"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

21.4 C
Trikala

Άρθρο παρέμβαση για τις ανεμογεννήτριες στον Ασπροπόταμο – Η χρόνια παθογένεια και η αιτία της διαμάχης

lafarm

Σχετικά άρθρα

  

   Στο Νομό μας τον τελευταίο καιρό παρατηρείτε μια έντονη διαμάχη, το αντικείμενο της οποίας αφορά την εγκατάσταση ανεμογεννητριών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω της χρήσης της ισχύος του ανέμου. Μια διεργασία μέσω της οποία παράγετε ηλεκτρική ενέργεια με μια μη ρυπογόνο τεχνική.

  Από την άλλη πλευρά μια σειρά συλλογικών οργάνων και λοιπών φορέων αλλά  και ατόμων, αντιδρούν στην εν λόγω επενδυτική  διεργασία, παραθέτοντας το εύλογο επιχείρημα της αλλοίωσης του φυσικού τοπίου των βουνών και των λοιπών τοποθεσιών που θα εγκατασταθούν οι πυλώνες με τις ανεμογεννήτριες.

  Το δίκαιο στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να ειπωθεί ότι βρίσκεται στη μέση, αλλά ο μεγάλος ένοχος για αυτό είναι το Ελληνικό Κράτος, το οποίο ως κοινωνικοοικονομική οντότητα έχει διακυβερνηθεί επί σειρά ετών, από ηγέτες ενός πολιτικού συστήματος που είχε ως επικυρίαρχο στοιχείο την ανεξέλεγκτη κομματοκρατία. Μέσω αυτού του συστήματος οι εν λόγω ηγέτες, οι οποίοι είναι γέννημα και θρέμμα του, φρόντιζαν ποικιλοτρόπως με ψευδείς και απατηλές υποσχέσεις να αποσπούν τη ψήφο του Ελληνικού Λαού χωρίς να υλοποιούν τα υποσχεθέντα, στις δε περισσότερες φορές να κάνουν τα αντίθετα των υποσχέσεων τους. Τα διαχρονικά αποτελέσματα αυτών των διεργασιών είναι το ανοργάνωτο του Ελληνικού κράτους, το οποίο είναι και η βασική τροχοπέδη της ανάπτυξης της χώρας μας.     Στη προκειμένη περίπτωση η αιτία της διαμάχης είναι η παντελής έλλειψη της οργάνωσης του Ελλαδικού χώρου, αυτό που αναφέρεται με τον όρο ως χρήσεις Γης (Land use). Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει αντιληπτό, από καμιά πολιτική ηγεσία, τοπικής ή εθνικής εμβέλειας,  ότι το ζήτημα των χρήσεων Γης και οι αναλύσεις των παραμέτρων της αριστοποίησης των, κυρίως σε συνθήκες αειφόρου ανάπτυξης, αποτελεί το βασικό στοιχείο για την ορθολογική και μακροχρόνια αποδοτική διασπορά των επενδυτικών δραστηριοτήτων στον εδαφικό χώρο τη πατρίδας μας.

  Το πλαίσιο μιας επιτυχημένης οικονομικής ανάπτυξης σε μια εθνική οικονομία, είτε αυτή λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς, είτε έχει έναν κεντρικό σχεδιασμό, όπως οι χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, διέπεται  από μια αλληλουχία  ερωτημάτων τα οποία αφορούν: Το τι θα παράγουμε, πως θα το παράγουμε, για ποιόν θα το παράγουμε, και που θα το παράγουμε.  Με το τελευταίο ερώτημα μπαίνει το ζήτημα των αριστοποιήσεων των χρήσεων γης, ένα θεμελιώδες ζήτημα που στη χώρα μας δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά καμία κυβέρνηση.

 Επιπρόσθετα η αλληλουχία των παραπάνω ερωτημάτων της ανάπτυξης, έχει και το διαχρονικό  ορίζοντα της ορθολογιστικής προβολής του όλου πλαισίου στις ανάγκες του μέλλοντος. 

 

  Αν δούμε δε την κατάσταση και από θεσμικής πλευράς, κυρίως σε ότι αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ελλαδικής γης, ένα θέμα που ανέδειξε το κτηματολόγιο, το ζήτημα γίνετε πιο πολύπλοκο μεταξύ των διεκδικητών των τμημάτων της γης από διαφόρους φορείς καθώς και ιδιώτες,  ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων θα υπάρχει και ένα μοναστήρι που θα εγείρει αξιώσεις κατοχής συνήθως μεγάλων εκτάσεων γης που του χάρισε κάποιος σουλτάνος.

  Είναι προφανές ότι μια τέτοια κατάσταση να δημιουργεί προβλήματα στην αναπτυξιακή διεργασία και ειδικότερα στο επί μέρους θέμα της εγκατάστασης ανεμογεννητριών σε περιοχές με τοπία ειδικού κάλους, ενώ μια καλύτερη οργάνωση του χώρου κατά την αντίστοιχη και αναγκαία παραγωγική δυναμική των επί μέρους τμημάτων του, θα μπορούσε να διασφαλίσει υψηλότερα επίπεδα ανάπτυξης στη χώρα μας.

