Σταύρος Φαλαγκάρας: Είναι ενδιαφέρον, με αφετηρία την πρόταση τιμής στον Άρη Βελουχιώτη, του θρυλικού πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, με τη συμπλήρωση 70 χρόνων από τον τραγικό του θάνατο στα στενά του «Φάγγου»(15 Ιουνίου 1945), να εκφράζονται απόψεις στον τοπικό τύπο. Κι επειδή ο Άρης πρωταγωνίστησε σε γεγονότα της νεοελληνικής ιστορίας, πιστεύω πως όλοι, η δημοτική κοινότητα, η δημοτική αρχή, οι δημοτικές παρατάξεις και άλλοι φορείς και πολίτες πρέπει να αντιμετωπίσουν σήμερα το θέμα χωρίς υποκρισία, φανατισμό, τα πάθη του παρελθόντος, ιδεοληψίες και ιδεολογήματα, αλλά με νηφαλιότητα και σοβαρότητα.
Όμως η δημοτική κοινότητα, που καταψηφίζει την πρόταση μετονομασίας της οδού Απόλλωνος σε Άρη Βελουχιώτη, με το φαιδρό και υποκριτικό επιχείρημα ότι υπάρχει οδός Άρη Βελουχιώτη στη Σωτήρα, είναι βέβαιο ότι δεν συμβάλλει στη σωστή αντιμετώπιση του θέματος, αντιθέτως το υπονομεύει. Όπως δεν συμβάλλουν και δημοσιεύματα επίδοξων ψυχαναλυτών του Άρη, ή αποδίδουν με ελαφρότητα φιλογερμανική στάση στον Βελουχιώτη και ομιλούν περί «Τζιχαντιστών».
Όπως δεν συμβάλλει και η άποψη της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που οικειοποιείται τόσο πολύ τον Άρη Βελουχιώτη, ώστε δεν αναγνωρίζει σε κανέναν φορέα, επιτροπή η οργάνωση οποιαδήποτε σχετική πρωτοβουλία. Όταν είναι γνωστό ότι ο κομματικός φορέας στον οποίον ανήκει, είχε αναλάβει την ηθική του εξόντωση, ούτε καν είχε καταγγείλει τότε τον αποτρόπαιο κανιβαλισμό των παρακρατικών και μέχρι σήμερα ουσιαστικά δεν έχει αποκαταστήσει τη μνήμη του θρύλου της Αντίστασης.
Πιστεύω ότι η δημοτική αρχή της πόλης, επειδή έχει χρέος, ευθύνη και σεβασμό στην τοπική κοινωνία και ιστορία, θα αναλάβει την πρωτοβουλία ενεργειών μνήμης και τιμής στον Άρη. Το θεωρώ αυτονόητο και επιβεβλημένο.
Αναφέρω επιλεκτικά(για οικονομία χώρου) τι είπαν για τον Βελουχιώτη όχι κάποιοι «ΕΑΜΟκομμουνιστοσυμμορίτες» διανοούμενοι, λογοτέχνες και ιστορικοί, αλλά ιδεολογικοί αντίπαλοι και «εχθροί» του:
Ναπολέων Ζέρβας, αρχηγός ΕΔΕΣ: «χωρίς τον Άρη και τους 150 συναγωνιστές του η ανατίναξη της γέφυρας Γοργοποτάμου στις 26 Νοεμβρίου 1942 ήταν αδύνατο να επιτευχθεί. Αν ζούσε και επικρατούσε μετά την απελευθέρωση μας θα ερχόταν σε ρήξη με τη Μόσχα πριν απ’ το Τίτο. Ήταν ένα τέρας με ηγετικές και οργανωτικές ικανότητες αληθινά υπερφυσικός».
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, πρώην πρωθυπουργός, ακαδημαϊκός, αρχηγός ΕΡΕ: « Άντρες σαν τον Άρη Βελουχιώτη, είναι ζήτημα αν γεννιέται ένας κάθε εκατό χρόνια».
Κρις Γούντχαουζ, Άγγλος συνταγματάρχης, αρχηγός της συμμαχικής αποστολής: « Ήταν η πολεμική μεγαλοφυΐα του ΕΛΑΣ».
Κομνηνός Πυρομάγλου υπαρχηγός ΕΔΕΣ: «η πιο δυναμική προσωπικότητα του ΕΛΑΣ. Έλλην μέχρι το κόκκαλο. Η επαφή του με τη λαϊκή ψυχολογία και τις λαϊκές αντιδράσεις του επέτρεπε να διαβλέπει όλες τις δυσκολίες».
Ευάγγελος Αβέρωφ, υπουργός, αρχηγός Νέας Δημοκρατίας: «..Γενναίος, καλός οργανωτής, φανατικός στο έπακρο, δεν του έλειπε ούτε η ευφυΐα, ούτε κάποια παιδεία, ούτε κατά την άποψή μου το πνεύμα δικαιοσύνης. Ο Άρης ήταν αγνός ιδεολόγος».
Αξίζει επίσης να διαβάσει κανείς στο ενδιαφέρον βιβλίο της Μαρούλας Κλιάφα «ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΦΩΝΕΣ», τη μαρτυρία της ‘Έλλης Θεοδοσοπούλου(σελ. 172). Εδώ η αφηγήτρια χαρακτηρίζει τον Βελουχιώτη, ως έναν πολύ ευγενικό άνθρωπο.
Φαλαγκάρας Σταύρος, εκπαιδευτικός
Υ.Γ. Η Εθνική Αντίσταση, αναγνωρίστηκε με το Ν. 1285/1982 επίσημα από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
