Ένας πολιτικός φορέας κρίνεται από τις θέσεις του…
Ενας θίασος είναι και ο καθένας έχει το ρόλο του και θα τον υπηρετήσει μέχρι τέλους, είτε ηθελημένα είτε άθελα.
Η θεωρία του εκβιασμού από τους θεσμούς που ανάγκασε την κυβέρνηση να υποκύψει είναι τουλάχιστον φαιδρή.
Ο ιμπεριαλισμός πάντα ήταν εκβιαστικός και ιδιαίτερα απέναντι σε μια χώρα εξαρτημένη γίνεται αχαλίνωτος.
Αυτό το γνωρίζει ολόκληρος ο ελληνικός λαός, το ήξερε και το ξέρει ο Α Τσίπρας, η ηγεσία του Σύριζα και η κυβέρνηση.
Η επιμονή της ηγεσίας του να διαπραγματευτεί και δήθεν να αναγκάσει τους ιμπεριαλιστές να υποταχθούν φοβούμαι ότι δεν ήταν προϊόν λανθασμένων η αφελών εκτιμήσεων.
Μάλλον ήταν το όχημα της εκτίναξης του στο 37% και στην ανάδειξη στην κυβέρνηση και στην ολοκληρωτική παράδοση της χώρας στην τρόικα.
Σήμερα με το επιχείρημα του εκβιασμού που υπέστη η κυβέρνηση και η χώρα και της έλλειψης εναλλακτικής λύσης πάει να αποφύγει την οργή του εξαπατημένου Έλληνα ψηφοφόρου.
Μιλούν γιά έκτακτο συνέδριο,όμως ποια σχέση έχει το μνημόνιο αυτό με τις συνεδριακές αποφάσεις του Σύριζα, ακόμη και με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, πότε γι αυτό το τεράστιο ζήτημα η βάση έδωσε την έγκρισή της;
Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή να συμφωνεί η κυβέρνηση στό μνημόνιο, να έρχεται στη βουλή για έγκριση και να καλεί και έκτακτο κομματικό συνέδριο να το εγκρίνει
Σταθερή κυβέρνηση που καταστρατηγεί κάθε συλλογική απόφαση των αρμοδίων οργάνων και ζητά απόλυτο σεβασμό από όσους διαφώνησαν και αντιστέκονται;
Σού λένε κυβέρνηση της αριστεράς και κατά συνέπεια ότι πρέπει να μη καταψηφιστεί, να μην τη ρίξουν οι βουλευτές, αντίθετα ότι πρέπει να στηριχθεί αποφασιστικά.
Αλήθεια γιατί είναι αριστερή κυβέρνηση,επειδή δηλώνει αριστερή;
Μια κυβέρνηση και ένας πολιτικός φορέας κρίνονται από τις θέσεις τους και κυρίως από την δράση τους, ιδιαίτερα αν υπάρχει πρόσφατη δράση και μεγάλης σημασίας.
Η κυβέρνηση και ο κυβερνητικός Συριζανέλ αποδείχθηκαν η πιο αποφασιστική εφεδρεία για την αναστήλωση του πελατειακού συστήματος και αυτό θα φανεί ολοκληρωτικά άμεσα.
Καθοδηγούμενη μάζα κατάντησαν οι ψηφοφόροι και πάνε εκεί που θέλει ο κρυφός «επιχειρηματικός» εσμός, που στήνει δόκανα και μαζεύει θηράματα.
Δείτε τι γίνεται σε χώρες που η μεσαία τάξη έχει εξαφανιστεί και υπάρχει κοινωνία δύο ταχυτήτων, στην Αργεντινή, στη Βραζιλία, στη Ρωσία, στη Βουλγαρία ή στη Ρουμανία όπου υπάρχουν μερικές εκατοντάδες ζάμπλουτοι που αγοράζουν ότι θέλουν και δίνουν κι ένα ξεροκόμματο στα εκατομμύρια.
Αυτό θα γίνει και στην Ελλάδα σύντομα, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, των αστών είναι απλά η επιβεβαίωση.
Αν είμαστε άτυχοι για κάτι στην Ελλάδα, είναι διότι δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία,δεν υπάρχει πραγματικός δημόσιος διάλογος για τα προβλήματα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα για αυτά που συμβαίνουν.
Ο κ.Τσίπρας και το καθεστώς που δημιουργείται δεν ήρθε από το πουθενά.
Η Ελλάδα, το καθεστώς της Ελλάδας, επιτρέπει τέτοια πολιτική συμπεριφορά στον επικεφαλής της χώρας.
Δεν υπάρχουν δομές, δεν υπάρχουν αντιστάσεις.
Αν τύχει κατά σύμπτωση να είναι κανένας καλός ο επικεφαλής του κράτους, πάει καλά, υπάρχει «δημοκρατία», αν όχι, πάνε όλα περίπατο.
Στην πραγματικότητα, το ελληνικό κράτος στηριζόταν εξαρχής, από τότε που φτιάχτηκε σε πήλινα πόδια.
Όμως υπήρχαν κάποιες αντιστάσεις παλιότερα, μέχρι το 1922 υπήρχε ο Ελληνισμός των αλύτρωτων πατρίδων.
Μετά είχαμε πάντοτε τις πατροπαράδοτες αρετές και αξίες.
Σιγά σιγά, μετά τον πόλεμο, αυτά άρχισαν να αλλάζουν στην κοινωνία.
Είχαμε δηλαδή ένα άθλιο κράτος αλλά μια κοινωνία με αρετές.
Τώρα έπαψε να έχει και αρετές η κοινωνία.
Πήραμε μεγάλη κατρακύλα.
Υπάρχουν ακόμη κάποιες αντιστάσεις, όμως τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα και πολύ δύσκολα.
Πεντέμιση χρόνια τη μαστιγώνουν, κι όμως η Ελλάδα ακόμη αντιστέκεται, δεν έχει θανατωθεί. Θα αντέξουμε και τώρα;
Η ανάπτυξη μιάς αραγούς Εθνικής ενωτικής πολιτικής γραμμής, είναι ο πραγματικός μονόδρομος.
Κ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
