Δεξιός Ψάλτης : Έργα και Ημέρες Τρικαλινής κλεφτουριάς….

Γράφει ο Δεξιός Ψάλτης

Aν την  ευμάρεια μιας περιοχής την προσμετρούσαν με τον αριθμό των νέων καφετεριών που ανοίγουν ,τότε τα Τρίκαλα θα ήταν σίγουρα στις πρώτες θέσεις οικονομικής ανάπτυξης .

Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι  και ο νομός μέρα με τη μέρα βυθίζεται στη φτώχεια και την ανεργία .

Εκτός από τη γενικότερη  κρίση που βιώνει η χώρα ,την κατάσταση στο τόπο μας έχει επιβαρύνει τόσο οι χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος και η έλλειψη υποδομών ,όσο και η αδιαφορία αλλά και ανικανότητα των τοπικών αρχόντων.

Αν και αγροτικός – κτηνοτροφικός νομός τα Τρίκαλα ,είχαν και έχουν τεράστιες δυνατότητες και συγκριτικά πλεονεκτήματα στο μεταποιητικό τομέα παραγωγής .

Παρ` όλα αυτά έπρεπε να έρθει μια αθηναϊκή γαλακτοβιομηχανία (ΦΑΓΕ) να καθιερώσει το “Tρικαλινό” τυρί και μια Κρητική αλαντοβιομηχανία (Creta Farm) να κάνει διάσημο το περίφημο “Τρικαλινό Λουκάνικο” .

Μια εταιρεία που κάποτε oi ντόπιοι πολιτικάντηδες, την έδιωξαν κακήν κακώς ( το

προεδρείο του τότε πανελ.συλ.χοιροτρόφων έριξε πολύ διαφημιστικό…. χρήμα …),

για περιβαλλοντικούς λόγους (πρώην ΕΛΒΙΚ) και προτίμησαν να μαζεύουν τα

σκουπίδια ακόμη και της Λαμίας στο ΧΥΤΑ της Παλαιοσαμαρίνας (ήταν πολλά τα

λεφτά..) .

Ακόμη και τα ποιοτικά τοπικά αναψυκτικά η τα προϊόντα της συνεταιριστικής

ΤΡΙΚΚΗΣ ουδέποτε πέρασαν τα σύνορα του νομού, όπως άλλων περιοχών ,π.χ.της

Μαγνησίας (ΕΒΟΛ – ΕΨΑ) .

Αλλωστε το διαρκές “ζήτημα” της Ενωσης  Αγρ. Συνεταιρισμών είναι εν εξελίξει

,όπως και ο στρεβλός τουλάχιστον και υπέρ ιδίων συμφερόντων ρόλος του

Επιμελητηρίου .

Αν και τα Τρίκαλα φημιζόταν πάντα για την επεξεργασία του γάλακτος ( φέτα

,κασέρι ) και του κρέατος (λουκάνικα ) ,έφεραν στη πόλη Σχολή Δομικών Έργων (

χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα) και όχι τυροκομίας η τροφίμων ,όπως θα

έπρεπε .

 Ήταν η εποχή που την ανάπτυξη του νομού την είχαν αναλάβει τα πάρε – δώσε  των

LEADER και οι πολιτικές παρεμβάσεις για επιχορηγήσεις (πχ ΤΕΜΠΜΕ,

Αγρ.Τράπεζα) σε χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και ημέτερα λαμόγια .

Γέμισαν το τόπο με παραδοσιακά καφενεία ,μπακάλικα , φούρνους και αμέτρητα

μη βιώσιμα ξενοδοχεία στα ορεινά .

Δημιούργησαν ακόμη και ΒΙ.ΠΑ. στη Φαρκαδόνα (για τις στάνες και τους

στάβλους προφανώς) , καταργώντας την πριν λίγα χρόνια ,χωρίς ακόμη να έχουν

βρει ,πόσο μας κόστισε αυτή η κωμωδία και που πήγαν τα λεφτά.