις προσωπικού ασθενοφόρων και πολλά άλλα.
Το Νοσοκομείο της Ρόδου λόγω της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει υποβαθμίζει και το τουριστικό προϊόν του νησιού μας που θέλει να αποτελέσει πόλο έλξης ποιοτικού τουρισμού αλλά στερείται υποδομών και υπηρεσιών αντίστοιχων .
Σε ένα νησί με τόσους κατοίκους που εξυπηρετεί και τα υπόλοιπα νησιά αλλά και χιλιάδες τουριστών είναι αδιανόητο οι δομές υγείας να έχουν περιέλθει σε τέτοια τραγική κατάσταση.
Οι πολίτες της Ρόδου δεν φαίνονται διατεθειμένοι να δείξουν άλλη ανοχή στην υποβάθμιση του νησιού απο τοπικούς και μη, άρχοντες.
Βίντεο απο την επίσκεψη, τα αιτήματα του προσωπικού αλλά και την οργή των πολιτών:
Τα κλασσικά κοράκια της αριστεράς για το σόου κ τίποτα άλλο..
Τόσο καλό υπουργό (και άνθρωπο) και να του φωνάζουν; Α να χαθούν…
Τα: χείριστα, έσχατα, άθλια, μοντέρνα(!), ιδιόμορφα, εκκεντρικά, καινοφανή, κοράκια της δεξιάς, γιατί εποίησαν μούγκα εν στρούγκα; Τα βρήκαν όλα εν τάξει (λαϊκώς, ρόιδο) στο Νοσοκομείο της Ρόδου;
Σημείωση: τα επίθετα είναι τα αντώνυμα της λέξεως κλασσικά που χρησιμοποιεί ο (τάχα) κ. Παπαγεωργίου με δύο σίγμα, προφανώς επηρεασμένος από τη Γαλλική κουλτούρα του (classique). Μπορεί όμως, και όχι.
Η πρόεδρος των εργαζομένων στην Κώ, με αξιοπρέπεια, επιχειρήματα και φωνή γεμάτη πόνο και δίκαιο, ξεβράκωσε τον Άδωνι, που για να το σώσει το έπαιξε θιγμένος, κουραδόμαγκας, ψευτοτσαμπουκάς όμοιος με το αριστερό alter ego του, τον Πολάκη! Στο δικό μας νοσηλευτικό ίδρυμα ο πρόεδρος των εργαζομένων – αφού πρώτα βόλεψε τον εαυτό του, τον κομματικό γυρολόγο τομεάρχη υπαρχηγό του και όλους τους συν αυτώ – το πολύ πολύ να δώσει καμιά παστίλια για το λαιμό στον Άδωνι για να ξελαρυγγιάζεται περισσότερο. Ο συνδικαλισμός απαιτεί κάκαλα και παντελόνια, όχι κους κους, μηχανορραφίες και τεμενάδες στους διοικούντες.