"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

21.4 C
Trikala

Αξιολόγηση = Απόλυση;

lafarm

Σχετικά άρθρα

 

του Αθ. Γρατσάνη

To τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε μια ακραία για τον πολιτικό βίο της χώρας αντιπαράθεση, ανάμεσα στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και των εκλεγμένων αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, που εκλέχτηκαν με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μια αντιπαράθεση που οδήγησε τον αρμόδιο υπουργό κ. Κυρ. Μητσοτάκη να ζητήσει την επέμβαση της Δικαιοσύνης.
Ο λόγος της αντιπαράθεσης είναι ο επανέλεγχος της μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, με βάση το άρθρο 42 του Ν. 4250/14.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Αυτός ο νόμος αφορά τις συμβάσεις που μετατράπηκαν από ορισμένου χρόνου (ή συμβάσεις έργων) σε συμβάσεις αορίστου χρόνο, με το Προεδρικό Διάταγμα του Παυλόπουλου. Ένα διάταγμα στο οποίο ο τότε υπουργός αναγκάστηκε να οδηγηθεί, λόγω της μη εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας -και της καταδίκης του ελληνικού Δημοσίου από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο με την επιβολή υψηλού προστίμου- που προέβλεπε τη συμμόρφωση του εθνικού δίκαιου στο ευρωπαϊκό. Καταρχάς να θυμίσουμε ότι ως τότε, η πάγια τακτική των συμβάσεων ήταν η σύμβαση να μην υπερβαίνει τη διάρκεια των 9 μηνών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να διεκδικήσουν μια μόνιμη θέση εργασίας. Έτσι όταν έληγε η ολιγόμηνη σύμβαση, για ένα διάστημα, εργάζονταν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι έως ότου ανανεωθεί η σύμβαση τους. Με αποτέλεσμα να είναι όμηροι της εκάστοτε δημοτικής αρχής. Επάνω όμως σ’ αυτό το κενό που υπήρχε μέχρι να ανανεωθεί η σύμβαση τους, έρχεται σήμερα να «πατήσει» η κυβέρνηση και να ισχυριστεί ότι εφόσον για ένα χρονικό διάστημα δεν εργάζονταν, τότε πως είναι δυνατόν να θεωρούνται ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, επομένως η μονιμοποίηση τους με βάση το νόμο Παυλόπουλου είναι άκυρη.
Από τη μια λοιπόν έχουμε την κυβέρνηση που στο πλαίσιο των μνημονιακών της υποχρεώσεων, πρέπει μέχρι το τέλος του χρόνου να απολύσει 5.500 υπαλλήλους και από την άλλη έχουμε τις Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές που ισχυρίζονται ότι τα κενά στο προσωπικό είναι τόσο μεγάλα που δεν αρκούν να καλύψουν και να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των πολιτών και πως ο έλεγχος που επιθυμεί η κυβέρνηση δεν έχει ως στόχο την απομάκρυνση των υπαλλήλων που προσλήφθηκαν με πλαστά πιστοποιητικά, αφού αυτό δεν σχετίζεται με το άρθρο 42. Για την αξιωματική αντιπολίτευση η αξιολόγηση έχει πρόσημο, το οποίο δεν είναι άλλο από τις απολύσεις.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης