Πέρασαν 7 χρόνια από τη νύχτα που δολοφονήθηκε από ειδικό φρουρό της αστυνομίας, ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008. Τότε που ολόκληρη η μαθητική κοινότητα συμπαρασύροντας μαζί και την υπόλοιπη κοινωνία, βγήκε στους δρόμους με μία πρωτοφανή ένταση, για τον άδικο χαμό ενός μαθητή.
O θάνατος ενός 15χρονου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και έβγαλε ολόκληρη την κοινωνία στους δρόμους να διαδηλώνει ενάντια σε μια πολιτική που δίνει στις τράπεζες λεφτά και στη νεολαία σφαίρες. Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν η πρώτη ένδειξη των αδιεξόδων αυτής της πολιτικής και παράλληλα η κραυγή μιας νεολαίας που ζητούσε ζωή με αξιοπρέπεια.
Αυτό που ακολούθησε ήταν μια έκρηξη οργής χωρίς προηγούμενο. Για έναν ολόκληρο μήνα ο αναβρασμός, οι κινητοποιήσεις, οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής συνεχίστηκαν. Βγήκε στο προσκήνιο η συσσωρευμένη αγανάκτηση, η απόρριψη του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου και η απαίτηση για ριζική κοινωνική αλλαγή. Ουσιαστικά, καταγράφηκαν εκείνες οι δυναμικές ανυπακοής, διεκδίκησης και αγώνα που θα σφραγίσουν και τα χρόνια μετά την είσοδο στα Μνημόνια. Ήταν ο Δεκέμβρης του 2008 το προανάκρουσμα των μεγάλων συγκρούσεων που θα σφραγίσουν για τα επόμενα χρόνια την ελληνική κοινωνία.
7 χρόνια μετά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη συνέχιση της μνημονιακής καταστροφής, αυτή τη φορά με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να έχει αναλάβει την επιβολή των απαιτήσεων των δανειστών. Η απαξίωση των δυνάμεων της εργασίας συνεχίζεται, η θέση της νεολαίας έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, με τους νέους να καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα στην ανεργία και τη μετανάστευση, ο αυταρχισμός κυριαρχεί, τα νομοσχέδια συντάσσονται από τους δανειστές, στο πολιτικό σκηνικό κυριαρχούν οι καυγάδες του «μνημονιακού θιάσου».
7 χρόνια μετά το Δεκέμβρη καλούμαστε να ξαναπιάσουμε το νήμα της εξέγερσης της νεολαίας αλλά και του λαϊκού ξεσηκωμού. Να αντισταθούμε στην ηττοπάθεια και να ξανακάνουμε την οργή συλλογική αυτοπεποίθηση και αγώνα για έναν άλλο δρόμο για την ελληνική κοινωνία, χωρίς χρέος και μνημόνια, έξω από την ευρωζώνη και τους ευρωμονόδρομους, με τις δυνάμεις της εργασίας στο τιμόνι.
Για να βάλουμε φραγμό στις πολιτικές που δολοφονούν καθημερινά την ελπίδα. Για να πάρουν τα όνειρα επιτέλους εκδίκηση.
ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