   Η Κλιματική αλλαγή

   Η ζωή στον πλανήτη μας βασίζεται σε μια σειρά λεπτών ισορροπιών οι οποίες κατά κύριο λόγω εκφράζονται με μια σειρά φυσικών νόμων και λειτουργιών και  αποτελούν ένα συνεχές αλληλοσυνδεδεμένο πολυσύστημα μιας σειράς καταστάσεων επί των οποίων στηρίζεται η κλιματική υπόσταση του πλανήτη μας και επί αυτής η ίδια μας η ζωή.    

   Οι λειτουργίες της ζωής μας, καθώς αυτή ξεκίνησε σταδιακά να διαμορφώνεται, ιδίως μετά τη βιομηχανική επανάσταση, μέσω των επιτευγμάτων της οποίας δημιουργήθηκε ο σύγχρονος πολιτισμός μας, έδωσε παράλληλα και μια σειρά επιρροών στην αρχέγονη κλιματική ισορροπία.

  Το βασικό στοιχείο που επηρεάζει τη διαταραχή της κλιματικής ισορροπίας είναι οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου1 και κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ένα αέριο που προέρχεται από την χρήση, κυρίως καύση, ανθρακοφόρων ορυκτών σημαντική ποσότητα των οποίων χρησιμοποιούνται στη χώρα μας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.





Το τίμημα της ανάπτυξης, το οποίο αποτελεί στην ουσία το εναλλακτικό κόστος της, είναι η κλιματική αλλαγή και ως αντιστάθμισμα των συνεχών καταστρεπτικών επιπτώσεων της, προβάλλονται αλλά και επιβάλλονται οι συνθήκες της αειφόρου ανάπτυξης.

  Μια τέτοια μορφή αειφόρου διεργασίας είναι και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση της ενέργειας των αερίων ρευμάτων. Το ζήτημα του ερωτήματος που θα παράγουμε απαιτεί σε κάθε περίπτωση και το αντίστοιχο πλαίσιο μελέτης η οποία θα στοχεύει στη διαρκή αριστοποίηση των αποδόσεων κάθε επενδυτικού σχεδίου, οι οποίες θα εκφράζονται μέσω μετρήσεων, αυτό θα πρέπει να γίνει και στην περίπτωση των εγκαταστάσεων ανεμογεννητριών σε κάθε σημείο του Ελλαδικού χώρου.


  Από την άλλη πλευρά, είναι αδιανόητη η εμμονή για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω του ανέμου σε ένα τμήμα του Ελλαδικού χώρου με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά φυσικού τοπίου, η οποία στην ουσία είναι μια μονομερής επένδυση ως προς την αποδοτικότητα της, δηλαδή παράγει μόνο ηλεκτρική ενέργεια, σε αντίθεση με την υδροηλεκτρική η οποία εκτός της παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας συμβάλει πολλαπλώς στην ανάπτυξη αναβαθμίζοντας παράλληλα και το φυσικό τοπίο.
  Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ στο χρονίζον ζήτημα του φράγματος της Πύλης και της παραγωγής ηλεκτρισμού από αυτό, καθώς και των άλλων φραγμάτων μέσω των οποίων θα υπερκαλυφθεί η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση του ανέμου, ενώ παράλληλα θα υπάρξει και η αντίστοιχη αναπτυξιακή συμβολή και σε άλλους τομείς της οικονομίας, όπως γεωργία-άρδευση, τουρισμός-αναβάθμιση φυσικού τοπίου και κλιματική μέσω της εξατμισο-διαπνοής.

  Οι πίνακες που παρατίθενται δείχνουν το υψηλό ποσοστό της συμμετοχής του κλάδου της παραγωγής ηλεκτρική ενέργειας στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το οποίο για μερικά έτη υπερβαίνει το 50%.

Κατά συνέπεια, το μείζον ζήτημα πηγάζει από τις χρόνιες παθογένειες του Ελληνικού κράτους σε ότι αφορά την ορθολογική οργάνωση του Ελλαδικού χώρου, ο οποίος είναι μοναδικός σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτή η παθογένεια τον οδηγεί στην άναρχη και ανισόρροπη ανάπτυξη που στην ουσία  δημιουργεί υπο-αναπτυξιακή καταστροφή, ας μην επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο όχι μόνο στο ορεινό όγκο του νομού μας αλλά και όλης της χώρας μας.

 Σε ότι αφορά το ζήτημα της ανάπτυξης είτε με όρους συμβατικούς είτε με όρους αειφορίας, πρέπει πρώτα και αυτό κρίνεται άμεσα αναγκαίο, να γίνει η ορθολογική μελέτη των χρήσεων γης και των αντίστοιχων δυνατοτήτων ανάπτυξης της κάθε εδαφικής μονάδας, πάντα προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.          

    Παναγιώτης Δημ. Βλάχος

 Οικονομολόγος- Περιβαλλοντολόγος

  1. Τα αέρια του θερμοκηπίου είναι: Το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το υποξείδιο του αζώτου(N2O), το μεθάνιο (CH4) οι φθοριωμένοι  υδρογονάνθρακες (HFCs), οι υπερφθοράνθρακες (PFCs) και το εξαφθωριούχο θείο (SF6). Το διοξείδιο του άνθρακα, αν και έχει χαμηλή θερμοκηπιακή ισχύ, λόγω όμως των μεγάλων ποσοτήτων των εκπομπών του, αποτελεί το αέριο με τη μεγαλύτερη συμβολή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και ως εκ τούτου οι πολιτικές μείωσης του είναι πρώτιστες στις ατζέντες όλων των σχετικών με την κλιματική συνεδρίων και των αποφάσεων των.    

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης