"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

10.7 C
Trikala

Αγία Παρασκευή Νεραϊδοχωρίου

lafarm

Σχετικά άρθρα

Πίσω από τον μυτερό βράχο, την ψηλότερη κορυφή, ίσως για να είναι απόγονο ή και να μην φαίνεται από το χωριό Πύρρα, είναι κτισμένο το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. 

Βιτερνίκ ήταν το παλιό όνομα του χωριού, Νεραϊδοχώρι το τωρινό του. Αναφέρεται πως κτήτορας ήταν ο Γιώργος ή Γούσιος Χατζηπέτρος και πως κτίστηκε το 1792.

Μπορεί να είναι εικόνα μνημείο και εξωτερικοί χώροι

Αν μας ταξιδέψει η φαντασία μας πίσω και σκεφτούμε πώς ήταν το μέρος τότε χωρίς τον αμαξωτό σημερινό δρόμο, αν κοιτάξουμε από το χωριό Πύρρα, θα δούμε ένα σχεδόν μυτερό τσιογκάνι να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας.

Το Μοναστήρι τότε είχε πολλούς καλόγηρους σχεδόν τριάντα, είχε πρόβατα, γελάδια, γίδια, και πολλά χωράφια, που οι καλόγηροι υπό την επίβλεψή τους τα έδιναν μεσιακά σε καλλιεργητές.

Έτσι, στο Μοναστήρι είχαν ένα μεγάλο έσοδο για την συντήρησή τους αλλά και ένα εισόδημα οι άνθρωποι που τα αναλάμβαναν και έθρεφαν και αυτοί τις οικογένειές τους.

Πέτρα για την ανέγερση του Ναού χρησιμοποιήθηκε από έναν παλαιότερο ναό, ετοιμόρροπο κτίσμα, που υπήρχε και ήταν ο ναός του Σωτήρος. Οι Τούρκοι το 1823 έκαψαν το Μοναστήρι άλλα σώθηκαν βιβλία και άλλα κειμήλια.

Το επάνω μέρος του Ναού ήταν ένα είδος κρύπτης – σήμερα είναι ένας μικρός Ναός. Εκεί, κατά καιρούς, φιλοξενήθηκαν ή κρύβονταν διωκόμενοι, ακόμα και κλέφτες επί Τουρκοκρατίας.

Τον καιρό του εμφυλίου σε αυτήν την μικρή αίθουσα, όπως αναφέρουν παλαιοί μάρτυρες, κοιμήθηκαν μαζί Αντάρτες και Φαντάροι. Έγραψαν στον τοίχο τα ονόματά τους, το ξημέρωμα χώρισαν μα, μετά από χρόνια, κάποιοι τα έσβησαν κι έτσι χάθηκε ένα ντοκουμέντο της άγριας εκείνης εποχής.

Το Μοναστήρι ανοίγει μόνο όταν γιορτάζει, 26 Ιουλίου, τον υπόλοιπο χρόνο είναι κλειστό. Το 1977 διαμορφώθηκε ο χώρος με έξοδα του Κλέαρχου Δημητρίου. Το 1980 ο Ιερέας του χωριού έκτισε την πέτρινη Βρύση.

Το 1988 ιερόσυλοι έκλεψαν εικόνες από τον Ναό.

Το περιβάλλον στην σημερινή του μορφή έγινε επί Δημαρχίας Κώστα Μπατατόλη. Πέτρινη βρύση με κρύο νερό, άγρια ομορφιά, αγριοπούλια, όλα συνθέτουν ένα μοναδικό λόγο για επίσκεψη. Είναι ένα ξαπόσταμα που αξίζει να το ζήσει κανείς.

Φώτο και Κείμενα: Μίμης Οικονόμου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης