"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

21.4 C
Trikala

Ανάλυση της κατάστασης και καθήκοντα πάλης από τη ΛΑΑΣ

lafarm

Σχετικά άρθρα

Η απάντηση στη συνεχιζόμενη επίθεση κυβέρνησης – τρόικας βρίσκεται στην ενίσχυση των μαζικών αγώνων και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού!

 

Παρά την απατηλή προπαγάνδα της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για το «τέλος των μνημονίων», για την «ανάπτυξη που θα έρθει», για τα «θετικά» απ΄ την επίτευξη του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος», παρά τα απατηλά της λόγια, για τη «σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα», η πραγματικότητα της επίθεσης της άρχουσας τάξης ενάντια στο λαό, συνεχίζεται, βαθαίνει κι επεκτείνεται καθημερινά, σε μια σειρά κρίσιμα και ζωτικά μέτωπα για τη ζωή του. Πάντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της τρόικα – ΕΕ- ΔΝΤ, τα οποία δεν έχουν «άρει την εμπιστοσύνη» της συνέχισης της επίθεσης στη σημερινή πολιτική διαχείριση. Κι ενώ οι εξελίξεις κινούνται γοργά σε αντιδραστικότερη τροχιά, με την κυβέρνηση να συζητά στο Παρίσι με την τρόικα πως θα κατακεραυνώσει τον ελληνικό λαό με μια ακόμη μνημονιακή δέσμη σκληρών μέτρων, σημειώνονται πολλές διεργασίες για την διαμόρφωση του μελλοντικού πολιτικού σκηνικού:
Πραγματοποιούνται κινήσεις επανασυσπείρωσης της ΝΔ με κάλεσμα σε πρώην στελέχη της. Το ΠΑΣΟΚ βολοδέρνει σε μια βαθιά κρίση, όπως φάνηκε και από τα παρατράγουδα και στο πρόσφατο «γιορτασμό» των 40χρονων της ίδρυσης του, και αναζητεί σωσίβιο είτε στη συνέχιση της συνεργασίας με τη ΝΔ είτε σε διεργασίες στη λεγόμενη «κεντροαριστερά». Η ΔΗΜΑΡ τεμαχισμένη και αποδυναμωμένη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι για το ποια επιλογή να κάνει και σε ποιόν θα προσκολληθεί, ξανά, σαν πολιτική ουρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κερδίσει πόντους στην κούρσα του να γίνει αυριανή κυβέρνηση με μια πολιτική που όλο και περισσότερο προσεγγίζει και γίνεται «διαπραγματεύσιμη» με την πολιτική των μνημονίων. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο αναζητείται και ο κατάλληλος συναινετικός πρόεδρος της Δημοκρατίας και συντηρείται ένα διαρκές εκλογικό κλίμα. Από την άλλη το ΚΚΕ αποκαλύπτεται ανήμπορο να συμβάλει στην κινητοποίηση του λαού με την πολιτική της εναπόθεσης, ουσιαστικά, της αντιμετώπισης των λαϊκών προβλημάτων σε μια αυριανή «λαϊκή εξουσία».
Όσο για τις ηγεσίες των ανώτερων συνδικαλιστικών οργάνων ή έχουν θάψει εντελώς – όπως η ηγεσία της ΓΣΕΕ – τους εργατικούς αγώνες δίνοντας ακόμα και τη συναίνεση τους στα μνημονιακά μέτρα, κρατώντας εδώ και πολλούς μήνες σε πλήρη αδράνεια το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είτε ακολουθούν  – όπως η ΑΔΕΔΥ – μια τακτική κήρυξης αποσπασματικών και ανοργάνωτων κινητοποιήσεων που δεν συμβάλουν στην μαζικοποίηση και ενοποίηση της πάλης των εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή:

. Το δικαίωμα του λαού στη δουλειά, βρίσκεται μονίμως σε ευθεία βολή, ενώ η διαδικασία των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων στο Δημόσιο, με εργαλείο και τη λεγόμενη «αξιολόγηση», καλά κρατεί. Πιστός στη δέσμευση προς την τρόικα για 15.000 απολύσεις τη διετία 2013 – 2014, δηλώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ επιχειρείται να θεσμοθετηθεί και να κυριαρχήσει καθεστώς μόνιμης εργασιακής ανασφάλειας. Ιδιωτικοποιήσεις, ξεπουλήματα, απολύσεις, «ελαστικές εργασιακές σχέσεις», θέτουν στο στόχαστρο όχι μόνο τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, την περίθαλψη, τους δήμους, τις ΔΕΚΟ και σε άλλους οργανισμούς, αλλά ολόκληρο τον εργαζόμενο κόσμο, όλη την εργατική τάξη.
. Το δικαίωμα της νεολαίας στις σπουδές βάλλεται ιδιαίτερα έντονα και αποφασιστικά, τόσο μέσα απ΄ το εξεταστικό σφαγείο και το λεγόμενο «Νέο Λύκειο» και την «Τράπεζα θεμάτων», όσο και με την εφαρμογή των διαγραφών 15.000 φοιτητών απ’ τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, «παγιώνοντας» ταυτόχρονα και αντιδραστικότερες συνθήκες και λειτουργία σ’ αυτά, μαζί με τη σκλήρυνση των ταξικών φραγμών. Παγιώνοντας μια ανασφάλεια όσον αφορά τις σπουδές, αντίστοιχη μ’ αυτή που επιχειρούν στους εργασιακούς χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
. Η φορομπηχτική πολιτική και το χαράτσωμα χιλιάδων μικροϊδιοκτητών συνεχίζεται και αυξάνεται μέσω του ΕΝΦΙΑ που διαδέχθηκε τα προηγούμενα χαράτσια, δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο τη θέση μικρομεσαίων αλλά και λαϊκών στρωμάτων.
. Η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα συνεχίζεται και εντείνεται, φτάνοντας σε επίπεδα συνολικής στοχοποίησης και ποινικοποίησης της Αριστεράς και της κατεύθυνσης της λαϊκής αντίστασης. Ο λεγόμενος «Νέος Ποινικός Κώδικας» που ετοιμάζεται στον οποίο προτείνονται βαριές ποινές για «προσβολή του πολιτεύματος» είναι χαρακτηριστικός όσον αφορά του τι δρομολογούν απέναντι στον «εχθρό-λαό». Ταυτόχρονα προωθείται ο «έλεγχος» των συνδικάτων, η ποινικοποίηση των απεργιών, η κρατική τρομοκρατία.

Η βάρβαρη πολιτική των μνημονίων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ στο εσωτερικό της χώρας κλιμακώνεται μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο όπου οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις της κρίσης εντείνονται στην ΕΕ, αγκαλιάζοντας και τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες της, όπως φάνηκε και από τις τελευταίες εξελίξεις στη Γαλλία. Ταυτόχρονα παροξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στον κόσμο, παίρνοντας πολύ μεγάλες διαστάσεις, με τους λαούς να γίνονται βορά των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Αυτό πιστοποιούν οι ανελέητοι βομβαρδισμοί του Ισραήλ ενάντια στο λαό της Γάζας, όλο το προηγούμενο διάστημα, η εύφλεκτη κατάσταση στο Ιράκ και στη Συρία και οι νέοι βομβαρδισμοί των αμερικάνων. Στην Ουκρανία, η συνέχιση της δολοφονικής δράσης των φασιστών και η υπό αμερικανονατοϊκή καθοδήγηση πολεμική επίθεση του αντιδραστικού καθεστώτος του Κιέβου στην Ανατολική Ουκρανία, οι κυρώσεις στη Ρωσία, οι κυρώσεις της Ρωσίας και οι συνέπειές τους σε μια σειρά χώρες – συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας – καταγράφουν μια όξυνση της αντιπαράθεσης Δυτικών και Ρώσων ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα η γερμανική εμπλοκή με την πώληση όπλων στους Κούρδους του Ιράκ, τα όσα συμβαίνουν από τη Μέση Ανατολή ως τη Λιβύη, οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό στην Τουρκία, συμπληρώνουν ένα σκηνικό που κάνει ακόμα πιο αναγκαία και επιτακτική την ανάγκη ανάπτυξης μαζικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.
Η απάντηση του λαού απέναντι σ΄ όλα αυτά τα μέτωπα δε βρίσκεται σε υποτιθέμενες «λύσεις» και ψεύτικες ελπίδες εκλογικών «διεξόδων», που τον βάζουν στη γωνία και παραλύουν τους αγώνες, τις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις του. Δε βρίσκεται στην αναμονή της «κυβερνητικής αλλαγής», σε δήθεν «αριστερές κυβερνήσεις» ή σε «κυβερνήσεις σωτηρίας» ούτε σε δήθεν «αριστερές αρχές» σε δήμους και σε περιφέρειες ή στην «ανάθεση» σε κάποιους δήθεν «σωτήρες». Ούτε σε «προτάσεις» για «δημοψηφίσματα» που όπως φάνηκε χαρακτηριστικά στην περίπτωση της ΔΕΗ, αποτέλεσαν και το μέσο για να μην αναπτυχθούν αγώνες κι αντιστάσεις. Η απάντηση βρίσκεται – κόντρα με το παρατεταμένο «προεκλογικό» κλίμα που επιβάλλεται – στη μαζική εργατική και λαϊκή κινητοποίηση, στις γενικές συνελεύσεις των εργαζόμενων, των φοιτητών και σπουδαστών, των κατοίκων, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, σε σοβαρούς αποφασιστικούς αγώνες για την ανατροπή συνολικά της κυβερνητικής πολιτικής των αντιλαϊκών μέτρων και της ξένης εξάρτησης.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»
ΟΧΙ ΣΤΙΣ «ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ» ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ΄ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
ΜΑΖΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ!
ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ!

 

ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης